آخر هفته فیلم چی ببینیم: Big Fish

در شروع فیلم صحنه جالبی نشان داده می‌شود. یک ماهی غول آسا در برکه‌ای در حال شنا کردن است. او از کنار همه طعمه‌ها می‌گذرد و در سیاهی فرو می‌رود. راوی که بعدتر می‌فهمیم که ادوارد بلوم افسانه‌ای است جمله‌ای دوست داشتنی می‌گوید: «یه ماهی‌هایی هستند که نمیشه گرفتشون، نه اینکه از ماهی‌های دیگه سریع‌تر یا قوی‌تر باشن. بلکه تحت تأثیر یک قدرت فوق‌العاده هستند.» این فیلم مسیری است برای کشف خود و محور این کشف تجربه زیستی دنیا است. ماهی نشان داده شده در تصویر هم نمادی برای این نوع تفکر است. یک ماهی بزرگ که به هیچ کدام از طعمه‌ها اعتنایی نمی‌کند.

شکل روایت فیلم بسیار خلاقانه‌ است و با رفت و برگشت هنرمندانه‌ای بین واقعیت و قصه مخاطب را در خیالات ادوارد بلوم شریک می‌کند. مونولوگ ابتدایی ویل که بهانه‌اش نوشته شدن کتاب زندگی پدر است به مقصود اصلی نویسنده و فیلمساز اشاره دقیقی دارد: « اگه بخوام داستان زندگی پدرم رو تعریف کنم، جدا کردن حقیقت از تخیلات و انسان از اسطوره محاله.» با پذیرش این عبارت لذت بردن از فیلم دو چندان خواهد شد.

تیم برتون از کودکی ذهن مغشوشی داشته و نقاشی‌های عجیب و غریبی می‌کشیده است. خیلی از شخصیت‌های فیلم‌های او همچون ادوارد دست قیچی (Edward Scissorhands) ، بیتل جویس (Beetlejuice) و یا مجموعه عجیب‌الخلقه حاضر در ماهی بزرگ از همین نقاشی‌ها سر بیرون آورده اند. بعضی از نقاشی‌های او را در کتاب مرگ غم‌انگیز پسرک صدفی می‌توان دید. آنچه مسلم است او استاد سینمای فانتزی است. سینمایی که در آن فیلمساز با زمان، فضا و دنیای فیزیکی بازی می‌کند و قوانین طبیعی را با قوانین فراطبیعی تلفیق و ترکیب می‌کند.

جالب است بدانید در ابتدا قرار بر آن بود که این فیلم را استیون اسپیلبرگ بسازد و قصد داشت برای نقش ادوارد بلوم، از جک نیکلسون استفاده کند. اما اسپیلبرگ درگیر ساخت فیلم «اگه میتونی منو بگیر - Catch Me if You Can» شد و ماهی بزرگ به دست تیم برتون و اوان مک گروگر رسید. پیش‌بینی آنکه اسپیلبرگ چگونه این فیلم را تمام می‌کرد سخت است اما دنیای ماهی بزرگ با جهان ذهنی برتون آنقدر انطباق داشت که بعید است که ماحصل فیلم اسپیلبرگ تا این اندازه خلاقانه و جذاب از آب دربیاد. میدونی دیدن فیلم ماهی بزرگ را در آخر هفته به شما توصیه می‌کند.