۱۰ حیوان ترسناک، اما بی‌خطر برای انسان

آی آی

این موجود که به نظر می‌رسد گرملین (اشاره به موجودی افسانه‌ای دارد) است، پستاندارانی است که در ماداگاسکار یافت می‌شود. شاید به دلیل ظاهر عجیبشان، این حیوانات مهربان و بی آزار که تنها چهار پوند وزن دارند، اغلب به دلیل خرافات محلی مبنی بر اینکه منادی مرگ هستند کشته می‌شوند. آی آی‌ها ویژگی‌های غیرمعمولی دارند، از جمله انگشت میانی بلند، استخوانی و جادویی که این حیوانات صلح جو و شبگرد ازآن برای بیرون کشیدن حشرات از تنه درختان استفاده می‌کنند. آی آی از انسان نمی‌ترسد و برای ارضای حس کنجکاوی ممکن است به آن نزدیک شود.

کوسه آسوده (آفتاب خوار)

دیدن دهان باز این کوسه ممکن است شبیه یک کابوس غواصی به نظر برسد - تا زمانی که متوجه می‌شوید که این کوسه در حال حرکت است. برخلاف دیگر گونه‌های گوشتخوار کوسه‌ها، کوسه‌های آسوده از موجودات ریز دریایی تغذیه می‌کنند. آن‌ها طعم زئوپلانکتون را ترجیح می‌دهند. این کوسه در حال انقراض است، بنابراین اگر در اقیانوس با یکی از این جانوران زیبا روبرو شدید، نترسید و از دیدنش لذت ببرید.

خفاش خون آشام

رژیم غذایی خفاش‌های خون‌آشام عمدتاً خونی است، به‌علاوه آن‌ها چهره‌های غمگینی دارند، در غار‌های تاریک و درختان توخالی زندگی می‌کنند و فقط شب‌ها بیرون می‌آیند. آن‌ها معمولا ترجیح می‌دهند از گاو، بز و گاهی پرندگان تغذیه کنند. خفاش‌های خون آشام خون طعمه خود را نمی‌مکند، آن‌ها از دندان‌های خود برای ایجاد یک برش کوچک در پوست قربانی استفاده می‌کنند و این کار را به قدری سبک انجام می‌دهند که گاهی اوقات می‌توانند تا ۳۰ دقیقه تمام خون طعمه را بنوشند.

خفاش‌های خون آشام می‌توانند کاملا رام و حتی با انسان‌ها دوست باشند. نشنال جئوگرافیک کیدز گفت: "یکی از محققین گزارش داد که خفاش‌های خون آشامی داشت که وقتی نام آن‌ها را صدا می‌زد به سراغش می‌آمدند. " اما نیش آن‌ها می‌تواند حامل عفونت‌ها و بیماری‌ها از جمله هاری باشد، بنابراین انسان بهتر است از این حیوانات دوری کند.

کرکس

کرکس‌ها اغلب به دلیل ظاهر ترسناک، بال‌های بزرگ و هراس انگیز و عادت نامناسب خود که لاشه مردار را می‌خورند شیطانی جلوه دهند. اما آن‌ها کاملاً بی خطر هستند البته تا زمانی که شما زنده هستید. نکته جال اینجاست که آن‌ها برای محیط زیست بسیار مفید هستند، زیرا، بدون آنها، لاشه‌های مرده و پوسیده در اطراف ما تلنبار می‌شد.

کرکس‌ها نقش حیاتی در چرخه زندگی دارند. این لاشخور‌ها منقار‌های تیز و چنگال‌های تیغ مانند دارند، اما از این ابزار‌ها برای کشتن طعمه استفاده نمی‌کنند. هنگامی که غذا کمیاب است، کرکس‌ها گهگاه حیوانی بیمار یا ضعیف را شکار می‌کنند، اما اغلب از لاشه تغذیه می‌کنند.

عنکبوت پرنده خوار

این عنکبوت غول‌پیکر مودار، رتیل بومی جنگل‌های بارانی آمریکای جنوبی است. یکی از بزرگترین گونه‌های عنکبوت در جهان، پرنده خوار نام خود را از یک حکاکی مسی در سال ۱۷۰۵ به دست آورد که نشان می‌داد عنکبوت در حال خوردن مرغ مگس خوار است. علیرغم ظاهر ترسناک و بزرگ، عنکبوت پرنده خوار، به خاطر اندازه دندان نیش ترجیح می‌دهد از مارها، مارمولک‌ها و حشرات تغذیه کند و تنها در صورتی که تحریک شود به انسان آسیب می‌رساند.

گریال (تمساح پوزه باریک گَنگی)

گریال از هر نظر شبیه کروکودیل است به جز پوزه بلند و باریکش. در نتیجه، این جانوران به شدت در معرض خطرانقراض در جنوب آسیا هستند چرا که اغلب تصور می‌شود انسان‌خوار هستند، درست مانند عموزاده‌های تمساح‌شان. در حقیقت، آرواره‌های نازک گریال به قدری شکننده است که قادر به خوردن یک حیوان بزرگ نیست. گریال‌ها ماهی‌های کوچک، قورباغه‌ها و حشرات را شکار می‌کنند، خجالتی هستند و ترجیح می‌دهند به طور کامل از مردم دوری کنند.

عنکبوت شتری

علیرغم اینکه اغلب از آن‌ها به عنوان عنکبوت شتری یا عقرب بادی یاد می‌شود، این عنکبوت‌های غول پیکر عنکبوت یا عقرب نیستند و در ردیف گونه‌های خاص خود یعنی Solifugae (گونه‌ای از عنکبوتیان) تقسیم بندی می‌شوند. آن‌ها می‌توانند تا شش اینچ رشد کنند و با سرعت ۱۰ مایل در ساعت بدوند. با این حال، این عنکبوت‌های شکارچی سمی نیستند و برخلاف افسانه‌های شهری، به انسان‌ها حمله نمی‌کنند.

مار شیری 

این مار‌های بی گناه به خاطر بیومیمتیک (تقلید زیستی) بودنشان معروف هستند. آن‌ها شبیه یک مار بسیار سمی، به نام مار مرجانی هستند. مهمترین تفاوت بین این دو این است که مار‌های شیری برای انسان کاملا بی خطر هستند و همین امر آن‌ها را به یک حیوان خانگی محبوب تبدیل می‌کند.

اما قبل از اینکه بخواهید با مار راه راه رنگارنگی که در طبیعت پیدا می‌کنید ارتباط برقرار کنید، این یادداشت مفید را به خاطر بسپارید: "قرمز در کنار سیاه دوست شماست؛ قرمز در کنار زرد، شما را خواهد کشت."

هزارپای غول پیکر آفریقایی

تصور اینکه کسی با این هیولای شبانه، یکی از بزرگترین هزارپا‌های جهان، رو در رو شود، وحشتناک است. هزارپا‌های غول پیکر آفریقایی می‌توانند تا ۱۲ اینچ رشد کنند و نزدیک به چهار اینچ ضخامت و ۳۰۰ تا ۴۰۰ پا داشته باشند. در درجه اول از درختان و گیاهان مرده و پوسیده تغذیه می‌کند.

آن‌ها نه سمی هستند و نه انسان‌ها یا حیوانات دیگر را تهدید می‌کنند. بدترین کاری که آن‌ها انجام می‌دهند این است که ترشحات بدبویی را تراوش می‌کنند که شکارچیان را از خود دور می‌کند.

سفره ماهی

این جانوران باشکوه (اغلب "شیطان ماهی" نامیده می‌شود) می‌توانند تا ۲۹ فوت رشد کنند و بزرگترین نسبت مغز به بدن را در بین تمام جانوارن دریایی داشته باشند. سفره ماهی‌ها از کوچکترین طعمه‌ها در اعماق اقیانوس تغذیه می‌کنند. آن‌ها دهان بزرگی دارند، اما این دهان فقط برای مصرف پلانکتون طراحی شده است. آن‌ها هر ماهی را که ممکن است تصادفی وارد دهانشان شود بیرون می‌اندازند. تنها دفاع یک سفره ماهی شنا کردن با حداکثر سرعت ممکن برای فرار است.

کدام ویژگی‌ها حیوانات را در نظر ما ترسناک می‌کند؟

روانشناسان تحقیقات گسترده‌ای در مورد آنچه که مغز انسان "ترسناک" می‌داند انجام داده اند و مشخص شده است که حیواناتی که بیشتر از همه از آن‌ها می‌ترسیم حیواناتی هستند که ما آن‌ها را خطرناک، منزجر کننده و یا غیرقابل کنترل می‌دانیم. ویژگی‌های زیر به عنوان واکنش ترس شناخته شده اند. *لاغری

*دندان‌های بزرگ ویا نیش‌های سمی

*منقار‌های بزرگ و تیز، تا حد زیادی با رژیم غذایی گوشتخوار مرتبط است

*نیش و خار‌های گزنده

*پا‌های خیلی زیاد

*شبگردی، همراه با چشمان درشت و وحشی که در تاریکی کمین کرده اند

پ