روزنامه اطلاعات اظهارات وزیر آموزش و پرورش مبنی بر تدریس زبان چینی در مدارس ایران از سال ۱۴۰۳ را مورد نقد قرار داده و به طعنه نوشته است: فقدان زبان چینی در مدارس ضربه کاری به دانشآموزان زده است!
به نظر شما فقدان درسی به نام زبان‌چینی تاکنون چه میزان به دانشآموزان ما ضربه‌ی آموزشی زده‌است؟ قاعدتاً ضربه‌‌ای کاری بوده، که مقام عالی وزارت برای ترم‌های آینده‌ی تحصیلی چنین وعده‌ی مسرّت‌بخشی را به جامعه‌ی آموزشی پرورشی اعلام کردند.
این روزنامه در ادامه نوشته است: بعد از گفتاردرمانی و واژگان‌تراپی برای فرافکنی مشکلات از سوی برخی مسئولان، اکنون در آستانه‌ی خیال‌درمانی و رؤیاتراپی هستیم. دانش‌آموزانی که یکی از سهل‌ترین زبا‌ن‌های دنیا را در مدارس به هزارویک دلیل یاد نمی‌گیرند، اکنون باید به دشوارترین زبان، ولو داوطلبانه، سوق داده‌شوند.
اطلاعات سپس به کنایه نوشته است: ای کاش رؤیای دور از دسترس آموزش زبان چینی به دانشآموزان داوطلب، پیش از سفر رییس جمهور چین به عربستان اعلام می‌شد؛ بلکه در رودربایستی هم که شده، جنابشان در متن اظهاراتشان در مورد ایران تجدید نظری می‌کردند. به هرحال تنها توصیه‌ام فعلا به رؤیاپردازان این است که، مراقب باشید؛ این زبان سخت شکستنی است!
پ