وقتی بغض پسران کی‌روش ترکید!

ایران در نیمه اول در حملات خطرناک به نظر می‌رسید. آن‌ها بیشتر روی بازی مستقیم برنامه داشتند ولی پاس‌های خوبی برای مهاجمان ارسال نشد تا موفق به گلزنی نشوند. با این حال در اوایل نیمه دوم ایران حملات بیشتری ترتیب داد و در یکی از صحنه‌ها طی 9 ثانیه دو بار تیر دروازه ولز را لرزاند.

در طول نود دقیقه ایران با 21 شوت در مقابل 10 شوت ولزی‌ها تیم برتر میدان بود و با وجود مالکیت کمتر (38 درصد)، کرنرهای بیشتری به دست آورد.

در دقیقه 78 روزبه چشمی در شرایطی وارد زمین شد که به نظر می‌رسید ایران توانایی خروج از بن‌بست را ندارد اما هافبک – مدافع باشگاه استقلال با یک شلیک تماشایی از پشت محوطه جریمه ایران را پیش انداخت. برد مقابل ولز اولین برد تیم ملی ایران برابر یک حریف اروپایی در تاریخ جام جهانی بود.

برد ایران برای آمریکا چه معنایی دارد؟

پنج‌شنبه روز خوردن بوقلمون و جشن شکرگذاری آمریکایی‌ها بود؛ نتیجه بازی تا دقیقه 98 بهانه خوبی برای تمدید شکرگذاری آمریکایی‌ها بود. نتیجه صفر – صفر بهترین اتفاق برای آمریکا بود ولی دو گلی که ایران به ثمر رساند باعث شد شاگردان گرگ برهالتر در بازی سوم نیاز به سه امتیاز بازی داشته باشند.

کارت قرمزی که به VAR نیاز نداشت!

وجود VAR در فوتبال باعث نگرانی‌های زیادی شده و یکی از آن‌ها این است که داوران به دلیل شبکه ایمنی پخش مجدد تصاویر ویدیوی کمتر از قبل مایل به گرفتن تصمیمات واضح هستند. اخراج وین هنسی در اواخر بازی دیروز یک تصمیم آشکار بود؛ حرکت او خطناک، خارج از کنترل، دور از چارچوب و بدون کوچک‌ترین لمس توپ اتفاق افتاد.

ماریو اسکوبار، داور مسابقه اما ابتدا یک کارت زرد خنده‌دار به او و شاید جالب است که بگوید چطور به این نتیجه رسید. بعضی اتفاقات واقعا نیازی به VAR ندارد مگر اینکه مقدر شده باشد ربات‌ها به جای انسان‌ها قدرت را به دست بگیرند!

حفره‌های خط میانی تیم ملی ولز

پیش از این اغلب ولز تیمی بود که در ضدحملات به حریفان ضربه می‌زد اما در نیمه دوم این مسابقه آن‌ها توپ را لو می‌دادند و ایران به سرعت وارد حمله می‌شد. از نظر تئوری شکل 3-5-2 راب پیج باید در هافبک میانی محافظت زیادی ارائه دهد اما نفرات ترکیب آن‌ها بیش از حد هجومی هستند.

در این بازی مدافعان میانی ولز که با فاصله زیاد و باز قرار داشتند فاقد پوشش بودند. خط هافبک ولز با حضور آرون رمزی، هری ویلسون و اتان آمپادو میل زیادی به شرکت در حملات و فاقد سخت‌گیری در کارهای دفاعی بود. آن‌ها در یکی از ضدحملات همگی باهم با یک دریبل جا ماندند.

ناکامی گرت بیل؛ ستاره‌ای که تاثیرگذار نبود!

گرت بیل نیمه اول ناامیدکننده‌ای داشت و برای تاثیرگذاری روی روند بازی با مشکل مواجه بود. در کنار کیفر مورد که مهاجم هدف بود بازی می‌کرد و شعاع حرکتی بیشتری نسبت به او داشت ولی ستاره ولزی در 45 دقیقه اول بازی فقط 16 لمس توپ به ثبت رساند که از تمام بازیکنان ولز کمتر بود.

جای تعجبی نداشت که بیل چندان هم پرانرژی بازی نمی‌کرد چرا که او از ماه سپتامبر و تا قبل از بازی دوشنبه مقابل آمریکا تنها 28 دقیقه برای لس‌آنجلس اف‌سی به میدان رفته بود. بیل وقتی در جریان بازی بود هم پاس‌های اشتباه و سانترهای ناموفقی داشت و تلاش می‌کرد از پشت مدافعان فرار کند. او در بازی با آمریکا نشان داد هنوز کیفیت و هوشیاری لازم را دارد تا تفاوت‌ها را رقم بزند. اواسط نیمه اول یک شانس خوب نصیب او شد و پس از ضربه سر اشتباه به او فرصت شوت‌زنی از فاصله 22 متری را داد ضربه بیل به راحتی توسط حسین حسینی مهار شد.

با افزایش فشار ایران در نیمه دوم، گرت بیل هم از روند بازی خارج شد و بیشتر منتظر بود بقیه بازیکنان برای او موقعیت بسازند و در دقایق پایانی هم صرفا تماشاگر حملات ایران بود.

اهمیت سعید عزت‌اللهی

در جریان شکست سنگین ایران مقابل انگلیس سعید عزت‌اللهی در ترکیب اصلی حضور نداشت. تصمیم کارلوس کی‌روش با توجه سختی‌های تقابل با انگلیس و قدرت دفاعی عزت‌اللهی بحث‌برانگیز بود.

در بازی با ولز اما عزت‌اللهی در پست هافبک دفاعی به میدان رفت و چیزهای زیادی ارائه کرد که ایران مقابل انگلیس از آن‌ها محروم بود. در زمانی که مالکیت توپ برای ولز بود عزت‌اللهی در مناطق خطرناک حضور داشت و جزو نفراتی بود که بیشترین دوئل‌ها را ثبت رساند و در بیشتر آن‌ها پیروز بود. با این حال باارزش‌ترین تاثیر او زمانی بود که پس از گرفتن مالکیت توپ انجام می‌داد. هافبک‌های وسط ایران که در کنار احسان حاجی‌صفی حضور داشتند پس از بازیابی توپ و پس گرفتن مالکیت، آن را به کناره‌ها می‌رساندند و بعد برای سردار آزمون موقعیت‌سازی می‌شد.

آیا جو آلن بازیکن کلیدی ولز است؟

در ولز همیشه از گرت بیل صحبت می‌شود و تمام تمرکز روی اوست اما آیا بازیکن کلیدی تیم راب پیج جو آلن از سوانزی است که برای رساندند خود به این بازی تلاش زیادی کرده است؟

آلن یک فوتبالیست کهنه‌کار است که هوش بسیاری دارد و سرسختی و صبوری‌اش در کنترل خط میانی به ولز کمک می‌کند. اتان آمپادو بازیکن خوبی است اما تجربه آلن را ندارد و مقابل ایران این موضوع به چشم آمد. ولز در طراحی حملات و پرس مداوم خوب نبود. شاید اگر جو آلن شرایط حضور در ترکیب اصلی را داشت می‌توانست با پرس و پاس‌های خود تفاوت زیادی ایجاد کند.

مثلث آمپادو، رمزی و ویلسون در این بازی نمایش خوبی نداشت و تعادل خوبی به خط میانی ولز نمی‌داد. حتی وقتی ویلسون و کانر رابرتز تعویض شدند تشخیص سیستم بازی ولز هم کار سختی بود.

آلن در نهایت 14 دقیقه مانده به پایان وارد بازی شد تا زمینه‌ساز ضدحمله ایران و اخراج وین هنسی شود و بعد هم با دفاع توپ اشتباهش ایران را به گل برساند!