روزنامه اعتماد: این روزها جام جهانی فوتبال در حالی به میزبانی قطر برگزار می‌شود که بی‌شک این دوره یکی از پرحرف و حدیث‌ترین دوره‌های مسابقات است. از همان روز نخست که نام قطر از پاکت میزبان جام جهانی ۲۰۲۲ خارج شد، انتقادات مختلفی به این انتخاب صورت گرفت؛ این کشور در آن زمان زیرساخت‌های مناسبی نداشت و همین موضوع باعث شد تا شائبه پرداخت رشوه و تبانی در این میزبانی قوت بگیرد. شائبه‌ای که بعدها سران فیفا به آن اعتراف کردند تا رنگ حقیقت گرفته و نشان دهد میزبانی این دوره از جام جهانی چگونه به حاشیه خلیج‌فارس رسید. از سوی دیگر خیلی‌ها در آن زمان معتقد بودند این کشور از نظر وسعت و گستردگی، توان میزبانی رقابت مهمی همچون جام جهانی را ندارد و نمی‌تواند شرایط مناسب برای اسکان و... را فراهم کند، دمای بالای هوا در این کشور و گرمای شدید در فصل بهار و تابستان هم مزید بر علت شد تا حسابی نوک پیکان انتقادات به سمت قطر گرفته شود.
با این وجود آنها برای همه این موضوعات راه چاره داشتند؛ از ایجاد کمپ‌های مختلف تا برگزاری جام جهانی برای اولین‌بار در فصل پاییز و... اما مشکلی که به نظر بیشتر از همه این دوره از مسابقات را زیر سوال برد، دقیقا همین مورد آخر یعنی زمان برگزاری رقابت‌ها بود؛ این مسابقات درحالی در فصل پاییز آغاز شده که بازیکنان در کوران رقابت‌های لیگ و مسابقات باشگاهی مختلف بودند و همین موضوع حسابی حضورشان در باشگاه یا تیم ملی را پرخطر می‌کرد. در واقع خیلی از مربیان و کارشناسان، از جمله گواردیولا به زمان برگزاری جام جهانی ۲۰۲۲ انتقاد جدی داشته و معتقد بودند بازیکنان برای حضور در این مسابقات، استراحتی ندارند و باید در میانه مسابقات باشگاهی به قطر بروند. اتفاقی که می‌تواند سلامت آنها را به خطر بیندازد، چرا‌که بازی‌های پرفشار ملی و نبود یک فاصله مناسب بین رقابت‌های لیگ و جام جهانی می‌تواند کار فوتبالیست‌ها را سخت کند، به خصوص آنکه آنها بعد از حضور در بازی‌های جام جهانی و پایان آن، باید دوباره به تیم‌های باشگاهی خود برگردند و در مسابقات لیگ توپ بزنند که باعث می‌شود کارشان سخت‌تر و سخت‌تر شود.
از این موضوع گذشته، بازی کردن بازیکنان در این دوره از جام جهانی و قبل از آن هم می‌تواند یک شمشیر دو لبه برای آنها باشد؛ مطمئنا بازیکنان دوست ندارند با مصدومیت در بازی‌های باشگاهی حضور در جام جهانی را از دست دهند یا با آسیب در جام جهانی، از ادامه حضور در لیگ‌های باشگاهی جا بمانند. با این وجود پیش از جام جهانی بازیکنان مختلفی مانند سادیو مانه، پل پوگبا، کریم بنزما و... مصدوم شدند تا حضور در این تورنمنت مهم را از دست بدهند و از طرفی حالا باشگاه‌ها و سرمربیان آن تیم‌ها، دلهره آسیب دیدگی بازیکنان در قطر را دارند، چرا‌که در صورت مصدومیت، آنها اگر نتوانند باشگاه‌های خود را در ادامه لیگ همراهی کنند لطمه بزرگی به آنها وارد خواهند کرد.به همین دلیل هم بود که پپ گواردیولا، سرمربی منچسترسیتی پیش از جام جهانی با انتقاد از زمان برگزاری این مسابقات گفت: «ما جام جهانی دیوانه‌واری خواهیم داشت و بازیکنان نمی‌توانند استراحتی داشته باشند. یک چشم بازیکنان به جام جهانی است. اگر در بازی‌های پیش از جام جهانی مصدوم شوید، چیزی درباره قهرمانی در لیگ برتر انگلیس تغییر نمی‌کند اما شما جام جهانی را ازدست می‌دهید.»
او همچنین در مقطعی به دلیل تداخل بازی‌های ملی و باشگاهی پیش از جام جهانی، به شوخی گفته بود که شاید مجبور شود با تیم فنی و عوامل باشگاه وارد میدان شود.جیمی کرگر مدافع سابق لیورپول و تیم ملی انگلیس دیگر منتقد برگزاری بازی‌ها در پاییز بود و در این رابطه گفت: «بازیکنانی که تمام عمرشان آرزوی حضور در جام جهانی را داشتند اکنون با یک مصدومیت آن را از دست می‌دهند. نمونه‌هایی از این دست بازیکنان در سراسر جهان زیاد شده است. چنین اتفاق‌هایی نباید به سادگی رخ دهند. همه‌چیز از آنجا شروع شد که میزبانی جام جهانی را به قطر دادند و سپس به پاییز منتقل کردند. این واقعا منزجرکننده است.» همچنین چندی پیش «سپ بلاتر» رییس سابق فیفا گفته بود که دادن میزبانی به قطر برای برگزاری جام جهانی «اشتباه» بوده است.همه اینها و البته فاصله کوتاه پایان جام جهانی و آغاز رقابت‌های فوتبال باشگاهی به خصوص در لیگ انگلیس، نشان می‌دهد که بازیکنان باید در یک بازه زمانی پرفشار مدام به زمین بروند و همین موضوع می‌تواند آسیب‌پذیری آنها را افزایش دهد.
کما اینکه از همان روز نخست جام ۲۲ مصدومیت‌ها هم آغاز شد و ابتدا علیرضا بیرانوند، دروازه‌بان ایران در بازی با انگلیس به شدت مصدوم شد که البته مصدومیت او در یک برخورد ناخواسته رخ داد.با این وجود در همان روزهای نخست، یاسر الشهرانی، مدافع تیم ملی عربستان هم در جریان رقابت با تیم ملی آرژانتین دچار مصدومیتی شدید شد تا ادامه جام جهانی را از دست بدهد و برای درمان فوری به کشورش برگردد. البته این پایان داستان مصدومیت‌های این دوره نبود بلکه نیمار، ستاره برزیل هم در دیدار مقابل صربستان از ناحیه مچ پا مصدوم شد تا حضور در ادامه مسابقات دور گروهی را از دست بدهد.
همچنین در بازی تیم‌های فرانسه و استرالیا که با برتری ۴ بر یک خروس‌ها به پایان رسید، لوکاس هرناندز مدافع فرانسه و باشگاه بایرن‌مونیخ، دچار پارگی رباط صلیبی شد تا با ترک زمین بازی عملا ادامه مسابقات و تمام فصل را از دست بدهد. علاوه بر اینها، شیخو کویاته هافبک کهنه‌کار تیم ملی سنگال هم در دیدار مقابل هلند از ناحیه ماهیچه ران پای راست مصدوم شد تا شانس همراهی تیم کشورش در ادامه جام را از دست بدهد. همه این موارد و خطر مصدومیت بازیکنان در ادامه مسابقات، نشان می‌دهد که زمان برگزاری جام جهانی آن‌طور که باید مناسب نبود تا بازیکنان با فشار و استرس بالا در زمین حاضر شوند و کوچک‌ترین آسیب‌دیدگی برای آنها به یک تهدید برای خود و باشگاه‌ها تبدیل شود و حسابی آنها را به دردسر بیندازد.