خبرآنلاین: در سال ۲۰۱۵، دیوید هول در پارک منطقه ای ماریبورو در نزدیکی ملبورن استرالیا در حال جستجو بود.
او که به یک فلزیاب مسلح شده بود، چیزی غیرعادی کشف کرد - یک سنگ بسیار سنگین و مایل به قرمز که در مقداری خاک رس زرد قرار داشت.
او آن را به خانه برد و همه چیز را امتحان کرد تا آن را باز کند، مطمئن بود که یک قطعه طلا در داخل صخره وجود دارد -چراکه ماریبورو در منطقه گلدفیلدز است، جایی که هجوم طلا استرالیا در قرن ۱۹ را تجربه کرد.
هول برای باز کردن یافته‌اش، یک اره سنگ، یک چرخ زاویه‌ای، یک مته را امتحان کرد و حتی آن چیز را با اسید آغشته کرد. با این حال، حتی یک پتک هم نمی توانست شکاف ایجاد کند. دلیلش این است که چیزی که او خیلی تلاش می کرد باز کند، هیچ قطعه طلایی نداشت.
همانطور که او سال ها بعد متوجه شد، این یک شهاب سنگ نادر بود.
درموت هنری، زمین شناس موزه ملبورن، در سال ۲۰۱۹ به The Sydney Morning Herald گفت:" این سنگ ظاهر حجاری شده و گودی دارد."
زمانی که آنها از اتمسفر عبور می کنند، در بیرون ذوب می شوند و جو آنها را شکل می‌دهد.
هول که قادر به باز کردن «صخره» نبود، اما همچنان شیفته آن بود، قطعه را برای شناسایی به موزه ملبورن برد.
هنری به کانال ۱۰ نیوز گفت: "من به سنگ های زیادی که مردم فکر می کنند شهاب سنگ هستند نگاه کردم."
در واقع، پس از ۳۷ سال کار در موزه و بررسی هزاران سنگ، هنری گفت که تنها دو مورد از آنها شهاب‌سنگ واقعی بوده‌اند.
بیل برچ، زمین شناس موزه ملبورن، به The Sydney Morning Herald توضیح داد: «اگر سنگی را روی زمین مانند این دیدید و آن را برداشتید، نباید آنقدر سنگین باشد.
محققان یک مقاله علمی منتشر کردند که در آن شهاب سنگ 4.6 میلیارد ساله را توصیف کرد که آن را Maryborough به نام شهر نزدیک محل پیدایش نامیدند.
وزن آن 17 کیلوگرم (37.5 پوند) است و پس از استفاده از یک اره الماس برای بریدن یک برش کوچک، محققان دریافتند که ترکیب آن دارای درصد بالایی از آهن است و آن را به یک کندریت معمولی H5 تبدیل می کند.
پس از باز شدن، می توانید قطرات متبلور کوچکی از مواد معدنی فلزی را نیز در سرتاسر آن مشاهده کنید که به آن کندرول می گویند.
هنری گفت: "شهاب‌سنگ‌ها ارزان‌ترین شکل اکتشاف فضایی را فراهم می‌کنند. آنها ما را به گذشته می‌رسانند و سرنخ‌هایی از سن، شکل‌گیری و شیمی منظومه شمسی (از جمله زمین) ارائه می‌دهند.
در برخی از شهاب‌سنگ‌ها، «غبار ستاره‌ای» حتی قدیمی‌تر از منظومه شمسی ما وجود دارد که به ما نشان می‌دهد ستاره‌ها چگونه شکل می‌گیرند و چگونه تکامل می‌یابند تا عناصر جدول تناوبی را ایجاد کنند.
شهاب‌سنگ‌های کمیاب دیگر حاوی مولکول‌های آلی مانند آمینو اسیدها هستند؛ بلوک‌های سازنده حیات.
اگرچه محققان هنوز نمی دانند این شهاب سنگ از کجا آمده است و ممکن است چه مدت روی زمین بوده باشد، آنها حدس هایی دارند.
منظومه شمسی ما زمانی توده ای از گرد و غبار و سنگ های کندریت بود. در نهایت گرانش مقدار زیادی از این مواد را به سیارات کشاند، اما باقیمانده آن بیشتر به یک کمربند سیارکی بزرگ ختم شد.
هنری به کانال 10 نیوز گفت: «این شهاب سنگ خاص به احتمال زیاد از کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری بیرون می‌آید، و توسط برخی از سیارک‌ها که با یکدیگر برخورد می‌کنند، از آنجا به بیرون پرتاب شده است، سپس یک روز با زمین برخورد می‌کند.»
تاریخ‌یابی کربن نشان می‌دهد که این شهاب‌سنگ بین 100 تا 1000 سال روی زمین بوده است، و تعدادی از شهاب‌سنگ‌ها بین سال‌های 1889 تا 1951 مشاهده شده است که می‌تواند با ورود آن به سیاره ما مطابقت داشته باشد.
محققان استدلال می کنند که شهاب سنگ Maryborough بسیار کمیاب تر از طلا است و آن را برای علم بسیار ارزشمندتر می کند. این یکی از تنها 17 شهاب سنگی است که تاکنون در ایالت ویکتوریا استرالیا ثبت شده است و پس از یک نمونه عظیم 55 کیلوگرمی که در سال 2003 شناسایی شد، دومین توده بزرگ است.