همشهری آنلاین: کورتون‌ها (cortisone) داروهایی هستند که شباهت زیادی به کورتیزول، هورمون طبیعی بدن دارند. کورتون‌ها معمولاً آستروئید هم نامیده می‌شوند که مزایا و نیز عوارض جانبی احتمالی زیادی دارند. بنابراین هر دارو ویا ماده غذایی اگر به جا استفاده نشود می‌تواند مضر و بر عکس اگر به موقع و اصولی استفاده شود مفید خواهد بود.
موارد تجویز و عملکرد کورتون
کورتون دارویی است که به صورت قرص و آمپول تجویز می‌شود. اما بعضی مصرف کنندگان اطلاعات زیادی در مورد آن ندارند.
این دارو معمولاً برای کم کردن درد و التهاب در نقاط خاصی از بدن تجویز می‌شود.
عوارض تزریق کورتون را نمی‌توان نادیده گرفت. البته گاهی در بعضی بیماری‌ها حتماً باید از آن استفاده شود. اما تعداد تزریق‌های مجاز هم محدود و با توجه به نوع بیماری حتماً باید توسط پزشک تجویز شود.
کورتون‌های تزریقی معمولاً خواص ضدالتهابی دارند و بیشتر در درمان آرتریت‌های التهابی از جمله رماتوئید آرتریت مؤثر هستند. همچنین، از داروی کورتون تزریقی برای درمان آلرژی و حساسیت‌ها نیز استفاده می‌شود.
داروی کورتون برای بسیاری از مشکلات و بیماری‌ها مانند علائم حساسیت، آسم، مشکلات خونی، بثورات پوستی، مشکلات التهابی، ام اس و بسیاری از بیماری‌های دیگر استفاده می‌شود.
تزریق کورتون باعث کاهش تورم و التهاب خواهد شد. بنابراین می‌تواند تسکین بخش درد نیز باشد. همچنین تزریق آن در مقایسه با استروئیدهای خوراکی، چون به صورت موضعی استفاده می‌شود منجر به افزایش وزن نمی‌شود. البته اگر به میزان و دفعات زیاد از آن استفاده شود می‌تواند اثری مانند آستروئیدهای خوراکی به دنبال داشته باشد.
درمان آلرژی و حساسیت با کورتون
داروهای حاوی کورتون داروهایی قدرتمند و موثری هستند که به عنوان داروهای ضد حساسیت و ضد التهاب هم از آن‌ها استفاده می‌شود. چون می‌توانند در تسکین التهاب که درانواع آلرژی‌ها، حساسیت فصلی و آسم مزمن دیده می‌شود مؤثر واقع شوند.
با وجود آنکه داروهای حاوی کورتون در درمان آلرژی مؤثر هستند، اما به خاطر وجود عوارض جانبی آن به ویژه احتباس آب، ضعف عضلانی و بروز زخم معده یا روده، مصرف خوراکی آن نیز عوارض زیادی به دنبال دارد.
به همین خاطر برای درمان آلرژی اغلب به صورت اسپری‌های مخصوص بینی یا دهان یا کرم از آن‌ها استفاده می‌شود.
داروهای ضد آلرژی کورتون دار معمولاً موثرترین درمان برای بیماری‌های ناشی از آلرژی و حساسیت هستند. اما بیشتر برای افرادی تجویز می|شوند که بیماری شدیدی دارند و با مصرف داروهای دیگر بهبود نیافته‌اند.
عوارض کورتون
هنگام استفاده از داروهای حاوی کورتون، این سؤال برای بسیاری از افراد پیش می‌آید که عوارض آن شامل چه مواردی خواهد بود. البته جواب این سؤال بستگی به نوع استفاده یعنی استنشاقی، تزریق داخل مفصل یا محل ملتهب یا روش‌های دیگر و همچنین میزان و مقدار مصرف آن دارد.
اما در هر صورت عوارض کلی آن در طولانی مدت معمولاً پوکی استخوان، افزایش آسیب پذیری نسبت به عفونت، افزایش اشتها و وزن احتساب نمک و آب در بدن، ایجاد التهاب و ورم، فشار خون بالا، آب مروارید، آکنه، جوش‌های پوستی و همچنین نازک شدن پوست، زخم معده و نوسانات خلقی یا افسردگی خواهد بود.
البته این عوارض جانبی با رعایت توصیه‌های پزشک و به حداقل رساندن میزان مصرف کاهش پیدا می‌کنند. بنابراین داروهای حاوی کورتون حتماً باید تحت نظر پزشک استفاده شوند.
نکات مهم هنگام مصرف کورتون
هنگام مصرف کورتون به هر پزشک دیگری که مراجعه کنید حتماً باید به او اطلاع دهید که در حال مصرف کورتون هستید تا تداخل دارویی پیش نیاید.
با توجه به اینکه در زمان مصرف داروی‌های حاوی کورتون بیشتر در معرض ابتلا به عفونت قرار دارید مراقب ابتلا به هر گونه بیماری دیگری باشید. به همین دلیل حتماً از ابتلا به بیماری‌های دیگر پیشگیری کنید. دست‌های خود را به طور منظم بشویید و از افراد مبتلا به عفونت‌هایی مانند سرماخوردگی و آنفلوآنزا دور باشید. بنابراین سعی کنید در جاهای شلوغ و پر رفت و آمد تردد نداشته باشید.
با توجه به اینکه استفاده طولانی مدت از کورتون، خطر ابتلا به آب مروارید و همچنین پوکی استخوان را به دنبال دارد؛ بنابراین موارد احتمال ابتلا به آن‌ها حتماً باید بررسی شوند. یعنی باید فشار چشم و تراکم استخوان افرادی که طولانی مدت از کورتون استفاده می‌کنند معاینه و بررسی شود.
همچنین افراد بالای ۶۵ سال نیز باید با احتیاط بیشتری از کورتون استفاده کنند. چون عوارض جانبی دارو برای آن‌ها بیشتر خواهد بود.
به طور کلی می‌توان گفت همان طور که کورتون می‌تواند در درمان بسیاری از بیماری‌ها به ویژه بیماری‌های التهابی مؤثر واقع شود؛ اما باتوجه به اینکه عوارض زیادی نیز به دنبال دارد؛ حتماً باید تحت نظر پزشک، با توجه به وضعیت بیمار و ضرورت استفاده از آن مصرف شود.