علیرضا فغانی داور الکلاسیکو می‌شود!

روستکوفسکی بعد از توضیح در مورد اینکه این ایده در زمان بلاتر هم روی میز بود اما به دلایل بسیاری در آن زمان فرصت اجرایی‌شدنش پیش نیامد، گریزی هم به داورانی زد که در حال حاضر چنین شرایطی را دارند و با ملیتی دیگر، در یک کشور دیگر سوت می‌زنند:" در سال های اخیر، وضعیت به شدت تغییر کرده است و انتقال داوران به یک واقعیت تبدیل شده است. میلوراد مازیچ صربستانی پس از جام جهانی 2018 در سوپرلیگ چین قرارداد داوری امضا کرد. او داوری در صربستان و اروپا را متوقف کرد و این به معنای پایان دوران بین المللی او بود."

داور شاخص انگلیسی سوژه دیگری برای این داور بازنشسته لهستانی است:" مارک کلاتنبرگ انگلیسی، که پیش از این فینال لیگ قهرمانان و یورو 2016 را داوری کرده بود، شانسی تقریباً قطعی برای تجربه اولین جام جهانی خود در سال 2018 داشت. او در عین حال شانس واقعی برای تبدیل شدن به اولین داور تاریخ را داشت که علاوه بر فینال لیگ قهرمانان و یورو، در فینال جام جهانی نیز حضور پیدا می کند. اما چند ماه قبل از آن یک پیشنهاد وسوسه انگیز از عربستان سعودی دریافت کرد. کلاتنبورگ قصد داشت داوری در لیگ عربستان را با داوری در لیگ برتر انگلیس ترکیب کند اما مقامات داوری اتحادیه فوتبال انگلیس (FA) با این موضوع موافقت نکردند. آنها کلاتنبورگ را مجبور کردند انتخاب کند که در کدام لیگ داوری را ترجیح می دهد. او عربستان را انتخاب کرد، بنابراین اتحادیه فوتبال او را از حکم داوری فیفا محروم کرد و او به جام جهانی 2018 پرواز نکرد. پس از یک سال، کلاتنبورگ به چین نقل مکان کرد و در آنجا سه   برابر عربستان سعودی در سوپرلیگ داوری کرد."

اما علیرضا فغانی، داور بین‌المللی فوتبال کشورمان، یک نمونه موفق برای این طرح به شمار می‌رود:" تا اینجای کار تنها داوری که انتقالش به لیگ یک کشور دیگر لطمه ای به ادامه فعالیت بین المللی و حضورش در جام جهانی وارد نکرد، علیرضا فغانی ایرانی است. او از سال 2019 در لیگ A استرالیا داوری می کند، اما همچنان روابط بسیار خوبی با فدراسیون فوتبال ایران دارد که همچنان هر ساله او را در لیست داوران بین المللی به فیفا معرفی می کند. به همین دلیل فغانی می تواند از جمله در مسابقات قهرمانی جهان در قطر شرکت کند. با این حال، فغانی در حال حاضر یک استثنا از رویه جهانی است. امروزه نیز روال این است که هر قاضی بین المللی به طور منظم در کشور خود قضاوت می کند. علاوه بر این، از چند تا ده بار در سال، او به مسابقات توسط کنفدراسیون قاره ای اعزام می شود."

روستکوفسکی این طور ادامه می‌دهد:" اولین داور معروفی که به لیگ کشوری دیگر رفت، پیرلوئیجی کولینای ایتالیایی، داور فینال جام جهانی 2002 و رئیس کنونی کمیته داوران فیفا بود. زمانی که او در اوج کار خود بود، با اوپل قرارداد تبلیغاتی امضا کرد. با این حال، مقامات فدراسیون فوتبال ایتالیا شاهد تضاد منافع بودند، زیرا اوپل همچنین اسپانسر آث میلان بود. با این حال، هر تصمیم داوری توسط کولینا، حتی تصمیماتی که در مسابقات بدون شرکت میلان گرفته می‌شد، می‌توانست جنجال‌ها و نظرات نامناسب و ناخوشایندی را برانگیزد که نشان می‌دهد تصمیم داور مربوط به قرارداد تبلیغاتی و علاقه احتمالی اوپل است. کولینا داوری در سری آ را متوقف کرد. سپس پیشنهاد انتقال به لیگ برتر انگلیس ظاهر شد، اما زمانی که مشخص شد قرارداد با اوپل در آنجا نیز تضاد منافع ایجاد می کند، قاضی مشهور ایتالیایی تصمیم گرفت به حرفه خود پایان دهد."

او در ادامه بار دیگر با تمجید از مارسینیاک می‌گوید:" شیمون مارسینیاک اکنون در همان سطح دوران حرفه ای کولینا است. هر دوی آنها همدیگر را به خوبی می شناسند، یکدیگر را دوست دارند و به شدت با هم همکاری می کنند، بنابراین شیمون احتمالاً قراردادهای تبلیغاتی احتمالی را با دقت خاصی در نظر خواهد گرفت. در این میان این سوال مطرح می شود که آیا داور لهستانی برای عقد قرارداد با یکی از لیگ های مطرح، اکستراکلاسا لهستان را   ترک می کند یا پروژه «فیفا الیت» یا «یوفا پروفی» زودتر اجرا می شود. در هر صورت، یک چیز مسلم است: برای قدردانی از مارسینیاک باید عجله کنید!"

با این حساب با اجرایی شدن طرح فیفا الیت یا یوفا پروفی، اگر کشورهای مطرح فوتبال اروپا هم به آن بپیوندند، داوران شاخصی چون مارسینیاک، مارتین الویر، علیرضا فغانی، متئو لاهوز و سایر داوران فیفا این شانس را دارند تا بازی‌های بزرگ لیگ‌های معتبر اروپایی را هم قضاوت کنند.