عجیب‌ترین شرایط آب و هوایی زمین

کمترین دمای ثبت شده روی زمین

ایستگاه تحقیقاتی وستوک در یکی از سردترین نقاط کره زمین قرار دارد. در طول زمستان در نیمکره جنوبی در ۲۱ ژوئیه ۱۹۸۳، دما در منطقه قطب جنوب به ۸۹.۲- درجه سانتیگراد (-۱۲۸.۶ درجه فارنهایت) کاهش یافت. این دما ۵۴ درجه سانتی گراد سردتر از میانگین دمای زمستان در آنجا و همچنین سردترین دمای ثبت شده روی زمین است.

بیشترین میزان بارش باران

چراپونجی در مگالایای هند یکی از مرطوب‌ترین مکان‌های جهان است. اگرچه این شهر در ارتفاع بالایی قرار دارد، اما رکورددار میزان بارندگی مداوم ۴۸ ساعته با ۲۴۹۳ میلی متر (۸ فوت ۲ اینچ) باران دریافتی در ۱۵ تا ۱۶ ژوئن ۱۹۹۵ است – این میزان بارندگی را WMO تأیید کرده است. چراپونجی همچنین دارای رکورد بیشترین بارندگی ماهانه با ۹۳۰۰ میلی متر (۳۰ فوت ۶ اینچ) در ژوئیه ۱۸۶۱ است.

ساکنان محلی، طی چندین دهه، ریشه درختان را به هم پیوند داده اند تا پل‌های زنده ایجاد کنند. این پل‌های ریشه‌ای روستاییان را قادر می‌سازد تا از رودخانه‌ها و تنگه‌های فراوانی عبور کنند.

مرطوب‌ترین کویر

صحرای سونورا در بخش‌هایی از آریزونا و کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا تا ایالت‌های سونورا و باخای کالیفرنیا و مکزیک امتداد دارد. میزان بارندگی سالانه آن بین ۷۶ تا ۵۰۰ میلی متر (۲.۹ تا ۱۹.۶ اینچ) در مناطق مختلف بیابان است. یکی از ویژگی‌های غیرمعمول صحرای سونورا الگوی بارندگی دو وجهی آن است (یعنی دو فصل مرطوب؛ یکی از دسامبر تا مارس و دیگری از جولای تا آگوست).

خشک‌ترین مکان

اگر در قلب صحرای آتاکاما (خشک‌ترین صحرای جهان) قدم بردارید، شهرکوئیلاگوآ (Quillagua) را خواهید دید. خشک‌ترین جای دنیا بین سال‌های ۱۹۶۴ تا ۲۰۰۱ با میانگین بارندگی سالانه فقط ۰.۵ میلی متر (۰.۰۰۲ اینچ) بود. در مقایسه، صحرای آقریقا - بزرگترین بیابان گرم جهان - به طور متوسط سالانه ۱۰۰ تا ۲۵۰ میلی متر (۴ تا ۱۰ اینچ) بارندگی دارد.

بیشترین وقوع باران قرمز

باران قرمز پدیده‌ای است که در آن قطرات باران قرمز که برخی آن را "باران خون" می‌نامند، از آسمان می‌ریزد. مواردی از باران خون در طول تاریخ ثبت شده است، از جمله یکی در ایلیاد هومر، در سال. ۱۲۶۰-۱۱۸۰ ق. م. ایالت کرالا هند بارندگی‌های متعددی از باران قرمز را بین ۲۵ ژوئیه تا ۲۳ سپتامبر ۲۰۰۱ تجربه کرد که این منطقه را به اولین و تنها مکان روی زمین تبدیل کرد که در آن در سه ماه متوالی بارش باران قرمز رخ داده است.

هاگ‌های فرازمینی و گرد و غبار معلق هر دو از جمله توجیهات برای باران قرمز هستند. با این حال، پس از تجزیه و تحلیل نمونه‌ها در سال ۲۰۱۵، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که این امر به دلیل وجود هاگ‌های ریز جلبک از گونه Trentepohlia annulata است.

طولانی‌ترین بارش برف و یخ

از ۱۹ فوریه ۱۹۷۱ تا ۱۸ فوریه ۱۹۷۲، ۳۱.۱ متر (۱۰۲ فوت) برف در منطقه پارادایس پارک ملی مونت رینیر، واشنگتن، ایالات متحده آمریکا بارید. رینیر در ارتفاع ۴۳۹۲ متری (۱۴۴۱۰ فوت) دارای پوشش دائمی از برف است.

بدترین فاجعه طوفان و کوران برف - میزان خسارت

یک طوفان عظیم زمستانی در ۱۲ تا ۱۳ مارس ۱۹۹۳ کل سواحل شرقی ایالات متحده را ویران کرد. یک هواشناس آن را به عنوان "طوفانی با قلب یک کولاک و روح یک طوفان" توصیف کرد، این طوفان باعث کشته شدن ۵۰۰ نفر و ایجاد ۱.۲ میلیارد دلار (۸۲۵.۱۴ میلیون پوند) خسارت شد.

سنگین‌ترین تگرگ‌ها

سنگین‌ترین تگرگ‌های ثبت شده تا ۱.۰۲ کیلوگرم (۲ پوند ۳.۹ اونس) وزن داشتند. تگرگی به اندازه گریپ فروت در ۱۴ آوریل ۱۹۸۶ باعث مرگ ۹۲ نفر در منطقه گوپالگانج بنگلادش شد.

بیشترین بارش تگرگ در یک سال

شاید برای برخی تعجب آور باشد که بیشترین طوفان تگرگ در یک سال در منطقه کریچو هیلز کنیا رخ داد. این منطقه به طور متوسط در هر سال حدود ۱۳۲ روز بارش تگرگ دارد. ارتفاعات کنیا به عنوان یکی از برترین مناطق تولید چای در جهان مشهور است و ممکن است ذرات گرد و غبار که در اثر فعالیت چایی کار‌ها به بالا فرستاده می‌شوند، به عنوان نقاط کلیدی در جو برای تشکیل سنگ‌های تگرگ عمل کنند.

شدیدترین باد، طوفان و گردباد

شدیدترین طوفان: شدت یک طوفان با کمترین فشار بارومتری (بارومتر یک ابزار اندازه گیری است که برای اندازه ‌گیری فشار اتمسفر مورد استفاده قرار می‌گیرد) طوفان تعیین می‌شود.

طوفان ویلما شدیدترین طوفانی است که تاکنون توسط مرکز جهانی طوفان ثبت شده است. فشار داخل طوفان، هنگام عبور از خلیج مکزیک، توسط یک هواپیمای USAF، ۸۸۲ mbar یا ۲۶.۰۵ اینچ جیوه ثبت شد (فشار اتمسفر معمولی حدود ۱۰۱۳ mbar یا ۲۹.۹۱ اینچ جیوه است).

این طوفان که در ۱۶ اکتبر ۲۰۰۵ شکل گرفت، ۱۱ روز بعد، پس از ایجاد خسارت حدود ۲۹ میلیارد دلاری در سراسر مکزیک، کوبا و فلوریدا، ایالات متحده، از بین رفت.

بادخیزترین مکان

کوه واشنگتن، نیوهمپشایر، ایالات متحده، بادخیزترین مکان در جهان است. سرعت باد سطحی ۲۳۱ مایل در ساعت (۳۷۱ کیلومتر در ساعت) در ۱۲ آوریل ۱۹۳۴ ثبت شد و رکورد سریعترین سرعت باد سطحی در ارتفاع بالا را به نام خود ثبت کرد.

سریعترین سرعت باد سطحی در سطح دریا ۲۰۷ مایل در ساعت (۳۳۳ کیلومتر در ساعت) است که در ۸ مارس ۱۹۷۲ در پایگاه هوایی Thule، گرینلند ثبت شد. تول در حال حاضر به عنوان شمالی‌ترین پایگاه نیروی فضایی ایالات متحده عمل می‌کند. سریعترین سرعت باد (و نه سرعت سطحی) ثبت شده تاکنون ۳۰۲ +/- ۲۰ مایل در ساعت (۴۸۶ +/-۳۲ کیلومتر در ساعت) است که در ماه می ۱۹۹۹ یک گردباد بزرگ در نزدیکی بریج کریک، اوکلاهاما آن را تولید کرد.

بزرگترین گردباد اندازه گیری شده

گردباد‌ها بسیار کوچکتر از طوفان‌ها هستند و مدت کوتاه تری دوام می‌آورند، با این حال سرعت باد بیشتری تولید می‌کنند. در ۳۱ مه ۲۰۱۳، یک گردباد با دهانه ۴.۱۸ کیلومتر (۲.۵۹ مایل) - منطقه‌ای به اندازه‌ای بزرگ برای گنجاندن بیش از ۱۹۰۰ زمین فوتبال - به ال رنو در اوکلاهما، ایالات متحده را فرا گرفت. این ابر گردباد توسط سازمان هواشناسی ملی آمریکا اندازه گیری شد.

اوکلاهاما متعلق به نوار ایالتی در دشت‌های بزرگ ایالات متحده است که به "کوچه تورنادو" معروف است. گردباد‌ها در اینجا شدیدتر از هر منطقه دیگری روی زمین هستند.

گردباد‌های آتشین

گردباد‌های آتشین گردباد‌های واقعی هستند که از ابر‌های پیروکومولونیمبوس تشکیل شده اند. چنین ابر‌هایی بر روی منابع بزرگ گرما مانند آتش سوزی‌های جنگلی یا فوران‌های آتشفشانی تشکیل می‌شوند. در ۱۸ ژانویه ۲۰۰۳، یک گردباد آتشین در آتش سوزی مک اینتایر، بخشی از آتش سوزی ژانویه ۲۰۰۳ کانبرا در استرالیا شکل گرفت. داده‌های راداری، فیلم‌ها و سایر مشاهدات آب‌وهوایی تأیید می‌کنند که این یک گردباد آتشین واقعی بود. با اندازه گیری نزدیک به نیم کیلومتر در پایه خود و حرکت با سرعت ۳۰ کیلومتر در ساعت، به اندازه‌ای قوی بود که ماشین‌ها را پرتاب کرد، سقف خانه‌ها را کند و هرچه را که در مسیرش بود سوزاند.

بزرگترین آتش سوزی جنگل (تک آتش سوزی)

مقایسه آتش‌سوزی‌های جنگلی بسیار دشوار است، به‌ویژه بین آتش‌سوزی‌های دوره‌های مختلف، زیرا به اشکال مختلفی وجود دارند و می‌توان آن‌ها را به روش‌های مختلفی اندازه‌گیری کرد. دو آتش سوزی در حال حاضر این رکورد را در اختیاردارند، زیرا گمان می‌رود منطقه‌ای از جنگل با اندازه مشابه را سوزانده اند:

* آتش سوزی چینچاگا در ژوئن ۱۹۵۰ در کانادا شروع و از کنترل خارج شد و در نهایت پنج ماه بعد در آلبرتا خاموش شد. تقریباً ۱.۲ میلیون هکتار (۳ میلیون هکتار) از جنگل‌های شمالی را سوزاند.

* آتش‌سوزی داکسینگ آنلینگ در سال ۱۹۸۷ (معروف به آتش اژد‌های سیاه بزرگ)، از سراسر رشته کوه خینگان بزرگ در شمال شرقی چین شروع و به سراسر مرز اتحاد جماهیر شوروی سیبری (روسیه کنونی) رسید. گزارش شده است که آتش سوزی اژد‌های سیاه بزرگ بیش از ۲۰۰ نفر را کشته، بیش از ۲۵۰ نفر را زخمی و ده‌ها هزار نفر را آواره کرده است.

بزرگترین رعد و برق

ابرسلول‌ها رعد و برق‌های قدرتمندی هستند که در اطراف یک مزوسیکلون (یک جریان بالارونده عمیق و چرخان) تشکیل می‌شوند. آن‌ها می‌توانند چندین کیلومتر عرض داشته باشند و ممکن است چندین ساعت طول بکشند که آن‌ها را به بزرگترین و طولانی‌ترین طوفان‌های تندری تبدیل می‌کند.

طولانی‌ترین رعد و برق

در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۹، یک رعد و برق در فاصله افقی ۷۰۹ کیلومتری (۴۴۰.۶ مایلی)، از شمال شرقی آرژانتین و در سراسر جنوب برزیل تا اقیانوس اطلس را در بر گرفت. طول این "مگافلش" معادل فاصله بین بوستون، ماساچوست، و واشنگتن، دی سی، ایالات متحده آمریکا یا از لندن، بریتانیا، تا مرز سوئیس (نزدیک بازل) بود. به طور معمول، طول صاعقه حدود ۹ کیلومتر (۵.۵ مایل) یا کمتر است.

ماندگارترین رعد و برق

-یک رعد و برق به مدت ۱۶.۷۳ ثانیه طول کشید و در ۴ مارس ۲۰۱۹ در شمال آرژانتین رخ داد. میانگین مدت زمان صاعقه فقط ۰.۲ ثانیه است. این رویداد توسط WMO در ۲۵ ژوئن ۲۰۲۰ تأیید شد.

بیشترین تراکم و چگالی رعد و برق

الکتریکی‌ترین مکان روی زمین را می‌توان در ونزوئلا، در دهانه رودخانه کاتاتومبو، جایی که وارد دریاچه ماراکایبو می‌شود، یافت. این منطقه که به‌عنوان «رودخانه آتش» شناخته می‌شود، هر سال تقریباً ۲۵۰ رعد و برق در هر کیلومتر مربع دریافت می‌کند.

"رعد و برق کاتاتومبو" تا ۳۰۰ شب در سال در نمایشگر‌هایی رخ می‌دهد که می‌تواند ۹ ساعت طول بکشد. نور حاصل از این طوفان‌ها تا فاصله ۴۰ کیلومتری (۲۵ مایلی) قابل مشاهده است و برای ناوبری کشتی استفاده شده است به همین دلیل به عنوان "فانوس دریایی ماراکایبو" نیز شناخته می‌شود.