خبرگزاری فارس: در لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ که به مجلس شورای اسلامی ارایه شده است حق پخش مسابقات ورزشی ۲۴۳ میلیارد تومان در نظر گرفته شده است، رقمی که نسبت به سال قبل در کمال تعجب حتی کمتر شده است. میزان درآمد ناشی از تبلیغات پخش مسابقات ورزشی در سال قبل ۳۱۵ میلیارد تومان بود که به نسبت ۳۰ درصد به وزارت ورزش و ۷۰ درصد به سازمان صدا و سیما تقسیم می شد. نکته جالب تر اینکه هنوز نحوه هزینه کرد رقم حق پخش در سال آینده مشخص نیست.
این در حالی است که یکی از مشکلات و چالش های برخی فدراسیون های ورزشی با سازمان صدا و سما بر سر مبلغ حق پخش تلویزیونی یا همان درآمد ناشی از تبلیغات از پخش تلویزیونی مسابقات ورزشی است. فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ بارها بر سر مساله حق پخش تلویزیونی با صدا و سیما دچار چالش شدند و از سویی دیگر یکی از الزامات حرفه ای سازی فوتبال دنیا درآمد ناشی از حق پخش تلویزیونی است اما وقتی رقم حق پخش را که در بودجه سال آینده در نظر گرفته شده ملاحظه می کنید، حیرت زده می شوید، ۲۴۳ میلیارد تومان برای حق پخش تلویزیونی تمامی رشته های ورزشی در نظر گرفته شده است!
بودجه ای بسیار محدود و اندک که در واقع می توان گفت پول خرد برخی رشته ها از جمله فوتبال هم نمی شود با این حال براساس این بودجه ۲۴۳ میلیارد تومانی که هنوز نحوه تقسیمش هم مشخص نشده قرار است این رقم بین بیش از ۵۰ فدراسیون ورزشی تقسیم شود! اگر فقط فوتبال را در نظر بگیریم رقم بودجه برخی تیم های صنعتی در همین سال ۱۴۰۱ بیش از رقم بودجه ای است که برای حق پخش تلویزیونی تمامی مسابقات ورزشی در نظر گرفته شده است، طبق اعلام رئیس سازمان خصوصی سازی بودجه باشگاه سپاهان ۳۲۵ میلیارد تومان، مس رفسنجان ۲۰۰ میلیارد تومان و آلومینیوم اراک ۱۳۰ میلیارد تومان بودجه برای این فصل داشته اند. با این شرایط شما چگونه می خواهید ۲۴۵ میلیارد تومان را بین ۵۲ فدراسیون ورزشی تقسیم کنید و باشگاه های فوتبال نیز به حق قانونی خود در این رابطه دست پیدا کنند؟!
استقلال و پرسپولیس که بیشترین هوادار را در فوتبال کشورمان دارند قطعا خواهان دریافت بخش اعظمی از درآمد ناشی از تبلیغات حاصل از پخش مسابقات شان هستند اما قطعا مدیران این دو باشگاه نیز وقتی رقم بودجه ۲۴۳ میلیاردی برای حق پخش را می شنوند شوک زده می شوند زیرا این رقم حتی اگر تمامش بین این دو باشگاه بخواهد تقسیم شود شاید فقط بخش کوچکی از هزینه های باشگاه را پوشش بدهد.
آن هم در حالیکه باشگاه های فوتبال کشور در عرصه آسیا باید به مصاف باشگاه هایی بروند که یکی از آنها النصر عربستان است که فقط ۹ هزار میلیارد تومان برای جذب کریس رونالدو هزینه کرده است. در سایر رشته های ورزشی نیز شرایط همین گونه است، در والیبال، بسکتبال هم رقیبان آسیایی ما از نظر مالی و امکاناتی شرایط مطلوبی دارند.
حتی در رشته های مدال آور کشتی، وزنه برداری، تیراندازی و... هم فدراسیون ها با کسری بودجه مواجه هستند بنابراین باید چانه ورزش را در بودجه بسیار بسیار درشت تر برداشت اگر واقعا به تربیت بدنی و ورزش اهمیت می دهیم زیرا هزینه در ورزش در واقع سرمایه گذاری برای جوانان و کل اقشار جامعه است زیرا ورزش می تواند در بسیاری از عرصه ها هنجارسازی انجام بدهد.