زیدآبادی در روزنامه «هم میهن» نوشت: سیاست «نگاه به شرق» ایران که اساس آن برانگیختن چین علیه آمریکا است، چینی‌ها را خشمگین کرده است.
کشورهای حوزۀ جنوبی خلیج‌فارس سیاست واقع‌بینانه‌ای برای نزدیکی به چین در پیش گرفته‌اند. آنان نزدیکی به چین را به قصد برانگیختن خصومت آن با دیگر بلوک‌های قدرت جهانی به‌خصوص ایالات‌متحده دنبال نمی‌کنند، زیرا نه‌فقط چنین خصومتی را به زیان خود می‌دانند، بلکه از این نکته نیز آگاهند که چینی‌ها منافع عمدۀ خود را در سطح جهانی قربانی علائق یک کشور اصطلاحاً پیرامونی یا یک قدرت منطقه‌ای نمی‌کنند و درنهایت منافع عینی و تعریف‌شده و مشخص خود را در جامعۀ بین‌المللی پی می‌گیرند.
چینی‌ها نیز به نوبۀ خود بازی ماهرانه و ظریف و حساب‌شده و سنجیده و محتاطانه‌ای را در محیط جهانی تعقیب می‌کنند. آنها پی‌جوی منفعت خود به‌صورتی کاملاً ماتریالیستی و خالی از هرگونه اصولِ متعارف اخلاقی هستند و بنا ندارند در زمینِ موردنظر دیگران بازی کنند.
انگارۀ «نگاه به شرق» که اساس آن برانگیختن چین علیه سیاست ایالات‌متحده و استفاده از نفوذ آن کشور برای مقابله یا خنثی‌سازی سیاست رقبای منطقه‌ای است، نوعی مصادرۀ به مطلوب وضعیت نظام جهانی است که نه فقط چینی‌ها را خوش نیامده، بلکه ظاهراً آنها را خشمگین هم کرده است. بیانیه‌های مشترک چین و اعضای شورای همکاری خلیج‌فارس، در حقیقت تا اندازه‌ای هم از خشم چینی‌ها از مفاهیم نهفته در پشتِ انگارۀ «نگاه به شرق» حکایت دارد.