چنین فرایندی میتواند فرایند انتقال خون را دگرگون کند و در همین راستا یک آزمایش بالینی برای مشخص شدن ایمنی آن در حال انجام است.
اهدای خون به نجات جان انسانها به خصوص افراد مبتلا به اختلالاتی مانند آنمی کمک میکند اما تقاضا برای آن بسیار بیشتر از ذخایر است و تطبیق گروه خونی یک چالش دیگر است که به طور معمول سبب میشود بیماران نتوانند به خون اهدا شده، دسترسی یابند.
در این میان یک جایگزین جالب برای کمبود خون تولید انبوه سلولهای خونی در آزمایشگاه هاست. این سلول را میتوان طوری تنظیم کرد تا گروه خونی مورد نیاز را داشته باشند. محققان دههها برای دستیابی به این هدف تحقیقاتی انجام داده اند. اکنون نیز برای نخستین بار خون تولید شده در آزمایشگاه به بیماران انسانی تزریق شده است.
این تکنیک با دریافت خون از اهدا کننده آغاز میشود. اما در این فرایند محققان به جای گلبولهای قرمز به دنبال جدا کردن سلولهای بنیادی خون هستند. سلولهای مذکور ایزوله شده و به مدت ۱۸ تا ۲۱ روز در یک محلول مغذی قرار داده میشوند تا تکثیر شوند و به سلولهای خونی تکامل یافته تر تبدیل شوند. در مرحله بعد این سلولها خالص سازی شده و ذخیره میشوند تا برای انتقال آماده باشند.
یک آزمایش بالینی جدید به نام RESTORE طراحی شده تا ایمنی انتقال سلولهای خونی توسعه یافته و مدت زمان ماندگاری آنها در بدن انسان مشخص شود. گلبولهای قرمز خون به طور نرمال ۱۲۰ روز عمر میکنند اما گلبولهای اهدایی حاوی نمونههای تصادفی با سنین مختلف هستند. اما خون تولید شده در آزمایشگاه کاملاً تازه است و احتمالاً تا ۱۲۰ روز عمر میکند.
در آزمایش مذکور حداقل ۱۰ شرکت کننده مقدار اندکی خون به اندازه ۵ تا ۱۰ میلی گرم (یک یا دو قاشق چایخوری) گلبول قرمز خون دریافت میکنند. هر شرکت کننده با فاصله ۴ ماه ۲ انتقال خون دریافت کرد که یکی از آنها حاوی گلبولهای قرمز خون آزمایشگاهی و دیگر خون معمولی بوده است. در مرحله بعد دریافت کنندگان برای بروز هرگونه عارضه جانبی تحت نظارت قرار میگیرند.
طی این آزمایش بالینی تاکنون ۲ شرکت کننده گلبولهای قرمز آزمایشگاهی را دریافت کرده اند. به گفته محققان هیچ عوارض جانبی ناخواسته ای در آنها رصد نشده است.
گلبولهای قرمزی که در آزمایشگاه تولید میشوند با تحقیقات بیشتر مزایایی بر خون اهدایی معمولی خواهند داشت. برای افرادی که دارای شرایطی هستند که نیازمند انتقال مرتب خون است، عمر طولانیتر سلولهای خونی سبب میشود فاصله دریافت خون بیشتر شود. همچنین نیاز به تطابق بین گروه خونی اهدا کننده و دریافت کننده نیز از بین میرود و احتمالاً کمبود یک گروه خونی خاص برطرف میشود.