بیژن عبدالکریمی به روزنامه آرمان گفت: باید جوانانی که کف خیابان حضور دارند را به منزله فرشتههای نجات قلمداد کنیم.
حضور جوانان در خیابانها آسیبها را در بدنه گفتمان انقلاب نشان میدهد. نشان دادن بیماری و عفونت میتواند ما را به خودآگاهی برساند. ما میتوانستیم از این اعتراضات در راستای گام دوم انقلاب استفاده کنیم. متأسفانه به دلیل نگاه امنیتی و سیاسی به مسائل ما با یک بحران مواجه شدهایم.
خشونت نمیتواند در جامعه برای مدت زیادی وجود داشته باشد و اگر داشته باشد پیامدهای منفی دیگری بههمراه خواهد آورد. نباید اجازه داد با ادامه خشونتها همه ارزشها از بین برود. در چنین شرایطی ما با تحریمها، فشارهای نظام سلطه و اختلافات داخلی مواجه میشویم که وضعیت زندگی مردم را تحت تأثیر قرار خواهد داد. اگر اتفاق ناگواری در کشور رخ بدهد تا چند دهه زندگی در ایران نابود خواهد شد.
به همین دلیل من معتقدم گفتمان انقلاب و جمهوری اسلامی باید نوع نگاه خود را به برخی مسائل مختلف تغییر بدهد. نباید صورت مسأله را پاک کرد و به جای حل مسائل آنها را رها کرد. اگر نگاه به مسائل مختلف توسط این گفتمان تغییر نکند با بحران اجتماعی مواجه میشود. این وضعیت مانند خانوادهای است که شاید والدین آن از همدیگر طلاق نگیرند اما طلاق عاطفی شکل خواهد گرفت. در چنین خانوادهای آرامش وجود نخواهد داشت و ما همواره با شرایط آتش زیر خاکستر مواجه خواهیم بود و با هر اتفاقی این احتمال وجود دارد که این آتش سر باز کند.
امروز با رویکرد متناقضی مواجه شدهایم. به عنوان مثال نه میتواند فضای مجازی را ببیند و نه میتواند فضای مجازی را باز بگذارد. از سوی دیگر نه میتواند بخشهایی از آزادیهای سیاسی را بپذیرد و نه میتواند در مقابل گفتمانهای دیگر واکنش مناسبی از خود نشان بدهد. این تعارفات در نهایت این گفتمان را ضعیف خواهد کرد. تنها یک راهحل وجود دارد و آن نیز این است که نگاه خود را تغییر بدهد.
تغییر نگاه در زمینه سیاست خارجی نیست، بلکه به معنای این است که باید در داخل کشور این تغییر ایجاد شود. این تغییر نگاه به معنای کوتاه آمدن در مقابل نظام سلطه نیست. اگر قرار است در مقابل نظام سلطه دستاوردهای خود را از دست ندهیم باید مردم را با خود همراه کنیم. این افراد گمان میکنند در حدود20 درصد جامعه مخالف هستند و 20 درصد دیگر نیز با آنها همراه هستند و بقیه نیز جمعیت خاکستری را تشکیل میدهند. این تحلیل واقعبینانه نیست. شرایط جامعه امروز ایران به شکلی است که این احتمال که جمعیت خاکستری به معترضان بپیوندند وجود دارد. به همین دلیل نیز نباید تحلیلهایی از شرایط کنونی ارائه داد که واقعی نیست.