فرادید: برای تحلیل نمونه جواهراتِ عصر برنز که در تروا و پلی‌آکنی توسط تیمی از محققان موسسات مختلف کشف شدند، از یک سیستم کند و سوز لیزریِ قابل‌حمل استفاده شده است.
شهر افسانه‌ای تروا (حصارلیک در چناق‌قلعه، ترکیه) یک شهر باستانی است که در حال حاضر تا حدی مدفون شده است. تروا شهری است که در دیوان شعر حماسی و کهنِ ایلیاد، منسوب به هومر شاعر نابینای یونانی از آن یاد شده است (در ایلیاد داستان محاصره‌ی ۱۰ ساله شهر تروا روایت شده است). پلی‌آکنی یک سکونتگاه باستانی در جزیره‌ی لِموُس بود که پیش از ساخته شدن تروا وجود داشت.
از زمانی که هاینریش اشلیمان در سال ۱۸۷۳ در تروا گنجینه‌ی پریام که هم‌اکنون در موزه‌های روسیه و آلمان نگهداری می‌شود را کشف کرد، منشا این گنجینۀ طلایی به صورت یک معما باقی مانده است.
(گردن‌بند (بالا سمت چپ)، گوشواره (بالا سمت راست) و گل‌سینه (پایین) جزو ۶۱ تکه طلای کشف‌شده در تروا هستند که تیمی از محققان بین‌المللی درباره‌ی آن‌ها مطالعه کرده‌اند)
پروفسور پرِنیکا و تیم بین‌المللی اکنون قادر به اثبات این موضوع هستند که این کشفیات، برگرفته از چیزی به نام رسوباتِ ثانویه از قبیلِ رودخانه‌ها است و ترکیبات شیمیایی آن نه تنها با طلاهای کشف‌شده در سکونتگاهِ پلی‌آکنی در لمنوس و مقبره‌های پادشاهی در اورِ بین‌النهرین بلکه با طلاهای گرجستان هم برابر است. پرنیکا میگوید: «این به آن معناست که حتماً میان این مناطق دورافتاده، پیوند‌های تجاری برقرار بوده است.»
تیم تحقیقاتی برای مطالعات خود از یک سیستم کند و سوز لیزریِ قابل‌حمل برای استخراج طلا به یک روشِ کم‌تهاجمی استفاده کرد. گداز‌های بزرگ‌تر یک حفره‌ی کوچکِ میکروسکوپی در نمونه‌ها ایجاد کردند و سپس با استفاده از طیف‌سنجی جِرمی تحلیل انجام شد تا ترکیب‌شان شناسایی شود. محققان با استفاده از این روش ۶۱ مورد از مصنوعاتِ متعلق به اوایل عصر برنز (۲۰۰۰-۲۵۰۰ پیش از میلاد) را بررسی کردند.
نشانه‌ی قطعیِ شسته شدن طلا از رودخانه به شکل غبار طلا، تغلیظ بالای پالادیم، زینک و پلاتین در جواهرات تروا بود. علاوه بر این، محققان نشان دادند که نمونه‌ها تولید انبوه بودند، نه اقلام تک. این تنها توضیحِ مثلاً یکسان بودنِ میزانِ پلاتینِ یافت‌شده در سایت‌های مختلف است.
(سایت‌های شناخته‌شده‌ای که در آن‌ها رسوبات طلای عصر برنز و شماری گوشواره‌های جالب با چهار مارپیچ کوچک پیدا شدند.)
متخصصان مدت‌هاست بر سر منشا واقعی طلاهای کشف‌شده در مقبره‌های پادشاهیِ اور بحث و تبادل نظر کرده‌اند. در بین‌النهرین هیچ منبع طلای طبیعی وجود ندارد و همین امر، آناتولی غربی و سایت تروا را به یک منبع محتمل تبدیل کرده است. پِرنیکا در این باره میگوید: «مناطق کاملاً مجزای دیگری هم که به داشتن پیوند‌های تجاریِ قوی با اور معروفند، در نظر گرفتیم.»
در تحقیقات گذشته، اقلام مشابهی متعلق به اوایل عصر برنز، از دریای اژه تا دره‌ی سند (پاکستان امروزی) پیدا شدند، برای مثال: سنگ‌های قیمتی لاجورد، مُهر‌های رسمی، وزنه‌های استاندارد و گوشواره‌هایی با الگو‌های مارپیچ مشابه. با این حال، منشا دقیق طلاهای یافت‌شده در تروا همچنان ناشناخته است.
محققان نمی‌توانند یک بار برای همیشه منشا دقیق طلاهای تروا را مشخص کنند. پرنیکا میگوید: «اگر ما عناصر کمیاب را در طلای تروا، پلی‌آکنی و اور به صورت مشترک مشاهده کنیم، طلای عصر برنز گرجستان نزدیک‌ترین ارتباط را با سایت‌های اکتشافی اعلام‌شده دارد. اما هنوز داده‌های ما، مطالعات‌مان درباره‌ی مناطق و اشیاء دیگر آنقدر کافی نیست که چنین فرضی را با قطعیت مطرح کنیم.»