روزنامه اعتماد: وقتی قرعه نشستن روی صندلی وزارت ورزش به نام حمید سجادی، دونده پیشین و ورزشکار سرشناس سال‌های دور افتاد، همه منتظر یک تحول جدی در مسیر ورزش ایران بودند؛ سرانجام بعد از سال‌ها خواب یک وزیر ورزشی تعبیر شده بود و فردی بر مسند وزارت نشست که خود سرد و گرم این حوزه را چشیده و در سطح کلان سابقه پوشیدن پیراهن تیم ملی را داشت. حمید سجادی که قبلا معاونت وزیر را تجربه کرده بود، سال‌ها رویای وزارت را در سر داشت و همین موضوع هم باعث شد تا بالاخره همه منتظر یک دگرگونی و حرکت مهم از سوی او در ورزش ایران باشند. با این وجود سجادی از روز اول و با انتصاب معاونانش نشان داد قرار است با چه دست فرمانی پیش برود. بی تعارف بعد از گذشت یک سال و اندی از حضور این قهرمان اسبق دو و میدانی در پست وزارت ورزش و جوانان، می‌توان او را در لیست ضعیف‌ترین وزرا و شاید ضعیف‌ترین وزیر ورزش دانست؛ مرد خونسردی که گویی در دنیای دیگری زندگی می‌کند و هیچ واکنشی به اتفاقات ورزش ندارد و نهایتا می‌خواهد همه کارها را با سلام و صلوات به پیش ببرد.همه اینها در حالی است که ورزش قهرمانی و همگانی ایران، توامان روزهای خوبی را سپری نمی‌کنند و سجادی نه تنها نتوانسته گام مثبتی برای این حوزه‌ها بردارد، بلکه با یک عقب‌گرد هم مواجه شده.
دعوای فدراسیون با معاونت، مهاجرت و مشکلات دیگر!
وزارت تحت صدارت حمید سجادی به خودی خود کلکسیونی از مشکلات مختلف است که آقای وزیر گویی تمایلی به حل و فصل آنها هم ندارد؛ سال گذشته بالا گرفتن دوباره موج مهاجرت‌های ورزشی باعث انتقادات مختلف شد و پس از آن دعوای برخی فدراسیون‌ها از جمله کشتی با معاونت قهرمانی وزارت ورزش، باعث شد تا مجموعه تحت مدیریت سجادی با چالش رو به رو شود و از طرفی موضع بیخیال وزیر برای حل مشکلات، بر آتش این اختلافات افزود. در ادامه هم این چالش‌ها به قوت باقی ماند تا وزارت ورزش به ساحل آرامش نرسد.از سوی دیگر در ماجرای برکناری رییس فدراسیون وزنه‌برداری و مشکلات آن، سجادی همچنان تمایلی به دخالت نداشت و گویی این مشکلات در حیطه وزارت او نبود و باید شخص دیگری از سایر وزارتخانه‌ها برای حل این مشکلات قدمی بر می‌داشت.
حال بد ورزش و سیاحت وزیر در قطر!
در هفته‌های اخیر هم شاهد آن بودیم که رشته‌های پرمدال و پرافتخار ایران همچون تکواندو، بار دیگر در سراشیبی سقوط قرار گرفتند و عملا چند گام به عقب رفتند. تیم ملی تکواندو در مسابقات جهانی به توفیقی نرسید تا در فاصله یکساله با المپیک یک زنگ خطر جدی برای آن به صدا در بیاید، از سوی دیگر برخی رشته‌های آینده‌دار مانند بوکس، با چالش‌هایی بزرگ مواجه شدند اما در این میان وزیر ورزش با بی خیالی به سفر خود به قطر ادامه داد.
هفته گذشته اعلام شد که در حاشیه مسابقات بوکس جوانان جهان، حسین ثوری رییس این فدراسیون به اسپانیا پناهنده شده و قصد بازگشت به کشور را ندارد. در ادامه هم دو ورزشکار این رشته اعلام پناهندگی کردند. این در حالی است که بوکس در دوران مدیریت ثوری عملکرد خوبی داشت و حتی اولین مدال جهانی تاریخ خود را کسب کرد و همین موضوع نشان از اهمیت و روند مثبت این رشته داشت، اما سجادی بی توجه به همه این اتفاقات، برای حمایت از تیم ملی فوتبال بر پرواز قطر سوار شد تا در یکی از دوره‌های پر چالش ورزش ایران، در اتاق خود حضور نداشته باشد.این در حالی است که مجمع عمومی فدراسیون بوکس برای تعیین تکلیف این رشته هم با حضور معاون وزیر برگزار شد و آقای وزیر مشغول سیاحت در قطر بود. مطمئنا حضور وزیر ورزش در کنار ملی پوشان فوتبال مشکلی ندارد و در بعضی کشورها هم مرسوم است، اما نکته جالب اینجاست که پس از بازی ایران و انگلیس، سجادی به کشور بازگشت و در روزهای گذشته دوباره راهی قطر شد. اتفاقی عجیب که نشان داد اهمیت تماشای بازی‌های فوتبال از کل ورزش ایران مهم‌تر است چرا که اگر قرار بر حمایت از ملی پوشان فوتبال بود، همان بازی نخست کافی بود و سجادی می‌توانست نهایتا یکی از معاونانش را راهی این کشور کند و خودش به باز کردن گره‌های کور ورزش بپردازد اما درست در این روزهای پر چالش، او ترجیح داده در مسیر قطر به تهران در رفت و آمد باشد و کارهای اصلی را به معاونانش واگذار کند.همه اینها نشان می‌دهد که شاید خود سجادی هم از موفقیت در امور محوله نا امید شده و در یک روزمرّگی مطلق، فقط روزهای کاری را سپری می‌کند تا بلکه مشکلات ورزش ایران حل شود؛ مشکلاتی که اگر همین الان هم یک مدیر کاربلد با کفش‌های آهنین قدم در مسیر رفع آنها بگذارد، دست کم چند سال طول می‌کشد تا رفع شود .