روزنامه اعتماد: دربی قرار بود قبل از جام جهانی برگزار شود. آن را به تعویق انداختند و گفتند به خاطر اردوی تیم ملی این کار را می‌کنیم. همان موقع که تمام بازی‌های لیگ به خاطر ملاحظات امنیتی و البته با کلیدواژه کرونا بدون تماشاچی برگزار می‌شد. این به تعویق انداختن هم خبری نبود که یک بار و به شکل قاطعانه منتشر شود. در فاصله چند روز دربی بارها لغو شد و دوباره در لیست برگزاری مسابقات قرار گرفت.
جام جهانی تمام شد و نوبت از سرگیری مسابقات لیگ رسید. طبیعتا دیگر امکان لغو دربی وجود نداشت و این بازی باید طبق برنامه روز سه‌شنبه ۲۹ آذر برگزار می‌شد. بنابراین سوال مهم با تماشاچی یا بدون تماشاچی برگزار شدن این رقابت بود. از یک هفته قبل انواع و اقسام اخبار از نهادهای رسمی و غیر رسمی پیرامون حضور تماشاچیان در دربی منتشر شد. مقامات سازمان لیگ گفتند مشغول رایزنی با نهادهای مختلف هستند و خبرهای خوبی در انتظار هواداران است. رییس فدراسیون فوتبال گفت دربی پیشانی لیگ است و حتما با حضور تماشاچیان برگزار می‌شود. بعد بحث آلودگی هوا پیش آمد. گفتند دربی به خاطر آلودگی هوا بدون تماشاچی است. هواداران پرسیدند هوای آلوده برای بازیکنان که قرار است بدوند مشکلی ایجاد نمی‌کند؟ آنقدر حرف‌شان منطقی بود که اعلام شد دربی به خاطر آلودگی لغو شده! بعد مقامات گفتند لغو بازی به خاطر آلودگی هوا در اختیار فدراسیون است و ربطی به نهادهای دیگر ندارد. در نهایت روز گذشته خبر قطعی پیرامون برگزاری دربی منتشر شد: بازی بدون حضور تماشاگران به انجام می‌رسد! به همین شکل اعلام شد سایر بازی‌های لیگ هم پشت درهای بسته خواهد بود.
این وضعیت برگزاری یک مسابقه ساده فوتبال است. بعد عده‌ای متعجبند که چرا در مورد مسائل مختلف روایت‌های گوناگون ساخته می‌شود؟ چرا گمانه‌زنی‌ها زیاد است و چرا مردم به نهادهای اطلاع‌رسانی رسمی و تصمیمات گرفته‌شده اعتماد ندارند؟ عده‌ای می‌گویند چرا برخی در ایام جام جهانی از تیم ملی فاصله گرفتند؟ چرا دیگر هیچ چیز در مورد فوتبال و هوادارانش مثل سابق نیست؟ وقتی یک روز قبل از برگزاری دربی رییس کمیته مسابقات سازمان لیگ می‌گوید تازه برگزاری بازی هم در هاله‌ای از ابهام است و به خاطر آلودگی هوا و احتمال مریض شدن افراد مسن بازی بدون تماشاگر شده است چه انتظاری از مردم می‌رود؟
واقعا امروز جا دارد این سوال پرسیده شود که هواداران کجای فوتبال هستند؟ اصلا به چه دردی می‌خورد این فوتبالی که تصمیماتش در جاهای مختلف و بدون در نظر گرفتن هواداران گرفته می‌شود؟ فوتبالی که هواداران زنش با آن مشکلات روبرو هستند و مسابقاتش یک روز به بهانه کرونا و یک روز به بهانه آلودگی هوا و یک روز به خاطر مسائل امنیتی پشت درهای بسته برگزار می‌شود. هواداران فقط وقتی خوب هستند که در مسابقات ستاره مربعی صداوسیما شرکت کنند؟ فقط به این درد می‌خورند که میلیارد میلیارد سهام‌های زیان‌ده و بدون پشتوانه سرخابی‌ها را بخرند تا دولتی‌ها نمایش خصوصی‌سازی راه بیندازند اما وقتی می‌خواهند بازی‌های تیم‌شان را در استادیوم ببینند با درهای بسته روبرو شوند؟
این فوتبال دیگر هیچ نسبتی با مردم ندارد. یک پدیده کاملا جدا افتاده است. فوتبالیست‌ها هم این را می‌دانند. آنها هم از این شرایط ناراضی هستند. سه سال برای سکوهای سیمانی استادیوم بازی کردند و به جای های‌وهوی هواداران صداهای ضبط شده از بلندگو شنیدند. امروز هم به آنها گفته می‌شود این وضعیت ادامه دارد. به آنها گفته می‌شود بروید بازی‌تان را کنید و کاری به این کارها نداشته باشید.