شهاب سنگ‌های کشف شده، ویژگی‌های منحصر به فردی دارند. با 5 مورد از بزرگترین شهاب سنگ هایی که تاکنون با زمین برخورد کرده‌اند، آشنا شوید.
براساس تخمین‌ها روزانه تقریباً ۱۷ شهاب سنگ با زمین برخورد می‌کنند. اکثر این اجرام هنگامی که به سطح زمین می‌رسند به علت نیروی اصطکاک و فرسودگی، بسیار کوچک شده‌اند. با این حال شهاب سنگ‌ها همیشه کوچک نیستند. علاوه بر این برخورد شهاب سنگ به طور تصادفی و با فرکانس باورنکردنی رخ می‌دهد. در ادامه به ۵ مورد از بزرگترین شهاب سنگ هایی که تاکنون با زمین برخورد کرده‌اند، اشاره می‌کنیم.
بررسی 5 مورد از بزرگترین شهاب سنگ هایی که تاکنون با زمین برخورد کرده‌اند
شهاب‌سنگ هوبا (Hoba)
در حال حاضر شهاب سنگ هوبا، بزرگترین شهاب سنگ روی زمین است. به عقیده دانشمندان، این شهاب سنگ حدود ۸۰ هزار سال پیش در نامیبیای کنونی به زمین برخورد کرده است. وزن هوبا تقریباً دو برابر دومین شهاب سنگ بزرگ روی زمین است. هوبا شکل باریک، مسطح و منحصر به فردی دارد.
این شهاب سنگ تاکنون هرگز از نقطه برخورد جابه‌جا نشده است؛ بنابراین دانشمندان هنوز درباره عمق و میزان فرورفتگی آن در خاک اطلاعاتی ندارند. دانشمندان معتقدند که این شهاب سنگ احتمالاً به صورت اریب به زمین برخورد کرده است و همانند برخورد یک سنگ صاف به دریاچه از جو زمین گذر کرده است. به همین علت چنین سنگ بزرگی در هنگام برخورد با زمین، یک دهانه عظیم ایجاد نکرده است.
شهاب سنگ هوبا همانند بسیاری از سایر شهاب سنگ‌ها به طور تصادفی کشف شد. در سال ۱۹۲۰ میلادی، یک کشاورز در حین شخم زدن مزرعه خود این شهاب سنگ ۶۰ تنی را پیدا کرد. شهاب سنگ هوبا عمدتاً از آهن تشکیل شده است.
شهاب‌سنگ مبوزی (Mbozi)
شهاب سنگ مبوزی در تانزانیا کشف شد و وزن آن تقریباً ۲۵ تن است. این شهاب سنگ برای چندین نسل به عنوان یک نماد مقدس در میان جوامع محلی مورد احترام بوده و به نام کیموندو شناخته می‌شده است.
شهاب سنگ مبوزی از مواد مشابه سایر شهاب سنگ‌های بزرگ روی زمین تشکیل شده است. ۹۰ درصد جرم این شهاب سنگ از آهن و حدود ۸ درصد آن از نیکل تشکیل شده است. جامعه علمی در سال ۱۹۳۰ موفق به کشف این شهاب سنگ شد؛ اما همانطور که اشاره شد جوامع محلی مدت طولانی‌تری شهاب سنگ مبوزی را پیدا کرده بودند.
دولت تانزانیا در سال ۱۹۶۷ سنگ مبوزی را به عنوان یک بنای تاریخی حفاظت شده اعلام کرد. کشور تانزانیا مملو از جاذبه‌های گردشگری است؛ با این حال شهاب سنگ مبوزی همچنان یکی از برترین جاذبه‌های آن است.
شهاب سنگ ال چاکو (El Chaco)
شهاب سنگ ال چاکو بخشی از گروه شهاب سنگ‌های کامپو دل سیلو (Campo del Cielo) است. این گروه از شهاب سنگ‌ها در یک دهانه به وسعت ۶۰ کیلومتر مربع در آرژانتین پیدا شدند. سنگ ال چاکو ۳۷ تن وزن دارد و در سال ۱۹۶۹ کشف شد.
شهاب‌سنگ ال چاکو بر خلاف هوبا، بسیار گردتر است و با استفاده از فلزیاب‌ها در عمق ۵ متر زیر سطح زمین پیدا شد. قطعات این شهاب سنگ هنگام حرکت مستقیم به سمت زمین، دهانه برخوردی قابل توجهی ایجاد کرده‌اند و در اعماق مشابهی مدفون شده‌اند. درواقع یکی از قطعات آن اخیراً کشف شد!
یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد منطقه شهاب سنگ‌های کامپو دل سیلو این است که سارقان هنوز این منطقه را هدف قرار می‌دهند تا تکه‌هایی از شهاب سنگ‌های این منطقه را به سرقت ببرند. البته دولت این منطقه برای مقابله با این مشکل در سال ۱۹۹۰ اقدام کرد.
گفته می‌شود که شهاب سنگ چاکو به علت حرکت با زاویه ۹۰ درجه به سمت زمین با سرعت حدوداً ۱۴ هزار کیلومتر در ساعت در کنار میدان عظیمی از سایر زباله‌های فضایی به زمین برخورد کرده است.
شهاب سنگ باکوبیریتو (Bacubirito)
شهاب‌سنگ باکوبیریتو در سال ۱۸۶۳ در مکزیک پیدا شد. این شهاب‌سنگ عمدتاً از آهن تشکیل شده است و وزن آن حدود ۲۰ تن است. اکنون باکوبیریتو در یک گالری به نام پناهگاه در سینالوآی مکزیک (در نزدیکی محل فرود آن) قرار دارد.
این شهاب سنگ، سومین شهاب‌سنگ بزرگ کشف شده در زمین است. باکوبیریتو همچنین بلندترین شهاب‌سنگ روی زمین است. این سنگ ۴/۲۵ متر طول و تقریباً ۲ متر ارتفاع دارد. این شهاب‌سنگ در مقایسه با سایر شهاب سنگ‌های کشف شده در زمین دارای ترکیب شیمیایی منحصر به فردی است.
این شهاب سنگ عمدتاً از آهن تشکیل شده است؛ اما آهن فقط ۸۹ درصد از ترکیب آن است. ۹/۶ درصد آن از نیکل، ۰/۸۷ درصد از کبالت و ۰/۱۴ درصد آن از فسفر تشکیل شده است. شهاب‌سنگ باکوبیریتو همچنین حاوی ردی از ایریدیوم، یک عنصر خاکی کمیاب و ۱۱۷ آهن طبقه‌بندی نشده است.
در نظر داشته باشید که بزرگترین شهاب سنگ های کشف شده عمدتاً از آهن تشکیل شده‌اند و درواقع این ویژگی به آن‌ها، توانایی مقاومت در برابر تغییرات شدید دما و فشار را می‌دهد تا از جو به سطح سیاره زمین برسند.
شهاب‌سنگ کیپ یورک (Cape York)
شهاب سنگ کیپ یورک یک نمونه دیگر از بزرگترین شهاب سنگ های روی زمین است. این شهاب سنگ حدود ۱۰ هزار سال پیش بر روی زمین فرود آمد؛ بنابراین تاریخ آن به طور خاصی با توسعه تمدن بشری در این منطقه گره خورده است.
چیزی که سنگ کیپ یورک را از سایر شهاب‌سنگ‌ها متمایز می‌کند این است که هزاران سال قبل از شناسایی شدن توسط جامعه علمی، مورد استفاده انسان‌ها قرار گرفته است.
وزن این شهاب سنگ حدود ۲۰ تن است و روی آن نشانه‌هایی از خراشیدگی و شکستگی وجود دارد. این نشانه‌ها اثبات می‌کنند که شهاب‌سنگ کیپ یورک توسط ساکنان محلی برای ساخت ابزار مورد استفاده قرار گرفته است.
بنابراین این شهاب سنگ بخش جدایی ناپذیر از تمدن اولیه بشر و تاریخ بزرگ جامعه بشری باستان در آمریکای شمالی پیش از استعمار است.
به گفته دانشمندان دانشگاه واشنگتن، سنگ کیپ یورک عمدتاً از آهن تشکیل شده است و به همین علت بدون تجزیه شدید به سطح زمین رسیده است. با این حال این شهاب‌سنگ تکه تکه است و تکه‌هایی از آن در تعدادی از مکان‌های اطراف آمریکای شمالی قرار دارند.
موزه تاریخ طبیعی آمریکا، سه قطعه از شهاب سنگ کیپ یورک به نام‌های زن، سگ و آهنیگیتو را به نمایش گذاشته است. نکته جالب در مورد تکه‌های این شهاب سنگ این است که آن‌ها از مکان‌های مختلف بازیابی شده‌اند.
به عنوان مثال یکی از این تکه‌‌ها جدا شده بود و به جزیره‌ای در آن سوی خلیج (محل اصلی برخورد) پرتاب شده بود. در حال حاضر بزرگترین قطعه این شهاب‌سنگ در موزه زمین شناسی دانشگاه کپنهاگ دانمارک قرار دارد.
منبع :Slashgear
