این روزها همه‌جا صحبت از ادغام احتمالی رنو و فیات-کرایسلر است. اگرچه فیات-کرایسلر به خاطر برخی دلایل سیاسی و غیرسیاسی پیشنهاد خود را پس گرفته اما اگر در آینده چنین معامله‌ای شکل بگیرد اتحاد شکل گرفته به سومین گروه خودروسازی پس از فولکس‌واگن و تویوتا تبدیل خواهد شد. ولی خب فعلاً که چنین چیزی دور از ذهن به نظر می‌رسد.
رنو جزو خودروسازانی است که مدت‌های زیادی از بازار آمریکا به دور بوده ولی در این نوشته می‌خواهیم خودروهایی از این شرکت را معرفی کنیم که شایستگی حضور در بازار آمریکا را دارند. احتمال ورود این خودروها به آمریکا کم است اما خب حداقل می‌توان درباره‌ی آن‌ها رؤیاپردازی کرد.
- آلپاین A110
این خودرویی بسیار دوست‌داشتنی است. A110 یک خودروی اسپورت پیشرانه وسط و فرانسوی است که از پیشرانه‌ی ۴ سیلندر ۱.۸ لیتری توربو با قدرت حدود ۲۵۰ اسب بخار استفاده می‌کند. اگرچه این خودرو در برابر هلکت هایی که با قدرت ۷۰۰ اسبی در خیابان‌های آمریکا جولان می‌دهند حرفی برای گفتن ندارد اما خب وزن بسیار پایینی داشته و اکثر کارشناسان آن را رقیبی برتر برای خودروهایی همچون آلفارومئو ۴C می‌دانند.
- رنو سامسونگ SM6
از میان تمامی خودروهای این لیست احتمالاً SM6 ناشناخته‌ترین آن‌هاست. رنو سامسونگ موتور یا RSM یک شرکت کره‌ای است که محصولات رنو را در این کشور عرضه می‌کند. SM6 سدانی بزرگ و چهار درب بوده که بر پایه‌ی رنو تالیسمان شکل گرفته و فکر می‌کنیم ظاهر جذابی داشته و نسخه‌ی استیشن آن‌هم کاربردی است. پیشرانه‌ی ۴ سیلندر ۱.۸ لیتری توربوی این خودرو قدرت ۲۲۴ اسبی دارد.
- داچیا داستر
هر فردی که تاپ گیر را مشاهده کرده باشد قطعاً داچیا را می‌شناسد، یک خودروساز اهل رومانی که در تملک رنو قرار دارد. داستر کراس اووری جمع‌وجور است که در برخی بازارها با نام نیسان ترانو هم عرضه می‌شود. داچیا به ساخت خودروهای بسیار ارزان‌قیمت در بازارهای جهانی مشهور شده و ازآنجایی‌که خودروهای امروزی روز به روز گران‌تر می‌شوند بنابراین دیدن یک برند ارزان‌قیمت در آمریکا جالب خواهد بود.
- رنو کولئوس
شاید شاسی بلندهای جیپ کاملاً خوب باشند اما شرکتی همچون داج هم محصولاتی قدیمی مثل جورنی را می‌فروشد. اگر شاسی بلندهای جدید رنو وارد آمریکا شوند احتمالاً اولین گزینه کولئوس خواهد بود. کولئوس یک شاسی‌بلند میان سایز جذاب است که کابینی مناسب داشته اما پیشرانه‌ی ۱۷۳ اسب بخاری دیزلی آن جایی در آمریکا نخواهد داشت.
- رنو توئینگو
شانس ورود رنو توئینگو به آمریکا با شانس تولید هلکت الکتریکی یکسان است. یکی از خودروهای مشابه توئینگو در آمریکا اسمارت فورتو است که غزل خداحافظی را با این بازار می‌خواند. توئینگو خودرویی شهری با پیشرانه‌ی نصب شده در عقب و قدرت ۹۰ اسب بخاری است. از نظر ما این خودرو جذاب بوده و تخت گاز رفتن با آن بدون فکر کردن به احتمال عبور از سرعت مجاز لذت‌بخش خواهد بود.
- رنو کلیو RS
از آنجایی که فورد فیستا ST جدید وارد آمریکا نخواهد شد بنابراین ورود رنو کلیو RS به آمریکا می‌تواند حرکتی هوشمندانه باشد. این خودرو در اکثر تریم ها از پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری توربو با قدرت حدود ۲۰۰ اسب بخار استفاده می‌کند که جایگزینی ایده آل برای فیستا ST محسوب می‌شود.
- رنو مگان RS
از جمله خودروهای رقیب مگان RS می‌توان به فورد فوکوس ST و RS و همچنین هوندا سیویک تایپ R و فولکس‌واگن گلف R اشاره کرد. رنو مگان RS تروفی R که اخیراً عنوان سریع‌ترین خودروی دیفرانسیل جلو نوربرگ رینگ را از چنگ سیویک تایپ R بیرون کشیده یک گزینه‌ی مناسب برای بازار آمریکاست.
