در ماه مارس، دانشمندان ۱۰ بارش قوی از سیگنال های رادیویی را که از موقعیت یکسانی از فضا می آیند شناسایی کردند. و اکنون پژوهشگران شش سیگنال دیگر را که به نظر می رسد از ناحیه ی مشابهی فراتر از کهکشان راه شیری ما جاری می شوند شناسایی کرده اند.
این بارش های رادیویی سریع (FRB) برخی از گریزان ترین و منفجر شونده ترین سیگنال هایی هستند که تا کنون در فضا شناسایی شده اند (آن ها فقط چند میلی ثانیه دوام دارند، اما در این دوره زمانی کوتاه، آن ها انرژی زیادی به اندازه ی یک روز کامل انرژی خورشید را تولید می کنند. اما صرفنظر از این که این سیگنال ها چقدر قدرتمند هستند، دانشمندان هنوز در خصوص دلایل ایجاد آن ها اطمینان ندارند.
تا زمان شناسایی ۱۰ سیگنال تکراری در مارس گذشته، تصور بر این بود که این بارش ها از مکان هایی تصادفی از فضا منتشر می شوند.
دلیل این که هنوز در خصوص این سیگنال ها اطلاعاتی نداریم این است که با وجود این که حدود ۲۰۰۰ FRB در طول روز در سرتاسر کیهان منتشر می شود اما طول عمر آن ها به طور شگفت آوری کوتاه است و این موضوع بررسی آن ها را مشکل می سازد.
در سال ۲۰۰۷ FRB کشف شد. اکنون ۱۶ سیگنال که همگی از یک مکان سرچشمه می گیرند شناسایی شده اند. ۱۰ بارش کشف شده از این یک ناحیه نخست در ماه مارس سال جاری شناسایی شده اند، اما در واقع در ماه های می و جون سال ۲۰۱۵ به وجود آمده اند.
نه تنها این نخستین FRB بوده که تا کنون در خارج از کهکشان ما کشف شده است (به نظر می رسد که مابقی آن ها از درون کهکشان راه شیری سرچشمه گرفته اند) بلکه الگوی تکراری از سیگنال ها به وجود آورده اند که به هر چیزی که تا کنون مشاهده شده است بی شباهت است.
شش عدد از این بارش ها در پورتوریکو توسط تلسکوپ رادیویی Arecibo به فاصله ی تنها ۱۰ دقیقه از یکدیگر ثبت شده اند، و چهار سیگنال دیگر در ماه بعد شناسایی شده اند و مشخص شده است که که همگی از یک منبع سرچشمه می گیرند.
هنگامی که این تیم داده های قبلی را بررسی کردند، متوجه شدند که FRB منتشر شده از سال ۲۰۱۲ نیز از موقعیت مشابهی سرچشمه گرفته، یعنی به این ترتیب ۱۱ FRB از یک نقطه منتشر شده اند، به طوری که نشان می دهد آنسوی راه شیری چیزی وجود دارد که به طور منظم سیگنال هایی بی نهایت کوتاه و شدید را به وجود می آورد.
اکنون تیمی از پژوهشگران از دانشگاه McGill در کانادا ۶ سیگنال مرموز دیگر را که از نقطه ی یکسانی سرچشمه می گیرند شناسایی کرده اند، که به عنوان FRB 121102 شناخته می شوند.
این تیم نمی تواند به موقعیت دقیق FRB 121102 اشاره کند، آن ها فقط می توانند بگویند که این سیگنال ها از راهی بسیار دور، فراتر از راه شیری می آیند. و نشانه های مهمی در خصوص این که چه چیزی می تواند دلیل این اتفاقات باشند به دست آورده اند. به طور قابل توجهی، این یافته با شاهدی که در مورد FRB که از درون کهکشان ما می آید در تناقض است.
در حال حاضر فرضیه ی راهنما برای منبع FRB راه شیری، برخورد وابسته به تحول بزرگ دو ستاره ی نوترونی است که سیاه چاله را به وجود می آورند. عقیده بر این است که به مجرد وقوع این برخورد، مقادیری بسیار زیادی انرژی رادیویی با طول عمر کوتاه در فضا منتشر می شوند.
اما طبیعت تکراری این سیگنال های دور، که همگی از یک مکان می آیند، اشاره بر این دارد که دلیل به وجود آمدن آن ها دست کم با این FRB خاص یکسان نیست.
در عوض، ۱۷ بارش رادیویی شناسایی شده از FRB 121102 نشان می دهد که چیز دیگری در حال وقوع است. محتمل ترین فرضیه در حال حاضر برای این FRB کهکشانی خارجی این است که این سیگنال ها از یک جسم بیگانه مانند یک ستاره ی نوترونی جوان می آیند، که با قدرت کافی برای نشر منظم این پالس های بی نهایت روشن می چرخد.
خبر خوب این که یک پیش بینی محتمل تر این است که دو نوع FRB در آنجا وجود دارند و منبع هر دو متفاوت است. و این موضوع توسط این واقعیت که سیگنال های رادیویی FRB 121102 عریض تر از سیگنال شناسایی شده درون کهکشان راه شیری هستند حمایت می شود. اما بدون مدارک بیشتر پژوهشگران هنوز نمی توانند در خصوص آنچه که اتفاق می افتد یقین داشته باشند.
اکنون رقابت بر سر شناسایی بیشتر این FRB ها است چه از درون کهکشان ما چه خارج از آن و تلاش برای شناسایی منبع آن ها. زیرا دانستن در خصوص رویدادهای بیگانه و عجیب همچنین در درک وقایع مرموز دیگری که در کیهان اتفاق می افتند به ما کمک می کند.
