یک‌صد هزار! عددی احساس‌برانگیز که اهمیتی ندارد مربوط به چیست! تصور کنید با یک‌صد هزار می‌توانید چه کارهایی انجام دهید: دلار، فالوور توئیتر، داده، دوستان و هرچه! داشتن یک‌صد هزار از آن‌ها کاملاً قابل‌توجه است.
وقتی از خودروهای پلاگین هیبرید صحبت می‌کنیم، شرکت‌هایی که از مرز فروش یک‌صد هزار گذشته‌اند را می‌توان شمرد، آن هم تنها با انگشتان یک دست! شاید درباره‌ی نیسان لیف، شورلت ولت و تسلا مدل S همه‌چیز را بدانید زیرا می‌توانید آن‌ها را در جاده‌های آمریکای شمالی ببینید اما دیگر خودرویی که مرز یک‌صد هزار دستگاه را پشت سر گذاشته هنوز در آمریکای شمالی حضور ندارد.
میتسوبیشی اوت لندر PHEV کراس اووری کامپکت است که از چند سال پیش در بازارهای مختلفی عرضه شده است. در آمریکای شمالی می‌توان این خودرو را با پیشرانه‌ی ۴ یا ۶ سیلندر سفارش داد اما عموم مردم در سایر بازارها می‌توانید مدل الکتریکی را نیز خریداری کنند. شاید این خودرو اولین گزینه‌ی شما در هنگام خرید مدلی پلاگین هیبریدی نباشد اما نباید تصور کرد با خودرویی دست و پا بسته طرفیم.
ما این شانس را داشتیم تا به‌طور مختصر با این خودرو در تأسیسات آزمایش میتسوبیشی در ژاپن آشنا شویم. اینجا ۵ نکته‌ی مهم درباره‌ی این خودروی حیاتی برای میتسوبیشی را برای شما بازگو می‌کنیم.
- قوای محرکه منحصربه‌فرد
اکثر خریداران در آمریکا انتظارات نسبتاً وسیعی از اوت لندر دارند. اوت لندر بهترین خودرو در سگمنت خود نیست اما خب بدترین هم نیست.
اگرچه PHEV از نظر بصری همان کراس اووری است که می‌شناسیم اما زیر پوست آن قوای محرکه‌ی منحصربه‌فردی قرار دارد. از پیشرانه شروع می‌کنیم، بجای نسخه‌ی ۴ سیلندر ۲.۴ لیتری یا ۶ سیلندر ۳ لیتری، در این مدل پیشرانه‌ی ۴ سیلندر ۲ لیتری قرار دارد. این پیشرانه قدرت ۱۲۰ اسب بخاری دارد اما دو واحد الکتریکی نیز به این پیشرانه کمک می‌کنند. هر پیشرانه الکتریکی در هر اکسل قرار گرفته و کمک می‌کنند که خودرو احساسی متفاوت‌تر از برادر احتراق داخلی خود داشته باشد.
- سواری خودرو واقعاً خوب است
سواری خودرو احساس بسیار نرمی دارد. زمانی که حداکثر عملکرد خودرو موردنیاز است هر سه منبع قدرت به خوبی با یکدیگر کار می‌کنند اما زمانی که حداکثر قدرت موردنیاز نیست پیشرانه احتراق داخلی کنار ایستاده و اجازه می‌دهد واحدهای الکتریکی کار را پیش ببرند. موضوع قابل توجه درباره‌ی سواری PHEV این است که پیشرانه‌ی بنزینی خیلی زود وارد مدار نمی‌شود و تنها زمانی وارد عمل می‌شود که نیاز داشته باشید. ازآنجایی‌که خودرو به دنبال حداکثر صرفه‌جویی در مصرف سوخت است این عمل مناسب جلوه می‌کند.
دکمه‌های روی کنسول مرکزی اجازه‌ی انتخاب حالات مختلف قوای محرکه را می‌دهند. با این دکمه‌ها می‌توانید تعیین کنید چه زمانی پیشرانه بنزینی وارد مدار شود و چه زمانی باتری‌ها را شارژ نماید.
- کابین تر و تمیز
کابین خودرو تر و تمیز و نسبتاً لوکس است. یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوت اوت لندر در دسترس بودن ردیف سوم صندلی‌ها می‌باشد اما این گزینه در PHEV عرضه نمی‌شود چراکه باتری‌ها زیر صندوق‌عقب جاسازی شده‌اند. ما هیچ مشکلی با صندلی‌های جلو و عقب نداشتیم و یک تفاوت پررنگ ساکت بودن کابین به خاطر خاموش شدن پیشرانه بنزینی است.
اهرم تعویض دنده نیز کمی متفاوت است و با آن می‌توانید حالات مختلف از قبلی فعال‌سازی ترمزهای احیا شونده را داشته باشید. تنها با فشار یک دکمه خودرو در حالت پارک قرار می‌گیرد.
- شارژ هوشمند و محدوده حرکتی
میتسوبیشی اوت لندر PHEV با یک بار شارژ می‌تواند مسافت ۵۰ کیلومتری را طی کند که برای خودرویی پلاگین هیبریدی بد نیست و هنوز هم بیش از نیمی از آن چیزی است که شورلت ولت ارائه می‌کند. باتری ۹. کیلووات ساعتی خودرو با استفاده از شارژر استاندارد در ۵ ساعت شارژ می‌شود. استفاده از شارژر سطح ۲ این زمان را به حدود ۳ ساعت می‌رساند و استفاده از شارژر سطح ۳ باعث می‌شود ۸۰ درصد باتری تنها در ۲۵ دقیقه شارژ شود.
خالی شدن باتری نباید موجب نگرانی شود زیرا خودرو پس‌ازآن همانند یک خودروی هیبریدی عادی خواهد بود.
- آیا ارزش دارد؟
این خودرو در بازارهای جهانی توجهات زیادی را به خود جلب نموده است. بخش اعظم این توجهات به خاطر مشوق‌ها است. خریداران این‌گونه خودرو از مشوق‌ها و تخفیف‌های مالیاتی زیادی برخوردارند. میتسوبیشی در آمریکا منتظر فرصت مناسب برای عرضه‌ی اوت لندر PHEV است. هرچند بهای سوخت در حال کاهش بوده و شاید علاقه‌ی زیادی به خودروی الکتریکی وجود نداشته باشد. البته کراس اوورها نظر خریداران زیادی را به خود جلب کرده‌اند و ترکیب یک کراس اوور با سیستم پلاگین هیبرید همانند معدن طلاست. باید منتظر ماند و دید که میتسوبیشی در آینده چه برنامه‌ای دارد.
منبع: autoguide
