۵۰۷ مطمئناً یکی از مشهورترین محصولات در تاریخ بامو محسوب میشود اما این خودرو در زمان تولید، شرکت باواریایی را تا مرز ورشکستگی پیش برد. ایدهٔ ساخت این خودرو توسط یک واردکنندهٔ خودروی بانفوذ آمریکایی بنام «مکس هافمن» مطرح شد. وی در سال ۱۹۵۴ مدیریت بامو را متقاعد کرد که رودستر اسپرتی بر اساس سدانهای ۵۰۱ و ۵۰۲ بسازد تا شکاف بین مرسدس بنز ۳۰۰SL گرانقیمت و خودروهای اسپرت ارزانقیمت تریومف و امجی را پر کند. علاوه بر این، اصرارهای مکرر هافمن برای تولید خودروهای کوپه و اسپرت توسط بامو موجب شد این شرکت توسعهٔ گرند تورر لوکس ۵۰۳ را هم در کنار ۵۰۷ آغاز کند.
۵۰۷ روی شاسی کوتاه شدهٔ ۵۰۳ ساخته شده بود که فاصلهٔ محوری آن از ۲,۸۳۵ میلیمتر به ۲,۴۸۰ میلیمتر کاهش یافته بود. بدنهٔ خودرو نیز تقریباً بهطور کامل با دست از آلومینیوم ساخته میشد و هیچ دو دستگاهی کاملاً باهم یکسان نبودند. زیر کاپوت ۵۰۷ یک پیشرانهٔ ۳.۲ لیتری V8 با سوپاپ پوشراد یا OHV قرار گرفته بود. این موتور که به دو کاربراتور دو دهنه مجهز بود، ۱۵۰ اسب بخار قدرت تولید میکرد و به یک گیربکس چهار سرعتهٔ دستی با ضرایب نزدیک متصل شده بود. در آزمایشهای جادهای، شتاب صفرتاصد این ماشین ۱۱.۱ ثانیه و حداکثر سرعت آن ۱۹۵ کیلومتر بر ساعت اعلام شد.
۵۰۷ برای اولین بار در تابستان سال ۱۹۵۵ در نیویورک رونمایی و تولید آن در نوامبر سال ۱۹۵۶ آغاز شد. هافمن قصد داشت ۵۰۷ را با قیمتی در حدود ۵ هزار دلار در آمریکا به فروش برساند و پیشبینی فروش ۵ هزار دستگاه در سال را میکرد اما هزینههای بالای تولید، قیمت این خودرو را به حدود سه برابر رقم مذکور افزایش دادند. به همین دلیل، این خودرو هرگز در بازار موفق عمل نکرد و هرچند در بین خریداران آن افراد مشهوری مثل «الویس پریسلی» حضور داشتند اما میزان فروش آن حتی به ۱۰ درصد فروش مرسدس ۳۰۰SL هم نرسید.
بامو قصد داشت با ۵۰۷ وجههٔ اسپرتی خود را احیا کند اما هزینههای تولید بالای این خودرو، شرکت را تا مرز ورشکستگی کشاند. بامو روی هر دستگاه از ۵۰۷ ضرر میکرد و در سال ۱۹۵۹ زیان سنگین ۱۵ میلیون مارکی روی دست شرکت گذاشت. به همین دلیل، تولید این رودستر ناکام پس از ساخت تنها ۲۵۲ دستگاه بهعلاوهٔ دو پروتوتایپ، در سال ۱۹۵۹ خاتمه یافت. سپس عرضهٔ مدلهای جدید ۷۰۰ و سری ۱۵۰۰ وضعیت مالی بامو را بهبود و شرکت را از ورشکستگی نجات داد. بااینحال، ۵۰۷ به نقطهٔ عطفی در تاریخ بامو تبدیل شد و سالها بعد روی مدلهای Z3 و Z4 تأثیر گذاشت. این شرکت حتی در سال ۲۰۰۰ مدل Z8 را بهمنظور ادای احترام به ۵۰۷ معرفی کرد.
این روزها نیز ۵۰۷ به خودرویی بسیار ارزشمند و کمیاب تبدیل شده است. از کل تعدادی که از این خودرو ساخته شد، هماکنون تنها ۲۰۲ دستگاه باقیماندهاند که بهتازگی یکی از آنها برای فروش گذاشته است. این ۵۰۷ نقرهایرنگ در ۱۴ ژانویهٔ سال ۱۹۵۸ بهعنوان صد و دهمین دستگاه ۵۰۷ از خط تولید خارج شده است. ویژگی مهم این خودرو رنگ نقرهای متالیک آن است که زیرا تنها ۲۱ دستگاه ۵۰۷ با این رنگ تولید شد.
این ۵۰۷ در ابتدا به یک تاجر آلمانی که نمایندهٔ رسمی مرسدس بنز در ونزوئلا بود تحویل داده شده و سپس در حدود سال ۱۹۶۰ به آلمان بازگشته و پنج دههٔ بعدی عمر خود را در این کشور گذرانده است. در سال ۲۰۰۷ این ۵۰۷ توسط متخصصان بخش بامو کلاسیک موردبازسازی کامل قرار گرفت و سپس در سال ۲۰۱۴ دوباره برای بازرسی به بامو بازگردانده شد تا سلامت و اصالت قطعات آن تضمین شود. این خودرو که نزدیک ۸۵ هزار کیلومتر کار کرده است، هماکنون با قیمت ۲.۴۵ میلیون دلار برای فروش گذاشته است.