یکی از نمادین‌ترین سدان های اسپورت اوایل دهه ۹۰ میلادی مرسدس بنز ۱۹۰E 2.5-16 Evo II است که اخیراً شمع‌های کیک ۳۰ سالگی خود را فوت کرده و ژرمن‌ها نیز به ما یادآوری کرده‌اند زیرا این نام شایستگی حک شدن در اذهان عمومی را برای همیشه دارد.
نسخه جاده‌ای و مجاز این خودروی مسابقات DTM از همان نام استفاده کرده و هشتم مارس در نمایشگاه خودروی ژنو ۱۹۹۰ به نمایش درآمد. این هیولای کلاسیک بر پایه خودروی ۱۹۰E 2.3-16 عرضه شده در سال ۱۹۸۴ ساخته شده و تنها ۵۰۲ دستگاه از آن تولید شد. این خودروها دارای رنگ متالیک مشکی و آبی بودند.
شاید چشم‌گیرترین عنصر این خودرو اسپویلر عقبی باشد که برای اهداف آئرودینامیکی نصب شده است. این قطعه به منظور افزایش داون فورس اکسل عقب در سرعت‌های بالا طراحی شده و دارای نواری پایینی است که می‌تواند کج شود. اسپویلر جلو نیز در دو مرحله قابل تنظیم است. در مقایسه با مدل Evo I، نسخه Evo II حدود ۲۱ کیلوگرم داون فورس بیشتر در جلو و ۵۷ کیلوگرم در عقب تولید می‌کرد. بدنه نیز مستحکم‌تر شده و رینگ‌های ۱۷ اینچی آلیاژی نیز زیر آن خودنمایی می‌کردند.
پیشرانه‌ی این هیولا نیز به اندازه‌ی بدنه برجسته بوده است. این سدان اسپورت به نیروگاه ۴ سیلندر ۲.۵ لیتری تنفس طبیعی با قدرت احساس‌برانگیز ۲۳۵ اسبی برای آن زمان مجهز شده بود. البته مدل‌های مسابقه‌ای قدرت ۳۷۳ اسبی داشته‌اند. این پیشرانه‌ها نیز از مدل‌های تولیدی مرسدس گرفته شده بودند.
نیروگاه ۴ سیلندر یاد شده آخرین پیشرانه تولیدی مرسدس برای مسابقات DTM بود و پس از آن AMG وظیفه تأمین پیشرانه‌ها را بر عهده گرفت.
اگرچه مدل جاده‌ای با قیمت بالای خود دل ثروتمندان را ربود اما مدل مسابقه‌ای در ۱۶ ژوئن ۱۹۹۰ و در پیست نوربرگ رینگ معرفی شود. ۲ ماه پس از آن بود که اولین پیروزی با رانندگی کورت تیم به دست آمد. در سال‌های بعدی نیز مرسدس پیروزی‌های زیادی با این خودرو کسب کرد.
