۱۲۰ سال با نوآوری‌ها و اختراعات مرسدس بنز…

داستان از سال ۱۸۸۶ آغاز می‌شود زمانی که کارل بنز اولین خودروی موتوری دنیا را معرفی کرد. این خودرو از یک پیشرانه تک سیلندر ۹۵۴ سی‌سی استفاده کرده بود و قدرتش هم کمتر از قدرت یک اسب متوسط بود اما سرعت حدود ۱۶ کیلومتر در ساعت داشت.

همسر بنز یعنی خانم برتا کمک‌های شایانی به او کرده بود. او نه تنها در کارهای تولید این خودرو کمک‌حال بنز بود بلکه اولین سفر خودرویی دنیا را در سال ۱۸۸۸ انجام داد. او در طی این سفر ۱۹۵ کیلومتری متوجه شد ترمزها در حال تمام شدن هستند و بنابراین پوسته‌ی چرمی را روی کوبلر کشید و به این ترتیب اولین لنت‌های ترمز اختراع شد.

• سوپرشارژر: مرسدس (سال ۱۹۲۱)

قدرت یا به نوعی نبود آن در اولین سال‌های ظهور خودرو مسئله مهمی محسوب می‌شد. سوپرشارژر یک کمپرسور هوا بود که باعث می‌شد که در هر سیکل پیشرانه اکسیژن بیشتری موجود باشد و سوخت بیشتری سوزانده شده و بنابراین قدرت بیشتری تولید شود.

مرسدس اولین کمپانی‌ای بود که از این تکنولوژی در خودروهای تولیدی خود استفاده کرده است. این خودروها با واژه‌ی Kompressor شناخته می‌شدند، نامی که تا همین چند سال پیش نیز بکار رفته است.

• گیربکس ۸ سرعته دستی: مایباخ DS8 (سال ۱۹۳۱)

گیربکس‌های ۸ سرعته دستی به ندرت در دنیای کنونی پیدا می‌شوند و حتی نمونه‌های ۷ سرعته هم چندان وجود ندارند اما گیربکس ۸ سرعته دستی در سال ۱۹۳۱ با یک پیشرانه ۱۲ سیلندر ۸ لیتری در مایباخ زپلین DS8 همکاری کرده است. مایباخ که سازنده پیشرانه‌های قدرتمند تانک در جنگ جهانی دوم بود در سال ۱۹۶۰ به دایملر-بنز پیوست.

• دیزل: مرسدس بنز ۲۶۰D (سال ۱۹۳۶)

ردولف دیزل در سال‌های حدود ۱۸۹۰ میلادی پیشرانه‌ای را تولید کرد که حالا هم با نام خود او شناخته می‌شود. این پیشرانه مخصوصاً از نظر راندمان و گشتاور کاملاً خودش را اثبات نمود. پیشرانه دیزل به سرعت برای استفاده در زیردریایی‌ها و کشتی‌ها توسعه یافت و اولین تراک دیزلی نیز در سال ۱۹۰۸ تولید شد.

تولید نسخه‌های کوچک‌تر و سبک‌تر از پیشرانه‌های دیزلی یک چالش بود اما خودروسازان پس از جنگ جهانی اول روی آن کار کردند و پروتوتایپ هایی از سیتروئن، سائورر و پژو با این پیشرانه تولید شد اما این مرسدس بود که اولین خودروی دیزلی تولیدی در دنیا یعنی ۲۶۰D را معرفی نمود. این خودرو به پیشرانه ۴ سیلندر ۲۵۴۵ سی‌سی دیزلی با قدرت ۴۵ اسب بخاری مجهز بود و سقف سرعت قابل‌احترام ۹۵ کیلومتر در ساعتی داشت. تا سال ۱۹۴۰ دو هزار دستگاه از این خودرو تولید شد و وقوع جنگ باعث توقف تولیدش گردید.

• توربودیزل: مرسدس بنز ۳۰۰SD (سال ۱۹۷۸)

پیشرانه دیزل در دهه ۷۰ میلادی فرصت دیگری برای مرسدس مهیا کرد زیرا در این برهه زمانی بهای بنزین به شدت بالا رفت و راندمان پیشرانه‌های دیزلی موردتوجه قرار گرفت؛ اما مرسدس برای اولین بار نسخه توربوی پیشرانه دیزلی را در S کلاس W116 و با کد ۳۰۰SD معرفی نمود. این خودرو تنها در آمریکا عرضه شد.

این پیشرانه ۵ سیلندر ۳ لیتری علیرغم استفاده از توربو تنها ۱۱۱ اسب بخار قدرت داشت. مصرف سوخت ۹.۴ لیتری این خودرو خریداران را تحت تأثیر قرار دارد و تعداد ۲۸۶۳۴ دستگاه از آن تا سال ۱۹۸۰ به فروش رفت. این پیشرانه در مدل جدیدترین W126 قوی‌تر شد و یک‌بار دیگر به بازار بازگشت. این پیشرانه هم فقط در آمریکا عرضه شد و تا سال ۱۹۸۵ قابل انتخاب بود.

• ترمزهای ضد قفل الکترونیکی: مرسدس بنز S کلاس (سال ۱۹۷۸)

اگرچه سیستم ترمز ضد قفل مکانیکی در سال ۱۹۶۰ عرضه شده بود اما سیستم‌های چهار کاناله کاملاً الکترونیکی تا سال ۱۹۷۸ در دسترس نبودند. در این سال بود که نسخه پرچم‌دار S کلاس W116 با این آپشن روانه بازار گردید.

این تکنولوژی کاراتر و سریع‌تر بود و سریعاً نسخه‌های مکانیکی را کنار زد. نصب ABS از سال ۲۰۰۴ روی تمامی خودروهای فروخته شده در اتحادیه اروپا الزامی شده است. این سیستم باعث توقف سریع‌تر خودرو می‌شود و اگر خیلی سریع می‌خواهید توقف کنید کافی است میدونی ترمز را هرچه سفت تر فشار دهید تا ABS کار خود را انجام دهد.

• میله چپ کردن خودکار: مرسدس بنز SL کلاس (سال ۱۹۸۹)

خودروهای کانورتیبل کاملاً در تیررس قانون‌گذاران هستند چراکه آن‌ها نگران ایمنی سرنشینان در زمان چپ کردن چنین خودروهایی می‌باشند. همین موضوع سبب شد برخی خودروسازان همچون پورشه گزینه سقف تارگا را برای ۹۱۱ در نظر بگیرند.

مرسدس نیز با عرضه SL کانورتیبل R129 مشکل یاد شده را حل کرد. یک میله قوی به منظور تحمل وزن کامل خودرو در نظر گرفته شد. این میله معمولاً پشت صندلی‌ها پنهان می‌شد و اگر حسگرها چپ شدن خودرو را تشخیص می‌دادند این میله در عرض سه‌دهم ثانیه باز می‌شد.

• لعاب عایق: مرسدس بنز S کلاس (سال ۱۹۹۱)

یکی از ویژگی‌های قابل‌توجه مرسدس S کلاس W140 استفاده از لعاب عایق که بیشتر با نام شیشه دوجداره شناخته می‌شود، بود که به‌صورت استاندارد در شیشه‌های جانبی بکار رفته و باعث کاهش قابل‌توجه صدای تولیدی توسط لاستیک‌ها می‌شد. البته این ویژگی بعدا حذف شد زیرا باعث افزایش وزن و مصرف سوخت خودرو می‌شد.

• کنترل پایداری الکترونیکی: مرسدس بنز CL600 (سال ۱۹۹۵)

کنترل پایداری الکترونیکی ESC و سیستم‌های مشابه آن باعث کاهش تصادفات می‌شوند زیرا به سرعت از دست رفتن کنترل خودرو را تشخیص داده و روی چرخ ها نیروی ترمز را اعمال می‌کنند. اولین خودرویی که از این سیستم استفاده کرد مرسدس CL600 بود.

در سال ۱۹۹۷ شاهد نصب این سیستم روی مرسدس A کلاس بودیم. باور بر این است که ESC و سیستم‌های مشابه جان هزاران نفر را از زمان معرفی تاکنون حفظ کرده‌اند. نصب این سیستم از سال ۲۰۱۲ تاکنون در تمامی خودروهای فروخته شده در آمریکا الزامی شده است.

• دستیار ترمز: مرسدس S کلاس (سال ۱۹۹۶)

خودروهای مدرن مجهز به ترمزها و لاستیک‌های مدرن به سرعت می‌توانند توقف کنند و این در جاده‌های خیس این تفاوت نسبت به قبل مشهودتر است. بسیاری از رانندگان در وضعیت‌های وخیم ترمز را به حد کافی فشار نمی‌دهند و این امر منجر به تصادف می‌شود. این سیستم جدید تولید شده توسط TRW فشار ناکافی ترمز را تشخیص داده و نیروی بیشتری را وارد می کند.

مرسدس از این سیستم به‌صورت استاندارد در سال ۱۹۹۸ استفاده کرد. نصب آن روی خودروهای فروخته شده در اتحادیه اروپا از سال ۲۰۰۹ الزامی شده است.

• کروز کنترل تطبیقی: مرسدس بنز S کلاس (سال ۱۹۹۸)

کروز کنترل ویژگی بسیار مفیدی است اما در ترافیک سنگین کاربرد کمتری داشته است. کروز کنترل تطبیقی ACC از رادار و گاهی اوقات از دوربین برای تنظیم خودکار سرعت استفاده کرده و فاصله از خودروی جلویی را حفظ می کند.

اگرچه قبل‌تر برخی سیستم‌های پایه‌تر موجود بوده‌اند اما اولین خودرویی که دارای سیستمی کامل بود مرسدس S کلاس W220 بوده است. مرسدس در سال ۲۰۰۵ اقدام به ارتقای کروز کنترل تطبیقی خود کرد تا خودرو در صورت نیاز بتواند توقف کند.

• سیستم ورود و استارت بدون کلید: مرسدس S کلاس (سال ۱۹۹۸)

S کلاس W220 ویژگی قابل‌توجه دیگری هم داشت. سیستم‌های ورود و استارت بدون کلید یا همان کیلس نیاز به کلید فیزیکی را تاحدی از بین می‌برند. این تکنولوژی در ابتدا توسط شرکت آلمانی VDO معرفی شده است.

• صندلی‌های ماساژوردار: مرسدس بنز S کلاس (سال ۲۰۰۰)

اگرچه کادیلاک اولین خودروسازی است که خودرویی با صندلی‌های گرم شونده را به بازار فرستاده اما صندلی‌های ماساژوردار تاریخچه بسیار کمتری دارند. این صندلی‌ها در مرسدس بنز S کلاس سال ۲۰۰۰ نصب شدند.

• هشدار خروج از مسیر: مرسدس بنز آکتروس (سال ۲۰۰۰)

حواس‌پرتی راننده، خواب‌آلودگی و دیگر دلایل باعث خارج شدن خودروها از مسیر و به وقوع پیوستن تصادفات وحشتناکی می‌شوند. این تکنولوژی در صورت تشخیص چنین کاری هشدار صوتی داده و البته این کار را با اسکن خطوط جاده توسط دوربین‌ها انجام می‌دهد. اولین سیستم تولیدی در مرسدس بنز آکتروس دیده شد. نیسان اولین خودروسازی بود که از این سیستم در یک خودروی سواری استفاده کرد. این خودرو سیما F50 بازار ژاپن بود که در سال ۲۰۰۱ تولید شد.

این روزها چنین سیستم‌هایی به وفور در خودروهای مدرن دیده می‌شود و پیشرفته‌ترین آن‌ها حتی به‌صورت خودکار به خودرو فرمان می‌دهد.

• ترمز اضطراری خودکار: مرسدس بنز S کلاس (۲۰۰۶)

تصادفات از پشت یکی از معمول‌ترین تصادفات خودرویی هستند و زمانی که سرعت خودرو بالا باشد می‌تواند سلامتی سرنشینان را به خطر بیندازد. سیستم جدید مرسدس در سال ۲۰۰۶ روی S کلاس W221 و CL کلاس C216 نصب شد. ترمز اضطراری خودکار این خودروها از دو رادار برای تشخیص تصادف قریب‌الوقوع استفاده می‌کرد.

در ابتدا هشدارهای صوتی و بصری منتشر شده و اگر هشدارها نادیده گرفته شوند ترمز فعال می‌شود. اگر هنوز هم عکس‌العملی از سوی راننده تشخیص داده نشود حداکثر نیروی ترمز اعمال شده و تأثیر تصادف کمتر می‌شود. این سیستم امروزه روی خودروها دیده می‌شود و از سال آینده باید روی تمامی خودروهای فروخته شده در اتحادیه اروپا نصب گردد.