مرسدس بنز در خلق پیشرانه‌های V12 شگفت‌انگیز سابقه‌ای طولانی و پرافتخار دارد اما در دههٔ ۹۰ این شرکت به فکر تولید یک نیروگاه ۱۸ سیلندر افتاده بود. بله، موتوری W شکل با هجده سیلندر، یعنی دو سیلندر بیشتر از موتور بوگاتی. در آن زمان، مرسدس بنز نسل W140 از S کلاس را تولید می‌کرد و به دنبال ساخت یک نسخهٔ پرچم‌دار جدید از این خودرو بود. به همین دلیل مهندسان در ابتدا ایدهٔ موتور ۸ لیتری W18 را ارائه کردند. این موتور M216 نام گرفت اما هرگز از مرحلهٔ طرح اولیه عبور نکرد.
مرسدس بنز برای ساختن چنین موتور عظیمی، طراحی W شکل را در نظر گرفته بود که از اتصال سه ردیف شش سیلندری با زاویهٔ ۷۵ درجه تشکیل شده بود. درنتیجه، این موتور W18 در اصل از سه موتور شش سیلندر خطی معمولی شکل می‌گرفت و می‌توانست در بسیاری از قطعات با موتورهای شش سیلندر مرسدس اشتراک داشته باشد. مرسدس بنز قصد داشت این موتور هجده سیلندر را در دو مدل مختلف S کلاس با قدرت‌های متفاوت ارائه کند. مدل پایه با نام ۸۰۰ SEL شناخته می‌شد و قرار بود ۴۹۰ اسب بخار قدرت و ۷۵۰ نیوتن متر گشتاور داشته باشد درحالی‌که نسخهٔ قوی‌تر با ۶۸۰ اسب بخار قدرت و ۸۰۰ نیوتن متر گشتاور در صدر خانوادهٔ S کلاس قرار می‌گرفت.
هرچند قرار گرفتن یک نیروگاه ۸ لیتری W18 در سینهٔ یک خودروی تولیدی می‌توانست بسیار حیرت‌انگیز باشد اما نهایتاً پروژهٔ توسعهٔ این موتور لغو شد زیرا مدیران مرسدس به این نتیجه رسیدند که موتور ۶ لیتری V12 که این شرکت در آن زمان در حال توسعهٔ آن بود می‌تواند تمام نیازهای S کلاس و همین‌طور مدل‌های اسپرت را برآورده کند.
