یادی از نسخهٔ اسپرت پژو ۴۰۵ T16، سدان ۲۲۰ اسبی چهارچرخ محرک

سپس در سال ۱۹۸۸، مدل مسابقه‌ای جدید ۴۰۵ توربو ۱۶ به‌عنوان جایگزین ۲۰۵ توربو ۱۶ معرفی شد و توانست دو بار در سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ در مسابقات پاریس-داکار پیروز شود؛ اما طبق قانون مسابقات، باید نسخهٔ خیابانی ۴۰۵ توربو ۱۶ هم تولید می‌شد که این قانون به تولد ۴۰۵ T16 انجامید. این ۴۰۵ اسپرت به یک پیشرانهٔ ۲ لیتری چهار سیلندر توربوشارژ ۱۶ سوپاپ مجهز شده بود که با بوست معمولی، ۲۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد اما می‌توانست به مدت ۴۵ ثانیه در حالت اووربوست ۲۲۰ اسب بخار قدرت تولید کند. T16 همچنین به سامانهٔ چهارچرخ محرک هم مجهز بود که ۵۳ درصد از نیرو را به چرخ‌های جلو و ۴۷ درصد را به چرخ‌های عقب منتقل می‌کرد.

پژو ۴۰۵ T16 به لطف پیشرانهٔ قدرتمند خود ظرف ۷ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسید و توانایی دستیابی به حداکثر سرعت ۲۳۵ کیلومتر بر ساعت را داشت. پژو در ظاهر ۴۰۵ T16 همان نمای ساده و زیبایی که توسط پینین‌فارینا طراحی شده بود را حفظ کرده بود و صرفاً با تغییراتی جزئی مثل رینگ‌های ۱۶ اینچی پنج پرهٔ آلیاژی، رکاب‌های اسپرت، سپر جلوی جدید و اسپویلر آئرودینامیکی، آن‌را از نسخه‌های معمولی ۴۰۵ متمایز کرده بود. نتیجهٔ این کار ایجاد سدانی بود که در عین سادگی، از قلب قدرتمند زیر کاپوت خود هم خبر می‌داد.