محققان با مطالعه بر روی فسیل 100 میلیون ساله یک اره ماهی، به نتایجی عجیب در مورد پیدایش و نحوه تکامل دندان ها رسیدهاند.
در ارتباط با محل پیدایش و تکامل دندان ها دو نظریه وجود دارند، اولی از فلسهای خارجی (فرضیه بیرون به داخل) حکایت دارد و دومی از این استدلال نشات گرفته که از جایی در داخل دهان (فرضیه درون به بیرون) تکامل یافتهاند. اکنون، محققان در حال مطالعه فسیلی از گونه Ischyrhiza mira، یعنی یک ارهماهی منقرض شده هستند که در حدود 65 تا 100 میلیون سال پیش در آمریکای شمالی زیست داشته است. بر این اساس، شواهد بیشتری از تایید فرضیه تکامل دندان ها از بیرون به درون خبر میدهند.
این آبزی مانند کوسههای ارهای و ارهماهیهای امروزی، خوشههایی دندانهدار در اطراف پوزه خود داشته تا از حمله شکارچیان جلوگیری کند و به دنبال غذا باشد. تصور میشود که این دندانهای میخمانند که دتینکلهای منقاری نامیده میشوند، نسخه تغییریافتهای از فلسهای دیگر بخشهای بدن باشند.
جهت بررسی رابطه میان دندانههای منقاری و فلسها، محققان لایه سخت بیرونی پوزه را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند، اما در نهایت آنچه یافتند به طور قابل توجهی با چیزی که انتظار داشتند، متفاوت بود.
دنتیکول منقاری فسیل i.mira
تاد کوک، دیرینهشنا مهرهداران از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا درباره فرضیه تکامل دندان ها میگوید:
در کمال تعجب، مینای دندان منقاری فسیل I. mira ساختاری ساده نداشت و به طور قابل توجهی پیچیدهتر از مینای پوستههای بدن بود.
به طور خاص، مینای موجود در فسیل با مینای دندانهای کوسه مدرن مطابقت دارد، به گونهای که از بستههای میکروکریستال فلوراپاتیت تشکیل شدهاند که در خطوط منظمی در نزدیکی سطح دندن قرار دارند و بهطور تصادفی در بخش پایینتر شکل گرفتهاند. ریزکریستالهایی که از میان این لایهها عبور میکنند، عمود بر سطح دندان قرار دارند. بنابراین، جهتگیریهای مختلف آن، باعث ایجاد استحکام و مقاومت دندانهای کوسه در برابر عوامل تهدیدکننده میشوند و به نظر میرسد که این حقیقت در مورد فسیل I.mira نیز صدق میکند.
دنتیکول منقاری به همراه مینای آن
کوک افزود:
احتمالا آرایش میکروکریستالی همراه مینای دندانهای منقاری I.mira نیز راهی برای مقاومت در برابر نیروهای مکانیکی بوده است.
در حالیکه ممکن است پولکها و دندانها، ریزساختارهای دستهبندی شده خود را به طور جداگانه تکامل داده باشند؛ با این حال ایده تکامل یکدیگر، از احتمال بالاتری برخوردار است. به عبارت دیگر، فرضیه تکامل دندان ها از بیرون به داخل، محتمل است.
با اینکه محققان در واقع قصد نداشتند به تاریخچه تکاملی دندان ها بپردازند، اما یافتههای آنها میتواند تاثیر قابل توجهی بر مطالعات آینده در این حوزه داشته باشد. در واقع این یافته تا حد زیادی مشخص میکند که دندان های داخل دهان انسان، در واقع از فلسهای ماهی تکامل یافتهاند.
کوک همچنین گفت:
این یافته شواهد مستقیمی را ارائه میکند که از فرضیه تکامل دندان ها از بیرون به درون حمایت میکند، زیرا نشان میدهد که فلسها ظرفیت ایجاد مینای دندان مانند پیچیده در دهان خود را دارند.
منبع :Sciencealert