کانسپت‌های فراموش‌شده: بوگاتی شیرون ۱۹۹۹

بوگاتی در دههٔ ۹۰ کانسپت‌های مختلفی را در نمایشگاه‌های خودروی سراسر اروپا رونمایی کرد که ازجملهٔ مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به کانسپت‌های EB118 و EB218 اشاره کرد؛ اما یکی دیگر از کانسپت‌های چشمگیر بوگاتی در دههٔ ۹۰ مدلی بنام شیرون است که در نمایشگاه فرانکفورت ۱۹۹۹ رونمایی شد؛ اما شیرون فرق عمده‌ای با کانسپت‌های قبلی بوگاتی داشت زیرا درحالی‌که کانسپت‌های سری EB بوگاتی همگی گرند تورر یا سدان‌های بزرگ و فوق لوکس بودند، شیرون یک هایپرکار موتور وسط پیشرو بود.

بدنهٔ فیبر کربنی این کانسپت توسط Fabrizio Giugiaro و Hartmut Warkuss با الهام از گذشتهٔ بوگاتی و درعین‌حال با نگاه به آینده طراحی شده بود. به همین دلیل در شیرون نشانه‌هایی از طراحی رترو، مانند رینگ‌های آلیاژی ۲۰ اینچی هشت پره که با الهام از رینگ‌های مدل‌های کلاسیک T35 و T51 طراحی شده بودند دیده می‌شد. نام شیرون برای این کانسپت نیز به‌افتخار رانندهٔ مسابقه‌ای بوگاتی یعنی لویی شیرون انتخاب شد. البته هم‌اکنون دوباره از این نام برای جانشین ویرون هم استفاده شده است.

اما در زیر پوستهٔ شیرون کانسپت اساساً یک لامبورگینی دیابلو قرار داشت زیرا برای ساخت این کانسپت از شاسی دیابلو استفاده شده و همچنین سامانهٔ چهارچرخ محرک آن‌هم قرض گرفته شده بود؛ اما در بخش پیشرانه، در شیرون کانسپت از همان پیشرانهٔ عظیم ۶.۳ لیتری W18 استفاده شده که قبلاً در کانسپت‌های EB118 و EB218 مورداستفاده قرار گرفته بود. این پیشرانهٔ هجده سیلندر توسط فولکس‌واگن طراحی شده بود و برای اولین بار در کانسپت EB118 در نمایشگاه پاریس ۱۹۹۸ معرفی شد؛ اما درحالی‌که این موتور در زیر کاپوت کانسپت‌های قبلی پنهان شده بود، در کانسپت شیرون کاملاً در معرض دید قرار گرفته بود.

این پیشرانهٔ هجده سیلندر از سه ردیف شش سیلندر تشکیل شده بود که با زاویهٔ شصت درجه نسبت به هم قرار گرفته بودند. این نیروگاه تنفس طبیعی عظیم در شیرون هم مانند کانسپت‌های قبلی ۵۵۵ اسب بخار قدرت و ۶۵۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد. پس از نمایش شیرون کانسپت در نمایشگاه فرانکفورت ۱۹۹۹، بوگاتی در نمایشگاه توکیو همان سال هایپرکار کانسپت دیگری بنام EB 18/4 ویرون را رونمایی کرد. این خودرو که اولین پروتوتایپ ویرون محسوب می‌شد، به همان پیشرانهٔ ۶.۳ لیتری W18 مجهز شده بود.

اما به دلیل مشکلات ناشی از تعداد سیلندرهای زیاد، نهایتاً این موتور هجده سیلندر کنار گذاشته شد و بجای آن پیشرانهٔ شانزده سیلندر جدیدی طراحی و ساخته شد. سپس در سال ۲۰۰۰ نسخهٔ اصلاح‌شده‌ای از کانسپت ویرون با این موتور W16 جدید با نام EB 16/4 در نمایشگاه‌های خودروی مختلف به نمایش درآمد که نهایتاً منجر به ساخت نسخهٔ تولیدی ویرون در سال ۲۰۰۴ شد. نمونهٔ ارتقاءیافتهٔ همین موتور هم‌اکنون در مدل جدید شیرون مورداستفاده قرار گرفته است.

 منبع: Motor1