بیشترمان کمابیش آگاهیم که خودروسازان چینی برند معروفی را ارائه نمی‌دهند، از استقلال تکنولوژیک بالایی برخوردار نیستند و کیفیت محصولاتشان نیز از زیر متوسط تا نسبتاً خوب نوسان دارد و بالاتر آنکه، کمتر کسی را در دنیای امروز می‌یابی که عاشق و هواخواه برندی چینی بوده و یا به‌اصطلاح عامیانه چینی باز! باشد اما علیرغم تمامی این خصوصیات، خودروسازان این کشور از یک ویژگی بارز برخوردارند و آن نیز تلاشی پیگیر جهت کسب جدیدترین تکنولوژی‌های روز دنیا به همراه اصلاح مستمر کیفیت است که بی‌وقفه نیز ادامه دارد. شاید وجود همین عامل هم بتواند به‌تنهایی ضامن موفقیت آنها در آینده ای نه چندان دور گردد.
تاکنون برندهای چینی تلاش درخوری را جهت گشودن بازارهای صادراتی، از خود نشان داده‌اند. گرچه در بازارهایی که از توسعه کمتری برخوردارند مساعی آنها تا حدی پاسخ داده اما در ممالک اروپایی و یا آمریکایی، که هم استانداردهای زندگی بالاتر است و هم بازار رقابتی‌تری وجود دارد، جدوجهد آنها تا اندازه زیادی ناکام مانده است. به همین خاطر سازندگان این کشور قصد دارند که با متدهای نوینی وارد این عرصه شوند. یکی از این روش‌ها نیز صدور خودروهای معروف غربی و یا ژاپنی – ساخته شده در این کشور- به این بازارهاست.
از جمله مهم‌ترین این بازارها در دنیای امروز، کشور آمریکاست که در حال حاضر یکی از رقابتی‌ترین آنهاست و ورود و نیز فروش خودرو در آن فوق‌العاده دشوار و پرچالش است. کمابیش شاهدیم که برندهای کره‌ای پس از ۳۰ سال تجربه صادرات به این بازار با چه شرایط دشواری مواجه‌اند، چه برسد به چینی‌هایی که قصد دارند در شرایط بسیار متفاوتی – نسبت به دهه ۸۰ میلادی – پا به این عرصه بگذارند. در زمانه ای که کره‌ای‌ها پروسه صادرات به این کشور را آغاز نمودند، تنها رقبای نسبتاً خطرناکی را که پیش روی خود می‌دیدند، ژاپنی‌ها بودند. در آن زمان، سازندگان آمریکایی با شرایط دشواری دست و پنجه نرم می‌کردند و برندهای ارزان‌تر اروپایی هم به دلیل فشار فزاینده رقابت از طرف ژاپنی‌ها، یک به یک مشغول ترک این بازار بودند، از مهم‌ترین آنها نیز می‌توان به رنو و فیات و پژو اشاره کرد که به ترتیب در سال ۱۹۸۶، ۱۹۸۷ و ۱۹۸۹ میلادی این بازار را رها نمودند. در آن برهه از تاریخ، هیوندای با بهره‌گیری از مزیت بهای ارزان‌تر و نیز ارائه تجهیزات رفاهی بیشتر (به‌مراتب بالاتر از همتایان غربی و ژاپنی) توانست تنها در عرض ۵ سال، یک میلیون دستگاه خودرو را در بازار آمریکا بفروش برساند، در حالی که برای تویوتا زمان دستیابی به این رقم از فروش ۱۵ سال و برای نیسان نیز این دوره زمانی در حدود ۱۷ سال طول کشید.
امروزه این شرایط تا حد زیادی تغییر کرده است. ژاپنی، کره‌ای‌ها و آمریکایی‌ها بر بخش‌های ارزان، متوسط و لوکس بازار سلطه فراگیری دارند و اروپایی‌ها نیز در حیطه خودروهای اسپرتی و لوکس بازار حرف‌های بسیاری برای گفتن دارند، پس مشاهده می‌شود که جای مانور بسیار اندکی برای موفقیت چین در این عرصه وجود دارد، مگر آنکه بسیاری از معادلات موجود تغییر کند.
در متن ذیل که برگرفته از سایت «AUTOGUIDE» است در این زمینه شرح مبسوطی داده شده است که چکیده آن را در ذیل تقدیمتان می‌کنم. ما اسباب و لوازم زندگی، پوشاک و البسه و حتی قطعات خودرو را از چین دریافت می‌کنیم، اما چه زمانی خودروهای چینی را در فروشگاه‌های مان خواهیم دید؟ پاسخ این است: به‌زودی باید خودمان را آماده خوش‌آمدگویی به ولوو S60 مدل ۲۰۱۶ ساخت چین نماییم، که قرار است به‌عنوان اولین خودروی مدرن چینی در آمریکا فروخته شود. آیا شما از مشاهده یک ولوو ساخت چین شگفت‌زده می‌شوید؟ من به شما می‌گویم که متعجب نگردید، زیرا که این کمپانی سوئدی، در سال ۲۰۱۰ میلادی، توسط شرکت جیلی که یک خودروساز چینی ست خریداری شده است. مدل S60 ساخت چین، یک سدان کشیده‌تر نسبت به نمونه استاندارد آن است که دارای فضای بیشتری در بخش پشتی خود می‌باشد، قرار است که این خودرو در سال آینده میلادی وارد بازار آمریکا شود. گرچه هنوز تاریخ دقیق ورود آن مشخص نشده است.
خودروهای چینی چه جایگاهی دارند؟ چند سالی است که از طرف خودروسازان چینی دائما گفته می‌شود که آنها خواهان ورود به بازار آمریکا هستند اما همواره از پاسخ به این پرسش، که چه زمانی آنها وارد این بازار خواهند شد، طفره می‌روند. علت تأخیر در این ورود نیز ناشی از چند دلیل بنیادی است، یکی از اصلی‌ترین آنها این است که این خودروها هنوز آماده نیستند، نامریتا چو (NAMRITA CHOW) تحلیلگر ارشد موسسه IIHS دراین‌باره می‌گوید: علیرغم گذراندن استانداردهای متفاوت ایمنی، این خودروها غالباً سلایق مصرف‌کنندگان را به‌تمامی پوشش نمی‌دهند و همچنین فاقد ویژگی‌هایی هستند که در برندهای رقیب وجود دارد.
چو با اشاره به عدم موفقیت برند جیلی در بازارهای بین‌المللی چنین می‌گوید: اجازه دهید نگاهی به خودروی جیلی EC7 داشته باشیم، که چهار ستاره ایمنی را در سال ۲۰۱۱ میلادی از موسسه EURONCAP دریافت کرد اما هم‌اکنون شاهدیم که فروش این خودرو را در خارج از چین در حال سقوط است و در حال حاضر نیز در بازارهای توسعه یافته اروپا و آمریکا فروخته نمی‌شود. علاوه بر این، خودروسازان چینی در حال کشمکش با دیگر رقبایشان در بازار داخلی خود هستند، وی در این زمینه به شرکت گریت وال اشاره می‌کند. کمپانی گریت وال خودروهای خود را در بازار بریتانیا، جهت جذب هر چه بیشتر مشتریان، با گارانتی ۶ ساله عرضه می‌کند اما گریت وال با مشکلات جدی در بازار داخلی چین مواجه است که دامنه آن حتی به SUV بزرگ ساخت این برند یعنی هاوال H8 نیز کشیده شده است. حتی اگر این کمپانی بتواند مشتریان محلی را نیز تحت تأثیر خود قرار دهد باز هم به‌دشواری قادر خواهد که در بازار به‌شدت رقابتی آمریکا به تاخت وتاز بپردازد.
تنها خودروی ساخت چین در محدوده بازار آمریکا،CODA EV نام دارد. هر چند CODA یک کمپانی آمریکایی است ولی مدل EV آن بر مبنای خودروی چینی هافی SAIBAO تکوین یافته است. از آنجایی که در حال حاضر باتریهای الکتریکی زیادی در چین ساخته می‌شوند لذا باتریهای بکار رفته در این خودرو نیز از همین کشور وارد شده است، با این حال، طراحی بدنه این خودرو توسط CODA صورت پذیرفته است. با تمامی این اوصاف، شاخه خودروسازی CODA در سال ۲۰۱۳ میلادی ورشکسته شد و تنها توانست ۱۱۷ دستگاه از این نوع خودرو – که مبنای آن چینی است – را در بازار آمریکا بفروش رساند.
البته یک خودروی دیگر ساخت چین هم در بازار آمریکای شمالی وجود دارد، اما نه در آمریکا بلکه در کانادا. اخیراً نمایشگاه‌های کانادا شاهد حضور نسل دوم هوندا فیت ساخت چین بوده است، گرچه حضور این خودرو با عرضه نسل سوم هوندا فیت – که ساخت مکزیک است – متوقف مانده است، اما در مجموع به نظر می‌رسد که رسانه‌های کانادایی نظر مثبتی نسبت به هوندا فیت ساخت چین ابراز داشته‌اند و هیچ نگران شایان توجهی هم بابت کیفیت آن اعلام نشده است. چو (CHOW) می‌گوید: هوندا فیت عموماً در چین ساخته شده و به اقصی دنیا صادر می‌گردد و تاکنون هیچ نگرانی قابل‌ملاحظه ای هم بابت کیفیت آن اعلام نشده است. تیموتی کین (TIMOTY CAIN) از متصدیان سایت GOOD CAR BAD CAR دراین‌باره چنین می‌گوید: کاملاً روشن است که مشتریان کانادایی نگران این موضوع نیستند که خودروی آنها در کدام محل ساخته می‌شود. خودروهای هوندا فیت در سایت گوانگژو (GUANGZHIU) چین ساخته می‌شوند و روند عرضه آنها در سال ۲۰۱۳ میلادی رو به بهبود بوده است. تیموتی کین می‌گوید: آیا مردم بابت این مسئله نگران هستند که هوندا فیت در چین ساخته می‌شود؟ خب، به‌وضوح مشخص است که مشتریان نگران این مسئله نیستند و این امری است که در بیشترین خریداران فیت از سال گذشته و نیز از سال‌های ۲۰۱۰،۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ وجود داشته است.
چه اتفاقی برای ولوو روی خواهد داد؟ نامیرتا چو که پیش از این هم از او یاد کرده‌ایم چنین می‌گوید: تا زمانی که شرکت ولوو رابطه خود را با زنجیره ای از عرضه‌کنندگان (قطعه سازان) سطح بالا حفظ نماید، آن دسته از خودروهای این شرکت که در چین ساخته می‌شوند در بازارهای جهانی با تبعات منفی دچار نخواهند شد. ما شاهد این امر هستیم که دیگر سازندگان خودروهای لوکس هم از ولوو تبعیت می‌نمایند.
برند لوکس اینفینتی دفتر مرکزی بین‌المللی خود را در هنگ‌کنگ مستقر نموده و قصد دارد که به‌زودی پروسه تولید خود را در چین آغاز نماید. هنگامی که شرکت سازنده شروع به عرضه اولین سری از خودرو اینفینیتی Q70 L ساخت چین خود به این بازار نماید، مصرف‌کنندگان آمریکایی نیز طعم سلایق چینی را خواهند چشید.
