در سال ۲۰۰۹ بوگاتی از سدان کانسپتی بنام گالیبیه پردهبرداری کرد. دو سال بعد در سال ۲۰۱۱ نیز شایعاتی منتشر شد مبنی بر اینکه بوگاتی قصد دارد این سدان را تولید کند تا بعد از ویرون، نمایندۀ این برند فرانسوی باشد اما گالیبیه هیچگاه به خط تولید راه نیافت. حال مشخص شده که این شایعات حقیقت داشتند و بوگاتی واقعاً برنامهٔ تولید گالیبیه را داشته است اما چرا این سدان فوق لوکس هیچگاه رنگ خط تولید را ندید؟ گفته میشود مجموعهای از تغییرات ظاهری دلیل لغو برنامهٔ تولید این خودرو بوده است زیرا در پاسخ به بازخورد خریداران، مدیران بوگاتی دستور ایجاد تغییراتی در ظاهر گالیبیه دادند و طراحی آن بشدت تغییر کرد.
طبق این گزارش، ۱,۵۴۲ میلیمتر به طول و ۱۵۲ میلیمتر به ارتفاع گالیبیه افزوده شد و به دلیل تقاضای پیشبینی شده از سوی خریداران در بازار پراهمیت چین، یک صندوق بار کوچک ناچبک مانند هم به آن اضافه گردید. با این تغییرات، گالیبیه همهٔ جذابیتهای خود را از دست داد تا جایی که به گفتهٔ مدیر طراحی بوگاتی «آخیم آنشیت»، خودرو از نمای جانبی مثل یک سگ پاکوتاه و از عقب مثل یک کلاه شاپو روی چرخ به نظر میرسید. به گفتهٔ وی، تقاضای ناخوشایند برای یک رولزرویس فانتوم حتی لوکستر و راحتتر که درعینحال بتواند پیچها را با اعتمادبهنفس طی کند و در مسیر مستقیم به سرعت ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند، دلیل ناکامی پروژهٔ گالیبیه بود.
آنشیت اضافه کرده است که ظاهر خوب کانسپت گالیبیه توسط وصلهپینهای از مطالبات بسیار جاهطلبانه از بین رفت زیرا تمرکز اصلی خود که یک سدان اسپرت زیبا و متناسب بود را نابود کرد؛ بنابراین هرچند ظاهراً خریداران بوگاتی چنین خودرویی را میخواستند اما تولید آن با چنین طراحی نامتناسبی قابلتصور نبود. به همین دلیل نهایتاً پروژهٔ تولید گالیبیه توسط مرد بانفوذ گروه فولکسواگن یعنی فردیناند پیچ لغو شد و بوگاتی رسماً در ماه می سال ۲۰۱۲ این پروژه را کنار گذاشت.
از سوی دیگر اما قرار بود تولید گالیبیه بعد از خاتمهٔ تولید ویرون آغاز شود تا خط تولید بوگاتی همچنان فعال بماند؛ اما با لغو شدن برنامهٔ تولید این سدان فوق لوکس، بوگاتی به خاطر نداشتن خودرویی آماده برای زمانی که ویرون از خط تولید کنار میرود، در موقعیت سختی قرار گرفت؛ اما رئیس طراحی پیشین گروه فولکسواگن، والتر دسیلوا از قبل چنین وضعیتی را پیشبینی کرده و به همین دلیل در تابستان سال ۲۰۱۱ با گروهی کوچک کار روی برنامهٔ B که ساخت جانشین مستقیمی برای ویرون بود را آغاز کرده بود؛ بنابراین هنگامیکه پروژهٔ گالیبیه لغو شد، کار توسعهٔ این برنامه که نهایتاً منجر به تولید شیرون شد ادامه یافت.