بر اساس تحقیقات جدید، پاکسازی نیمی از سطح زمین از انسان ها برای حفاظت از محیط زیست می تواند زندگی بیش از یک میلیارد نفر را تحت تاثیر قرار دهد.
محققان به منظور بررسی پیامدهای انسانی طرح «نصف زمین» (Half Earth)، تحقیقات خود را انجام دادند. این ایده سال 2016 توسط زیست شناسی به نام «ادوارد اُ. ویلسون» (Edward O. Wilson)، مطرح شد و به دنبال روش هایی برای حل بحران انقراض است که بیش از یک میلیون گونه از حیوانات از جمله اورانگوتان و کرگدن را تهدید می کند.
پژوهشگران در تحقیق خود به تعداد و نحوه توزیع انسان ها در مناطقی موسوم به «مناطق بومی» (eco-regions)، در صورتی که نیمی از این مناطق توسط انسانها دست نخورده بمانند، نگاه کردند. در این گونه مناطق (همانند آفریقای مرکزی)، به خاطر فاکتورهای آب و هوایی، گیاهی یا جانوری نوعی الگوی زیست محیطی یافت می شود.
نویسندگان مقاله در تحقیقات خود دریافتند در صورتی که طرح آن ها در همه مناطق بومی بسط داده شود، یک میلیارد انسان در مناطق نصف زمین وجود خواهند داشت که چهار برابر نسبت به مردمی که در حال حاضر در این مناطق زندگی می کنند (247 میلیون نفر) بیشتر است.
این یعنی حدود 740 میلیون نفر در مناطق حفاظت شده بومی زندگی خواهند کرد که بسیاری از آنها در کشورهایی با درآمد متوسط زندگی کرده و حدود 10 درصد نیز در کشورهای با درآمد کم زندگی خواهند کرد.
محققان با اشاره به اینکه بسیاری از مناطقی که به تازگی تحت حفاظت قرار گرفته اند، در کشورهای بسیار توسعه یافته ای واقع شده اند که انسان ها کمترین دسترسی را به آنها دارند، می گویند:
«این مسئله به طور آشکار با فعالیت های انسانی در تضاد خواهد بود و ابهاماتی را در مورد امکان پذیر بودن و پیامدهای اجتماعی این استراتژی به وجود خواهد آورد.»
محققان می گویند تحقیقات آنها نشان می دهد کسانی که از پروژه نصف زمین پشتیبانی می کنند، باید به طور شفاف موارد و جاهایی که تحت تاثیر قرار می گیرند را روشن کنند و پیامدهای مثبت و منفی انسانی را شناسایی کرده و جدی بگیرند.
«Judith Schleiche»، محقق حفاظت از محیط زیست از دانشگاه کمبریج با اشاره به این که انسان ها مسئول بحران انقراض و در عین حال راه حل آن هستند، می گوید:
«ما باید با توجه به بحران زیست محیطی بلندپروازی های خود را بیشتر کنیم. اما برای حل کردن عواملی که منجر به از بین رفتن تنوع زیستی هستند، توجه به پیامدهای اقتصادی و اجتماعی در سطوح محلی ضروری است. زندگی بسیاری از انسان ها و نژادهای گوناگون در خطر است.»
«Chris Sandbrook»، از دیگر نویسندگان مقاله نیز می گوید:
«نگهداری از محیط زیست به اقدامات جدی برای محافظت از زندگی روی زمین نیاز دارد اما این کار باید به گونه ای انجام شود که مردم و نیازهای آنان نیز مورد توجه قرار گیرد. بی توجهی به مشکلات اجتماعی می تواند به سیاست های غلطی منجر شود که برای سلامتی انسان مضر بوده و به کارگیری آنها نیز با مشکل همراه خواهد بود.»
یافته های این مطالعه در ژورنال Nature Sustainability منتشر شده است.
