تیمی متشکل از ۱۹ دانشجوی دانشگاه کلمسان در کارولینای جنوبی توانسته‌اند یک هوندا سیویک قابل‌توجه بسازند.
این پروژه حدود دو سال پیش و با استفاده از یک سیویک سدان معمولی آغاز شده و در توسعه‌ی آن دو هدف اصلی مدنظر بوده است: ساخت خودرویی با پرفورمنس استثنایی که در عین حال آلایندگی کمتری هم داشته باشد. خودروی نهایی Deep Orange 9 نام داشته و خود هوندا نیز کارهای اسپانسری مربوط به تولید آن را انجام داده است.
این دانشجویان برای رسیدن به اهداف خود از پیشرانه ۴ سیلندر ۲ لیتری سوپرشارژرداری استفاده کرده‌اند که در میانه خودرو نصب شده و نیرو به را به چرخ‌های عقب می‌فرستد. این پیشرانه قدرت ۴۰۰ اسبی داشته و البته یک واحد الکتریکی ۲۰۰ اسبی نیز اقدام به چرخاندن چرخ‌های جلو می‌کند. قوای محرکه‌ی هیبریدی این سیویک باعث ایجاد شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر در ساعت ۲ ثانیه‌ای می‌شود. همچنین از سیستم پیشرفته‌ی ترمز احیا شونده برای کمک به باتری سود برده شده است.
استفاده از قوای محرکه‌ی هیبریدی به معنی کاهش ۳۰ درصدی مصرف سوخت بوده است. زیر پوست این سیویک توانا سیستم تعلیق نیمه فعالی جا خوش کرده که به آسانی می‌تواند خود را با جاده‌های گوناگون تطبیق دهد. همچنین نباید از سیستم چهار چرخ محرک سفارشی خودرو هم غافل شد.
این سیویک از نظر بصری هم تغییر کرده و بسیار شبیه نمونه‌های مسابقه‌ای می‌باشد. کیت بدنه‌ی این خودرو شامل گلگیرهای پهن جلو و عقب، کالیپرهای مشکی ترمز، اسپلیتر جلوی گیرا و بال عقب بزرگ می‌باشد.
