هوندا شرکت کوچکی نیست. علاوه بر حضور پررنگ در صنعت خودرو، این شرکت ژاپنی در بازار موتورسیکلت‌ها و همچنین پیشرانه‌ها و حتی جت‌ها نیز حضور دارد. به همین خاطر وقتی چنین برندی اقدام به معرفی برنامه‌ها و اهداف آتی خود می‌کند همه به آن توجه می‌کنند.
توشیهیرو میبه مدیرعامل هوندا در کنفرانس خبری این خودروساز به اخبار مهمی اشاره کرده است. اگر همه‌چیز طبق برنامه پیش برود هوندا تا سال ۲۰۴۰ به برندی تمام الکتریکی تبدیل خواهد شد. ما از سایر خودروسازان نیز اخبار مشابهی را شنیده‌ایم اما اهداف هوندا فقط منحصر به بازار و بخش خاصی از دنیا نخواهد بود. البته چارچوب زمانی تحقق این برنامه از آمریکای شمالی تا چین و ژاپن اندکی متفاوت خواهد بود اما تمامی برنامه‌ها باعث خواهند شد هوندا تنها در عرض ۱۹ سال فقط به تولید خودروهای الکتریکی بدل شود.
اما این هدف چگونه محقق خواهد شد؟ هوندا در آمریکا از همکاری استراتژیک با جنرال موتورز استفاده کرده و به دنبال استفاده از حداکثری از مزیت دسترسی به تکنولوژی اولتیوم خواهد بود. در ژاپن توجه بیشتری روی حمل‌ونقل و خودروهای شهری کوچکی همچون هوندا e معطوف خواهد شد و سیستم‌های باتری قابل تعویض برای موتورسیکلت‌ها و اسکوترها توسعه خواهند یافت. در سایر نقاط نیز تحقیق و توسعه بیشتری روی خودروهای سلول سوختی هیدروژنی انجام خواهد شد.
هیدروژن همچنین هدف مهم دیگر هوندا می‌باشد. این خودروساز می‌خواهد تا سال ۲۰۵۰ شرکتی کربن خنثی باشد. ژاپنی‌ها می‌خواهند در تمامی سطوح آلایندگی کربنی را به صفر برسانند که این فرایند از ساخت تا فروش و… را شامل می‌شود. همان‌گونه که در ابتدا گفتیم هوندا فقط در زمینه خودرو فعالیت نمی‌کند و بنابراین این اهداف واقعاً جاه‌طلبانه به نظر می‌رسند.
ولوو نیز اخیراً برنامه مشابهی را به جریان انداخته اما درحالی‌که سوئدی‌ها برنامه‌ای واقعی برای رسیدن به نقطه کربن خنثی را ارائه نکرده‌اند اما هوندا حداقل به هیدروژن به عنوان راه‌حل احتمالی اشاره کرده است. هوندا همچنین در حال تحقیق روی سوخت‌های کربن خنثی و مواد بازیافتی بهتر است. این شرکت می‌خواهد طی ۶ سال آینده سرمایه‌گذاری ۴۶.۳ میلیارد دلاری انجام داده و این مشکلات را حل‌وفصل کند.
آیا این اهداف دست‌یافتنی خواهند بود؟ کافی است نگاهی به وضعیت دنیا در ۲۹ سال پیش بیندازید. در سال ۱۹۹۱ رایانه‌های خانگی هنوز از مانیتورهای بزرگ استفاده کرده و قدرت پردازش بسیار پایین داشتند. خودروهای هیبریدی اصلاً تولید نشده بودند و خب اشاره‌ای هم نباید به خودروهای الکتریکی کرد. سیستم‌های دستیار راننده محدود به موارد پایه‌ای همچون فرمان هیدرولیک و ترمزها بودند و قدرت ۴۰۰ اسب بخاری نیز جزو موارد استثنایی محسوب می‌شد. چه کسی می‌داند ۲۹ سال بعد چه اتفاقاتی رخ خواهد داد؟!
