ده ها خرس قطبی در اتفاقی بی سابقه به روستایی در شمال روسیه به نام «ریرکایپی» (Ryrkaypiy) هجوم بردند.
صندوق جهانی طبیعت (WWF)، هجوم 56 خرس را بی سابقه توصیف کرده و تغییرات اقلیمی را مقصر این حادثه می داند. آب شدن یخ های اقیانوس ها، زیستگاه خرس ها را از بین برده و آنها را وادار می کند تا جای دیگری به دنبال غذا بگردند.
«میخاییل استیشوف» (Mikhail Stishov)، یکی از مسئولین شعبه روسی صندوق جهانی طبیعت می گوید:
«اگر یخ به اندازه کافی وجود داشته باشد، خرس ها برای شکار فک ها به سمت شمال می روند. اگر یخ ضخامت کافی نداشته باشد، آنها در خشکی می مانند و به خاطر کنجکاوی و گرسنگی به روستاهای اطراف سر می زنند. گردهمایی خرس های قطبی در حال افزایش است و ما باید با کنار آمدن با این وضع، به دنبال راه هایی برای جلوگیری از درگیری مردم با آنها باشیم.»
خرس های قطبی به خاطر کمبود غذا لاشه گرازهایی را می خورند که از ماه قبل در خشکی مانده اند. کارشناسان محلی خرس های قطبی این منطقه را لاغر توصیف کرده اند که در این مقطع از سال نشانه خوبی نیست.
خرس های قطبی برای شکار کردن طعمه به یخ های آبی نیاز دارند. این یخ ها در یک دهه گذشته به سرعت در حال ذوب شدن بوده اند. روستای ریرکایپی در ماه های گذشته روزهای خوبی را پشت سر نگذاشت و دریای چوکچی که در مجاورت این روستا قرار دارد، در هفته های اخیر یخ ایجاد نکرده است.
علاوه بر تغییرات اقلیمی، رژیم غذایی خرس های قطبی نیز در معرض خطر قرار دارد. از آنجا که این موجودات برای پیدا کردن غذا باید بیشتر به خشکی بیایند، محققان تخمین زده اند که پلاستیک و زباله ها یک چهارم رژیم غذایی خرس ها را در روسیه تشکیل می دهند.
سند گونه های در معرض خطر (ESA)، خرس قطبی را به عنوان گونه آسیب پذیر قلمداد می کند ولی متخصصان می گویند این موجودات در معرض خطر انقراض قرار دارند. اگر یخ های اقیانوس منجمد شمالی با نرخ فعلی ذوب شوند، دو سوم خرس های قطبی جهان تا سال 2050 از بین می روند و آنهایی هم که باقی می مانند باید با انسان ها سر و کله بزنند.
اواخر بهمن ماه 97، حمله دست کم 52 خرس قطبی به جزایر نوویا زملیا سبب اعلام وضعیت اضطراری شد.
