نگاهی اجمالی به برلیانس H230، چینی میان‌قیمت

فهرست مطالب

خودروسازان کشورمان را می‌توان مردان واقع‌بین و دوراندیشی دانست! آن‌ها واقف‌اند که علیرغم تمامی ادعاها و لاف و گزاف‌ها، از آورده چندانی برخوردار نیستند و در عالم صنعت نیز جایگاه درخوری را واجد نمی‌باشند؛ شاید به همین خاطر است که در اولین فرصت بلیت ممالک راقیه را خریداری نموده و جهت اخذ تکنولوژی راهی این سرزمین‌ها می‌گردند. زمانی این مقاصد سئول و پاریس بود و اکنون هم سرزمین اژدهای سرخ.

خودروسازی ما را می‌توان آینه تمام نمای فرصت سوزی نامید، به همین سبب است که هرگز نتوانسته رضایت خاطر عامه را به خود جلب نماید و هر اندازه که مدیران این صنعت از موفقیت‌ها و فتوحات خود دم زده و شمارگان تولیدشان را به رخ خریداران می‌کشند، به همان نسبت هم بر حجم دلزدگی ها و کراهت‌ها نیز افزوده می‌گردد، شاید این مسئله بدان علت است که این صنعت همچون جزیره‌ای دورافتاده، از دستاوردهای دنیای نوین گریزان است و قصد دارد یک‌تنه و با مدیریتی ضعیف، صنعتی قوی را اداره کند؛ لی ایا کوکا مدیرعامل سابق فورد و کرایسلر در کتابش به نام «فراز و شیب» می‌نویسد:

هر سازمان تولیدی سه وجه عمده دارد: نیروی انسانی، کالا، سود. اول نیروی انسانی است. وقتی افراد خوبی نداشته باشی، دو وجه دیگر را نخواهی داشت. یعنی بدون وجود مدیریت تخصصی و شایسته‌سالاری در یک مجموعه، نه کالای مرغوبی تولید خواهد شد و نه سود مناسبی به دست خواهد آمد (منظور کسب سود در یک بازار رقابتی است نه انحصاری).

چند وقتی است که خودروسازان کشورمان دست به دامان شرکت‌های چینی شده و از آن‌ها مدد می‌طلبند، جالب اینجاست که زمانی برخی از همین افراد، حتی کره‌ای‌ها و فرانسوی‌ها و ایتالیایی‌ها و… را هم‌شأن خود ندانسته و در برابر هر نوع سرمایه‌گذاری مؤثر آنان سنگ‌اندازی می‌نمودند؛ روزی این کار را با شعار خودکفایی انجام می‌دادند و زمانی هم به نام استفاده از استعدادهای جوان داخلی! و……عدم سرمایه‌گذاری درست در سال‌های گذشته و فرصت سوزی‌ها و ندیدن واقعیت‌ها و……خودروسازی‌مان را به روزی انداخته است که همگان شاهدیم!

حال که بر سر ناچاری و نیز تحریم‌های ظالمانه کشورهای غربی در پی همکاری با شرکت‌های چینی هستیم، لااقل سعی کنیم شیوه صحیح خودروسازی را از آنان بیاموزیم! شاید این سخن من برای متصدیان خودروسازی‌مان بسیار سنگین باشد و آن‌ها چینی‌ها را به هیچ عنوان همسنگ خود ندانند؛ ولی باید این مسئله را درک نمود که بازار جهانی عرصه واقعیات است نه پندار و توهمات. واقعیت دردناک هم این است که چینی‌ها در بسیاری از موارد از ما پیشی گرفته و محصولاتی زیباتر، مجهزتر و عامه‌پسندتر و حتی تا حدی باکیفیت‌تر و ایمن‌تری نسبت به مجموعه‌های داخلی به بازار عرضه می‌نمایند.

یکی از محصولات چینی که قرار است در آینده‌ای نزدیک وارد بازار کشورمان شود و علاوه بر آن از بهایی نسبتاً رقابتی برخوردار است، خودروی برلیانس H230 است. این خودرو درصورتی‌که با قیمت اعلامی به بازار عرضه گردد و کیفیت خود نیز را تا حدی اثبات نماید، می‌تواند نمونه‌های قدیمی و پرفروش داخلی را کاملاً به دردسر اندازد. حال به بررسی اجمالی این خودرو می‌پردازیم.

برلیانس H230 برای نخستین بار در آگوست سال ۲۰۱۲ میلادی پا به عرصه بازار نهاد. طراحی این خودرو کار دست طراحان ایتالیایی می‌باشد. در وب‌سایت این شرکت تنها به نام جیوجیارو (GIUGIARO) بسنده شده است؛ اما از آنجایی که این فرد در شرکت ایتال دیزاین مشغول به فعالیت است، می‌توان این حدس را زد که طراحی بدنه آن دست‌پخت همین موسسه است. شرکت برلیانس به مدت ۵ سال نیز با موسسه پنین فارینا ایتالیا ارتباط تنگاتنگی داشته و برخی از مدل‌های جدید این شرکت، از جمله H330 و H530 و…. هم با همکاری این مجموعه طراحی شده‌اند. اما چندی پیش، شرکت برلیانس، رئیس تیم طراحی شرکت پنین فارینا را به استخدام خویش درآورد. آن فرد هم کسی نبود جز دیمیتری ویکدومینی (DIMITRI VICEDOMINI)، که از ۱۵ سال تجربه کاری در این زمینه برخوردار است. نامبرده، پیش از این، رهبری تیم پنین فارینا را در طراحی خودروهایی همچون برلیانس BS4 نیز به عهده داشته است.

در چند سال اخیر استفاده از طراحان غربی به پدیده‌ای نوین در میان خودروسازان چینی درآمده است. به طور مثال، شرکت BAIC از مشاوره طراح پیشین کمپانی فراری به نام لئوناردو فیوراونتی (LEONARDO FIORAVANTI)، برای طراحی برخی مدل‌هایش بهره برده است و یا می‌توان شرکت جیلی را مثال آورد که طراحی خودروهای جدید خود را به پیتر هاربی (PETER HORBUY)، رئیس تیم طراحی ولو سوئد، واگذار نموده است.

در کل، منابع چینی طراحی برلیانس H230 را خوب و مناسب و خطوط بکار رفته در جلوپنجره آن را قوی ارزیابی نمودند. در جای‌جای بدنه آن نیز خطوط تیز به‌کاررفته و طراحی بخش پشتی آن نیز متناسب است. چراغ‌های این خودرو نیز به‌خوبی کناره‌های های بدنه را فرا گرفته‌اند. در مجموع، این رسانه‌ها، طراحی خودروهای جدید برلیانس و از جمله این مدل را گواهی بر پیشرفت سریع این برند در زمینه طراحی دانسته‌اند.

داشبورد این خودرو هم از طراحی نسبتاً زیبایی برخوردار بوده و در بخش‌های گوناگون آن نیز از پلاستیک‌های سخت و ارزان‌قیمت بهره گرفته شده است. برخی منابع چینی، کیفیت مونتاژ این بخش را در حد مناسبی ارزیابی نمودند. شاخص‌های اسپرتی در نقاط گوناگون آن مشاهده می‌گردد و فرمان آن نیز از طرح مهیجی برخوردار است؛ البته همه این موارد چندان بی‌دلیل هم نیست! زیرا بنا به ادعای برخی از وب‌سایت‌های غربی، داشبورد این خودرو از شباهت بسیاری به برخی از ساخته‌های کمپانی سیتروئن همچون مدل C3 و DS3 برخوردار است و این مسئله‌ای نیست که از چشم‌های تیزبین مغفول مانده باشد. یکی دیگر از مزایای این خودرو نیز صندوق بار نسبتاً بزرگ آن است که جوابگوی نیازهای یک خانواده معمولی در هنگام سفر است.

این مدل از یک پیشرانه ۱.۵ لیتری بهره می‌برد که توان آن معادل ۱۰۳ اسب بخار و گشتاور خروجی آن هم برابر با ۱۴۳ نیوتن‌متر است. به لحاظ سیستم انتقال قدرت هم این مدل در دو نسخه ۵ سرعته دستی و ۶ سرعته AMT عرضه می‌شود. منبع گیربکس AMT این خودرو هم از شرکت GETRAG آلمان است، که در حال حاضر از بزرگ‌ترین سازندگان این سازه در دنیاست. همچنین بنا به ادعای وب‌سایت شرکت برلیانس، این خودرو برای توقف از سرعت ۱۰۰ کیلومتر به صفر، به مسافتی معادل ۴۴.۴ متر جهت ترمزگیری نیازمند است. از آنجایی که ممکن است که برخی از خوانندگان آشنایی چندانی با کارکرد گیربکس AMT نداشته باشند در اینجا به طور خلاصه نحوه کار این نوع جعبه‌دنده را بررسی می‌نماییم.

گیربکس AMT: عبارت AMT مخفف عبارت AUTOMATED MANUAL TRANMISSION است که به معنی گیربکس دستی اتوماتیک شده می‌باشد. این سامانه برای نخستین بار در سال ۱۹۹۶ میلادی توسط شرکت BMW به بازار معرفی شد. AMT، همان گیربکس دستی است، با این تفاوت که فرایند تعویض دنده و کلاچ گیری در آن به وسیله یک مجموعه رباتیکی هوشمند انجام می‌گیرد. در این نوع از جعبه‌دنده، میدونی کلاچ از زیر پای راننده حذف شده است، زیرا عمل کلاچ‌گیری به طور خودکار و توسط یک برنامه کامپیوتری و یک سیستم الکتریکی انجام می‌شود. دنده‌ها نیز می‌تواند به صورت خودکار و با هدایت سیستم مدیریت کامپیوتری تعویض شوند، هر چند که راننده نیز می‌تواند به صورت دستی در کار این سیستم دخالت کرده و دنده‌ها را سبک یا سنگین کند، در این وضعیت نیز فرمان راننده مبنی بر سبک یا سنگین کردن دنده‌ها مانند گیربکس‌های موسوم به تیپ‌ترونیک و به صورت «+» و یا «-» است و در نهایت فرمان راننده به صورت یک پالس الکتریکی به سیستم می‌رسد و ادامه کار همچنان بر عهده واحد مدیریت کامپیوتری و مجموعه الکتریکی است. در سطح بین‌المللی این سیستم جزو سیستم‌های پیشرفته محسوب شده و از جایگزین‌های سیستم دستی به حساب می‌آید. مزیت اصلی این سیستم شامل قیمت کم، سادگی تعمیر و نگهداری و کاهش مصرف سوخت، افزایش راندمان و بالابردن عمر قطعات خودرو و نیز راحتی در رانندگی است.

به لحاظ ایمنی نیز این خودرو ۵ ستاره را از موسسه C-NCAP چین دریافت نموده است و در برخی از تیپ‌هایش نیز از ۴ عدد کیسه هوای ایمنی بهره می‌برد؛ اما نمونه‌های ارائه شده در ایران تنها مجهز به ۲ ایربگ می‌باشد. علاوه بر این، خودروی مذکور از سیستم ضد بلوکه ترمز (ABS) و همچنین سامانه توزیع الکترونیکی نیروی ترمز (EBD) نیز برخوردار است و از کمربندهای سه نقطه‌ای هم بهره می‌برد. کمپانی برلیانس مدعی است که ساختار کابین این خودرو را بسیار مستحکم طراحی نموده و بدین لحاظ در بیش از ۵۰ درصد از بخش‌های بدنه آن از فولاد با استحکام بالا بهره گرفته است.

از نظر قیمت نیز این خودرو با بهایی معادل ۳۷.۵ میلیون در دنده دستی و ۴۲.۹ میلیون تومان در دنده اتوماتیک عرضه می‌شود که به طور مستقیم بازار خودروهایی همچون تندر و پژو پارس و MVM 530 و دنا را هدف گرفته است.