نبرد بی‌ام‌و M8، آئودی R8 و مرسدس AMG GT R، سه تفنگ‌دار آلمانی!

شرکت‌کنندگان

در یک سمت میدان آئودی R8 باشکوه را در بالاترین نسخهٔ خود یعنی پرفورمنس داریم. یک دوست قدیمی که با سمفونی ۱۰ سیلندر خود هوش را از سر انسان می‌برد. در داخل آئودی شاهد کابینی راننده محور و خوش‌ساخت با انتخاب‌گر دندهٔ بزرگ و متریال زیبا هستیم. صندلی‌های اسپرت سفارشی این خودرو نیز به‌خوبی از بدن حمایت می‌کنند. درست پشت این صندلی‌ها قلب ۵.۲ لیتری V10 با ۶۲۰ اسب بخار قدرت و ۵۸۰ نیوتن متر گشتاور قرار گرفته که پر‌مصرف‌ترین پیشرانه در این جمع محسوب می‌شود اما در عوض برای راننده سمفونی جذابی می‌نوازد. هیچ صدایی مثل غرش یک موتور حجیم تنفس طبیعی نیست خصوصاً وقتی این صدا توسط ۱۰ سیلندر تولید می‌شود.

مرسدس AMG GT R رودستر همان‌طور که از نامش پیدا است، نسخه روباز از اسپرت‌ترین عضو خانوادهٔ AMG GT پس از بلک سریز محسوب می‌شود. مرسدس از کابینی آینده‌نگر با بهترین تریم‌ها و کنسول مرکزی جذاب برخوردار است. برای این خودرو هم صندلی‌های اسپرت جذاب به‌صورت سفارشی و البته بدون هزینهٔ اضافی ارائه می‌شوند. این صندلی‌ها برای رانندگی در پیست ایده‌آل هستند. کشش پیشرانهٔ ۴ لیتری V8 توئین توربوی مرسدس با ۵۸۵ اسب بخار قدرت و ۷۰۰ نیوتن متر گشتاور، از دو خودروی دیگر بیشتر احساس می‌شود و همچنین از صدای شگفت‌انگیز و قلدری هم برخوردار است.

بی‌ام‌و اما خودروی شهری‌تری است. این ماشین در ظاهر اصلاً افراطی و تهاجمی به نظر نمی‌رسد اما آن‌قدر سریع است که در خط مستقیم دو رقیب خود را مغلوب کرد. در این رقابت، M8 کابریولت در نسخهٔ کامپتیشن حضور دارد. این روزها که استفاده از نمایشگرهای بسیار بزرگ در کابین خودروها مد شده است، نمایشگر سیستم اطلاعاتی-سرگرمی iDrive بی‌ام‌و کمی قدیمی به نظر می‌رسد اما از لحاظ سرعت و پاسخگویی هنوز هم کم رقیب است. همان‌طور که از یک بی‌ام‌و انتظار می‌رود، غربیلک فرمان M8 بسیار قطور است و صندلی‌های استاندارد آن برای سفرهای طولانی بهترین هستند اما کمترین حمایت جانبی را از بدن دارند. موتور حجیم ۴.۴ لیتری V8 توئین توربوی بی‌ام‌و با ۶۲۵ اسب بخار قدرت و ۷۵۰ نیوتن متر گشتاور، کششی تماشایی ارائه می‌کند. این موتور همچنین صدای سرزنده‌ای هم دارد که هرگز مزاحم یا خیلی بلند نیست.

روی مسیر مستقیم

به‌محض اینکه اولین لانچ را روی یک مسیر مستقیم با M8 انجام دهید، آن ظاهر آرام و محافظه‌کارانه را کاملاً فراموش خواهید کرد زیرا این کوپهٔ دو تنی بدون تعلل ظرف تنها ۳ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسد. AMG GT R از لحاظ ذهنی هنگام لانچ کردن حتی از این هم بی‌رحمانه‌تر احساس می‌شود اما این تنها خودروی محرک عقب این جمع است و نیرویی به چرخ‌های جلوی آن منتقل نمی‌شود. این موضوع باعث ایجاد لغزش و هرز گردی می‌شود و به همین دلیل ۳.۵ ثانیه طول می‌کشد تا خودرو بتواند به سرعت صد کیلومتر بر ساعت برسد. البته این اصلاً تایم بدی نیست ولی از مرسدس انتظار بیشتری داشتیم. پیشرانهٔ V10 تنفس طبیعی آئودی گشتاور بسیار کمتری نسبت به دو رقیب دیگر تولید می‌کند که همین گشتاور هم در بازهٔ دور موتور محدودتری در دسترس قرار می‌گیرد. به همین دلیل، در پایان آئودی با ثبت شتاب ۳.۱ ثانیه‌ای، با اختلاف یک‌دهم ثانیه مغلوب بی‌ام‌و شد ولی آن نیروگاه V10 قلب ما را تسخیر کرد.

حمله به پیچ‌ها

سامانهٔ چهارچرخ محرک و وزن بیشتر عقب R8 باعث می‌شود بتواند دورهای سرگرم‌کننده‌ای در پیست لازترینگ بزند. همچنین توزیع وزن بهتر خودرو به لطف ترکیب موتور وسط نیز هندلینگ بسیار چابکی را به دنبال دارد. به لطف وزن کمتر در محور جلو، آئودی تا سرعت‌های مشخصی، با چابکی بسیار بالایی می‌پیچد اما پس از اینکه دور دوم را در پیست بزنید، لاستیک‌های جلو بخشی از چسبندگی خود را از دست می‌دهند و خودرو از کم‌فرمانی حالا به سمت بیش‌فرمانی متمایل می‌شود. البته این به معنای کُند شدن R8 نیست و هنوز هم می‌توان پیست را با سرعتی شیطانی طی کرد تا جایی که سوپرکار آئودی توانست با زمان ۱ دقیقه و ۳۱.۵ ثانیه، دومین خودروی سریع این رقابت در پیست لازترینگ لقب گیرد.

برای تایم زنی با M8 در پیست، خودرو را در حالت اسپرت پلاس قرار دادیم که تعلیق را بسیار سفت می‌کند. از همان آغاز حرکت در پیست، کاملاً تحت تأثیر این بی‌ام‌و قرار گرفتیم و خودرو سه دور اول را بدون ذره‌ای کم‌فرمانی پشت سر گذاشت. در M8 سامانهٔ چهارچرخ محرک، برای انتقال نیرو محور عقب را در اولویت قرار می‌دهد که این باعث کمی بیش‌فرمانی می‌شود. همچنین امکان قطع کامل ارسال نیرو به چرخ‌های جلو هم وجود دارد که M8 را به یک کوپهٔ محرک عقب خالص تبدیل می‌کند. بااین‌حال، محور جلوی محرک پایداری بیشتر و از آن مهم‌تر کشش بیشتر هنگام شتاب گیری در زمان خروج از پیچ‌ها را فراهم می‌کند. به لطف این ویژگی، این کوپهٔ سنگین چهارنفره با لاستیک‌های جاده‌ای در لازترینگ عملکرد قانع‌کننده‌ای از خود نشان داد و تایم ۱ دقیقه و ۳۲.۷ ثانیه را ثبت کرد که تنها ۱.۲ ثانیه از آئودی کندتر بوده و زمان قابل‌احترامی محسوب می‌شود.

پیروز رقابت این گلادیاتورها در پیست، هیولای محرک عقب و پیست محور مرسدس است. این دقیق‌ترین عبارت برای توصیف AMG GT R است. محور جلوی این ماشین بسیار خوب، دقیق و تهاجمی عمل می‌کند اما هنگام رانندگی باید مراقب بود زیرا GT R تنها در صورتی کاملاً عاری از کم‌فرمانی خواهد بود که لاستیک‌های آن به دمای بهینه رسیده باشند. بدون کمک کنترل کشش ۹ سطحی نمی‌توان به‌درستی با این رودستر قدرتمند رانندگی کرد زیرا موتور آن به‌قدری قدرتمند و وحشی است که دائماً باعث بازیگوشی عقب و سر خوردن خودرو به پهلو می‌شود. در سطح هفتم سیستم کنترل کشش، به تعادل ایده‌آلی بین بیش‌فرمانی کنترل‌شده و جلوگیری از بازیگوشی بیش‌ازحد عقب خودرو رسیدیم و تایم ۱ دقیقه و ۳۰.۶ ثانیه را ثبت کردیم که ۰.۹ ثانیه از آئودی سریع‌تر است.

نتیجه‌گیری

اگر همه جوانب را در نظر بگیریم، بی‌ام‌و M8 به لطف تطبیق‌پذیری فوق‌العاده، می‌تواند پیروز این رقابت باشد اما اگر خواهان احساس خالص رانندگی باشید، باید سراغ آئودی R8 بروید. مرسدس AMG GT R هم در حال حاضر یکی از سریع‌ترین خودروهای روباز بازار محسوب می‌شود و برای پیست مناسب‌ترین گزینه خواهد بود.

مقایسه مشخصات فنی