مشکل مبهمی در فضاپیمای وویجر ۱ که برای مدتی ذهن مهندسان ناسا را مشغول کرده بود، به راحتی از میلیاردها کیلومتر دورتر رفع شد.
اینترستلار یا میان ستاره‌ای، تنها اسم یک فیلم علمی-تخیلی نیست؛ بلکه واقعیت فضاپیمای وویجر ۱ است که با 45 سال عمر، ورای منظومه شمسی را سرکشی می‌سازد. همین کهولت سن و فاصله زیاد، بروز مشکلات کوچک و بزرگ را اجتناب‌ناپذیر می‌کند. به تازگی آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا (JPL) اعلام کرد که اعضای تیم وویجر، یک مشکل آزاردهنده در دریافت اطلاعات را عیب‌یابی و رفع کرده‌اند.
مشکل، به یک نقص نرم افزاری مرتبط می‌شد که ناسا در ماه مه درباره آن اطلاع‌رسانی کرد. به موجب این نقص، فضاپیمای وویجر ۱ داده‌های دورسنجی عجیب و آشفته‌ای را از سیستم کنترل خود، موسوم به AACS ارسال می‌کرد. این سیستم، مسئول موقعیت‌یابی و اطمینان از قرارگیری آنتن‌های فضاپیمای در مسیر صحیح برای ارتباط با زمین است.
شناسایی و رفع یک مشکل از میلیاردها کیلومتر دورتر، کار آسانی نیست؛ اما اعضای تیم موفق به انجام این مهم شدند. آن‌طور که JPL توضیح داده است، AACS در حال ارسال داده‌های دورسنجی از طریق یک کامپیوتر آنبرد بود که ظاهرا چند سال پیش خراب شده بود و باعث مختل شدن اطلاعات می‌شد. ناسا برای رفع این نقص، به AACS فرمان داد که ارسال داده‌ها را مجددا با استفاده از کامپیوتر سالم انجام دهد.
شاید حل مشکل، آسان‌تر از آن بود که به نظر می‌رسید؛ ولی حالا یک پرسش جدی مطرح شده است: اینکه اصلا چرا چنین مشکلی به وجود آمد. مهندسان به یک کامپیوتر دیگر که دستورات اشتباه صادر می‌کرد مظنون هستند؛ هر چند که به گفته‌ی «سوزان داد» مدیر پروژه وویجر، نیاز به انجام تحقیقات بیشتری است.
وویجر 1 و بردار دوقلویش، وویجر 2 در سال 1977 به فضا پرتاب شدند و هم‌اکنون، خارج از منظومه شمسی هستند. اکانت توییتر Voyager هم که از زبان این فضاپیما پست می‌گذارد، نوشت:
اعضای تیم، سلامت من را تایید کردند که خبر خوبی است؛ چون هنوز ماجراجویی‌های بین ستاره‌ای من تمام نشده!
منبع :cnet
