ناسا به دنبال استخراج منابع معدنی کره ماه است

اولین مانعی که انسان‌ها برای گسترش حضور خود در منظومه شمسی با آن مواجه هستند، در فناوری نهفته است. به گزارش ناسا، حدود هفت ماه طول می‌کشد تا از سطح زمین به مریخ سفر کنیم. وب‌سایت Thrillist خاطرنشان می‌کند که اگرچه سفر به ماه تنها در سه روز قابل انجام است، اما اکتشاف مشتری یا زحل به یک سفر طولانی حدودا شش تا هفت ساله نیاز دارد. از بعد فنی، ابزار فعلی ما برای پرتاب ماهواره‌ها و انسان‌ها به سوی این اجسام دور کافی نیست. به منظور امکان‌پذیر کردن سفر فضایی برای کاوشگران انسانی، ما باید یک سیستم پیشرانه ایجاد کنیم که بتواند به طور مداوم پرواز نیرومند را به فضاپیما ارائه دهد یا حداقل توانایی افزایش مداوم سرعت پرواز را داشته باشد و تنها به سرعت پرتاب اولیه تکیه نکند.

این به معنای ترکیبی از دو واقعیت متمایز است، یعنی انسان‌ها باید یک وسیله محرکه کاملا جدید ایجاد کنند که به فضای ذخیره‌سازی و جرم کم‌تری نیاز داشته باشد که ایده‌ای انقلابی برای اطمینان هر چه بیشتر به فضاپیما محسوب می‌شود. ما باید توانایی جابجایی بین سیارات و سوخت‌گیری در طول این سفر طولانی را توسعه دهیم. بنابراین، پیشرفت فناوری که از افزایش سفرهای فضایی پشتیبانی می‌کند، مستلزم دو فاکتور استعمار و ظرفیت استخراج منابع معدنی از سطوح سیارات و قمرهای همسایه است. برای حمایت از این تلاش‌ها، نیاز به سکونت مداوم در جهان‌های جدید است.

استخراج منابع معدنی ماه، بدون تلاش هماهنگ انسانی محقق نمی‌شود

یک مانع ثانویه نیز بر سر راه استثمار انسان در رابطه با این منابع فرازمینی قرار دارد. در طول جنگ سرد، تلاش‌های زیادی توسط ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی برای کشف سیارات دوردست و ماه انجام شد. سیاست اکتشاف فضایی پیچیده است و رهبران جهان در سراسر زمین به سرعت نگران گسترش احتمالی درگیری فراتر از مرزهای جهان هستند. جنگ در فضای بیرونی، جان انسان‌ها را در معرض خطر جدی قرار می‌دهد. اما یکی از ابعاد متصور از این درگیری، امکان پرتاب مهمات به طور مستقیم بر روی کشورهای جنگنده خواهد بود که در این فرآیند، سیاره را تهدید می‌کند. به نقل از سازمان ملل متحد، برای حل این تنش، بیش از 100 کشور از جمله ایالات متحده و روسیه توافق‌نامه‌ای را امضا کرده‌اند که ادعای حاکمیت فراتر از قلمرو فیزیکی سیاره زمین را ممنوع می‌کند.

با این حال، یک تقاضای ذاتی برای ادعاهای حاکمیتی وجود دارد که باید برای ایجاد شهرکی دائمی در ماه و دیگر سیارات و قمرها مطرح شود. کار ساخت و توسعه هر چیزی در فضا، سطح مشخصی از مالکیت را بر یک قلمرو اعمال می‌کند و به عنوان یک محصول جانبی طبیعی، برای نمونه، استخراج مواد معدنی در ماه، انسان باید ادعا کند که آن فضا متعلق به اوست و شروع به توسعه اجتماعی کند که از این تلاش‌ها حمایت می‌کنند. بنابراین، اگر می‌خواهیم حضور خود را به فراتر از سطح زمین گسترش دهیم، باید تلاشی هماهنگ برای کشف بخش‌های وسیع منظومه شمسی انجام شود.

منبع :Slashgear