مقایسه رنو ساندرو و تندر نود، جدال بین پدر و پسر!

طراحی

در نمونه فیس‌لیفت تندر فرم سپرها، در صندوق عقب و جلوپنجره تغییر کرده است. آگه تیزبینانه‌تر نگاه کنیم متوجه هم‌رنگ بودن سپرها با بدنه تغییر قاب مه شکن و خودرو آینه‌ها و اضافه شدن قسمت‌های کرومی می‌شویم، مسلماً این تغییرات باعث شده که خودرو نسبت به نمونه قبلی به‌روزتر و شکیل‌تر جلوه کند؛ البته نباید فراموش کرد که این فیس‌لیفت در سال ۲۰۰۹ انجام شده و امروز کمی قدیمی به نظر می‌رسد و هنوز برای بهتر شدن جای کار دارد.

طراحی خارجی ساندرو بسیار ساده است و در طراحی از خطوط تیز و حجم دهنده استفاده نشده است، همین موضوع سبب شده است تا طراحی خودرو کمی کسل‌کننده به نظر برسد. البته در تیپ استپ‌وی (Step way) ساندرو با اضافه شدن اجزایی نظیر روف رک، رکاب زیر درها،‌ زه پلاستیکی گلگیرها و درها، کاسه چراغ مشکی و دیفیوزر عقب توانسته تا حدود ظاهری پویاتر ایجاد کند. در بخش فنی هم دچار تغییراتی مانند کوتاه‌تر شدن کورس دنده‌ها و بلندتر شدن ارتفاع خودرو شده است.

در کل می‌توان در بخش طراحی گفت توانسته تناسب بهتری بین اجزای بدنه ایجاد کند و ظاهری بهتر نسبت به تندر به مشتریان ارائه دهد.

مشخصات فنی، آپشن‌های رفاهی و ایمنی

تندر و ساندرو از موتور و گیربکس یکسان بهره می‌برند که قبلاً هم در مگان هم دیده شده بود. این موتور ۱۶۰۰ سی‌سی ۱۰۵ اسب بخار و قدرت ۱۴۰ نیوتون متر گشتاور را به گیربکس ۴ سرعته اتوماتیک منتقل می‌کند.

هر دو خودرو دارای ۲ ایربگ و ترمزهای ABS و EBD هستند. ترمزهای جلوی هردو خودرو دیسکی و ترمزهای عقب کاسه‌ای است. دو خودرو ۳ ستارهٔ ایمنی از سازمان یورو انکپ (EURO NCAP) دریافت کرده‌اند. و اما در بحث آپشن‌های رفاهی باید گفت تقریباً این دو خودرو هیچ آپشنی ندارند! اما وجود آپشن‌هایی مانند:‌ حالت برفی گیربکس، تنظیم سیستم صوتی از پشت فرمان، تنظیم برقی آیینه‌ها، چهار شیشه برقی، تنظیم ۶ حالته صندلی راننده به‌صورت مکانیکی، تنظیم ارتفاع نور چراغ‌ها از داخل کابین و کامپیوتر سفری می‌تواند تا حدودی نظر خریدار را نسبت به این خودروها تغییر دهد.

تجربه رانندگی

بلافاصله بعد از ورود تندر متوجه کیفیت پایین متریال استفاده شده داخل کابین می‌شویم. طراحی داخلی خودرو بسیار ساده است و معمولاً کلیدها به‌صورت درشت و محکم طراحی شده‌اند تا در طول زمان دچار مشکل نشوند. تندر شروع حرکت بسیار خوب ظاهر می‌شود و شتاب گیری خوبی دارد. خودرو در دست‌اندازها و چاله‌های شهر بسیار نرم عمل می‌کند و تکان زیادی به کابین و سرنشینان وارد نمی‌کند.

دید به اطراف به‌واسطه آینه‌ها و شیشه‌های بزرگ خوب است ولی دید عقب به دلیل شیب در صندوق عقب به سمت بالا و زاویه نسبتاً زیاد عقب خودرو به بالا کمی آزاردهنده است و ممکن است در هنگام پارک کردن موتور، دوچرخه‌ها و افراد قدکوتاه را نبینید؛ البته اگر دوربین و سنسور عقب در این خودرو تعبیه شده بود بخش زیادی از مشکل حل می‌شد.

یکی از کمبودهایی که پس از مدتی رانندگی با تندر متوجه می‌شوید فضا برای قرار دادن خرده‌ریزهایی مانند موبایل، بطری آب و… است.

قدرت و گشتاور تندر نیز برای شیب‌ها و شتاب گیری‌های داخل شهر و بعضاً بیرون شهر کافی است. حالت برفی گیربکس، خودرو را دنده ۲ را می‌اندازد تا از هرز گردی لاستیک‌ها جلوگیری کند. بعد از چند ساعت رانندگی با تندر متوجه عملکرد کم‌نظیر و هماهنگی گیربکس و موتور می‌شوید به‌طوری‌که شما کمتر متوجه معکوس شدن یا عوض شدن احساس نمی‌کنید. البته شما نباید از گیربکس انتظار خودرو چندمیلیاردی را داشته باشید!

فرمان خودرو نسبتاً نرم است و راحت می‌چرخد. ابعاد نسبتاً خوب خودرو باعث شده که سرنشینان ازلحاظ فضای پا و سر مشکلی نداشته باشند. صندلی‌های تندر بسیار خشک و سفت است به‌طوری‌که در سفرهای طولانی موجب کمر در سرنشینان می‌شود. ترمزها در سرعت‌های بالا نیز بسیار عالی عمل می‌کنند و کاملاً از پس جثه این خودرو به‌صورت کامل برمی‌آیند.

عملکرد کولر خودرو نیز بسیار مناسب است و مشکلی در خنک کردن کابین ندارد.

پایداری خودرو سرپیچ‌ها کمی آزاردهنده است و ممکن است در بسیاری از پیچ‌ها شما را برای ثابت نگه‌داشتن سرعت خودرو در شک بیندازد.

عایق‌بندی کابین نیز در حد قابل قبول است و صدای باد تا سرعت ۱۰۰ کیلومتر اصلاً آزاردهنده نیست. البته به دلیل ۴ سرعته بودن گیربکس این خودرو در سرعت‌های بالاتر از ۹۰ کیلومتر کمی موجب آزار سرنشینان می‌شود.

کار با اهرمی که پشت فرمان به‌منظور کنترل سیستم صوتی تعبیه شده کمی سخت است برای عادت کردن به آن کمی به زمان نیاز دارید.

دسترسی به ادوات داخل کابین نیز به‌راحتی صورت نمی‌پذیرد برای مثال سرنشینان عقب برای دسترسی به کلید شیشه‌بالابر باید به‌طور کامل به کف خودرو خم بشوند و یا راننده برای دسترسی به کلیدهای روی کنسول نیاز به جلو آمدن از روی صندلی خود دارد.

مصرف سوخت تندر شهر و با کولر روشن حدود ۹.۵ لیتر و در حاده در بهترین حالت به ۶.۵ لیتر می‌رسد.

بعد از ورود به کابین ساندرو متوجه می‌شوید متریال استفاده شده و قالب‌گیری‌های داخل کابین هیچ تفاوتی با تندر ندارد و همان مشکلات و مزیت‌ها را دارد.

فضای کابین و خصوصاً صندوق عقب ساندرو کمی کوچک‌تر از تندر است که تا حدودی به ابعاد کوچک‌تر نسبت به تندر برمی‌گردد.

بعد از چند دقیقه رانندگی با ساندرو متوجه می‌شود عملکرد آن فقط در دو مورد با تندر متفاوت است. مورد اول دید به عقب است که به دلیل عمود بودن شیشه عقب بهتر از تندر است. مورد دوم نیز میدونی گاز دومرحله‌ای است که به این صورت عمل می‌کند: وقتی میدونی گاز خودرو را کمی بیشتر از حد عادی بفشارید دنده‌ها دیرتر عوض می‌شود و معکوس‌ها بسیار بهتر انجام می‌شود که این امر باعث شتابگیری نسبتاً بهتر نسبت به تندر می‌شود.

همان‌طور که پیش‌تر گفته شد رانندگی با ساندرو (دسترسی به ادوات، عایق‌بندی، مصرف سوخت، عملکرد ترمزها و…) عملاً تفاوتی نسبت به تندر ندارد. البته به دلیل ارتفاع پایین‌تر ساندرو نسبت تندر هندلینگ کمی بهتر از تندر است که البته قابل‌چشم‌پوشی هست.

هزینه‌های نگهداری

طبق گفته مالک تندر هزینه تعویض روغن موتور و فیلتر هوا حدود ۶۰۰ هزار تومان می‌شود. قطعات یدکی هر دو خودرو هم به‌وفور در بازار موجود است و قیمت نسبتاً مناسبی دارد. بعضی از قطعات مانند تسمه تایم و یا لنت ترمز کمی گران‌تر از سایر رقبا است اما همان لنت یا تسمه تایم عمر بیشتری دارد و می‌توان مسافت بیشتری را با آن طی کرد.

نتیجه‌گیری

تندر خودرویی کم استهلاک، جادار، پرقدرت و مناسب برای خانواده است که در صورت نگهداری مناسب می‌توان سالیان سال به‌عنوان خودروی اصلی یک خانواده استفاده کرد. اما مواردی مانند صندلی‌های خشک، هندلینگ ضعیف، ظاهر نچسب و بی‌روح و… باعث شده این پدر از پسرش ساندرو عقب بماند و نتواند برنده این رقابت باشد.

مقایسه مشخصات فنی تندر و ساندرو