مقایسه جانانه تویوتا C-HR و پژو ۳۰۰۸

این دو خودرو روش متفاوتی را در پیش گرفته‌اند. تویوتا هم‌اکنون فقط به‌صورت هیبریدی و با بدنه‌ای اسپورت عرضه می‌شود درحالی‌که ۳۰۰۸ با قوای محرکه بنزینی و دیزلی در دسترس بوده و از کابینی برجسته سود می‌برد.

خریداران در این کلاس به دنبال خودرویی با توانایی‌های گسترده هستند بنابراین ما این دو خودرو را از نظر فضای کابین و بار، پرفورمنس، راحتی، تجهیزات و راندمان مقایسه کرده‌ایم.

• شاخ‌به‌شاخ

• تویوتا C-HR

نقاط قوت: هزینه‌های مالکیت پایین، سواری نرم و خوب

نقاط ضعف: می‌توانست جادارتر باشد، تأثیر منفی گیربکس روی لذت رانندگی

پیشرانه ۲ لیتری این خودرو راندمان بالاتری داشته و تکنولوژی باتری جدید نیز بر این موضوع صحه می‌گذارد. در حقیقت این موضوعی مهم برای C-HR است مخصوصاً در مقایسه با پیشرانه ۳۰۰۸. مصرف سوخت این خودرو در دنیای واقعی و در جریان تست‌ها بسیار کمتر از رقیب بوده است.

این تنها مزیت تویوتا نیست زیرا این خودروی ژاپنی سواری و هندلینگ بهتری نسبت به ۳۰۰۸ دارد. پلتفرم TNGA خودرو شامل سیستم تعلیق مک فرسون در جلو و دوبل جناغی در عقب است که پیچیده‌تر از تنظیمات پیچشی پژو ۳۰۰۸ می‌باشد.

این مزیت واقعاً از پشت فرمان پدیدار می‌شود زیرا سواری C-HR بسیار نرم است. خودرو در مواجهه با دست‌اندازها و در سرعت‌های کم عالی عمل کرده و نه تنها دست‌اندازها را محو می‌کند بلکه پیشرانه الکتریکی نیز در سرعت‌های پایین خودرو را به پیش می‌راند. پیشرانه ۲ لیتری اگرچه خیلی ساکت نیست اما از این نظر بهتر از پیشرانه ۱.۶ لیتری پژو عمل می‌کند. وقتی سرعت بگیرید سیستم تعلیق بیشتر از قبل شما را تحت تأثیر قرار خواهد داد و پایداری خود را به رخ خواهد کشید.

C-HR یکی از بهترین هندلینگ ها را در این کلاس داشته و از فرمانی دقیق، چسبندگی زیاد و پرفورمنس مناسب سود می‌برد. این خودرو در تست‌ها شتاب ۸.۱ ثانیه‌ای مشابه با پژو را ثبت کرد اما وجود پیشرانه الکتریکی در تویوتا باعث شده این خودرو در سرعت‌های پایین پاسخگوتر باشد ولی در سرعت‌های بالا این پژو است که سریع‌تر حس می‌شود.

اگرچه این دو خودرو از نظر پرفورمنس شبیه هم هستند اما تویوتا پایدارتر، راحت‌تر و آرام تر بوده و تجربه رانندگی با آن یک پله بالاتر از حریف فرانسوی قرار می‌گیرد.

از دیگر تغییرات قابل‌توجه C-HR 2020 می‌توان به اضافه شدن اپل کارپلی و اندروید اتو اشاره کرد. به این ترتیب می‌توان استفاده از خود سیستم اطلاعات سرگرمی را به حداقل رساند چراکه این سیستم کاربرد خیلی خوبی ندارد؛ اما تویوتا نمی‌تواند ازنظر کیفیت کابین با پژو رقابت کند زیرا متریال بکار رفته در برخی بخش‌ها ظاهر ارزانی داشته اما کیفیت ساخت آن عالی است.

از جمله تجهیزات استاندارد این کراس اوور می‌توان به رینگ‌های ۱۸ اینچی، دستیار نقاط کور، چراغ‌های LED، صندلی‌های گرم شونده، استارت بدون کلید و رنگ متالیک اشاره کرد.

نظرات آزمایش‌کنندگان

تکنولوژی: اپل کارپلی و اندروید اتو پوششی بر تنظیمات ضعیف سیستم اطلاعات سرگرمی هستند.

گیربکس: گیربکس CVT گاهی اوقات دور پیشرانه را خیلی بالا می‌برد اما اکثر اوقات باعث ایجاد سواری ریلکس و خوب می‌شود.

راحتی: صندلی‌های C-HR راحت بوده و موقعیت راننده در آن بهتر از پژو است.

• پژو ۳۰۰۸

نقاط قوت: کابین عالی، پرفورمنس خوب، فضای داخلی جادار

نقاط ضعف: مصرف سوخت بالا، سواری نه چندان خوب و راحت در مقایسه با رقیب

پژو ۳۰۰۸ از پلتفرم EMP2 گروه پژو-سیتروئن استفاده کرده و در بخش جلو از سیستم تعلیق مک فرسون و در عقب از تنظیمات میله پیچشی استفاده کرده است که مجموعه‌ای ساده‌تر و ارزان‌تر از تویوتاست.

این خودرو اکثراً سواری راحتی داشته اما سیستم تعلیق نمی‌تواند از عهده جذب دست‌اندازهای بزرگ برآید و بنابراین لرزش‌هایی به خودرو وارد شده و بالانس آن را به هم می‌زنند. این امر مخصوصاً در زمان عبور از پیچ‌ها خود را نشان می‌دهد زیرا سیستم تعلیق نرم خودرو باعث ایجاد تکان هایی در بدنه می‌شود.

فرمان خودرو بخشی از کابین i-Cockpit پژو است که باعث می‌شود رانندگی با خودرو کمی سخت‌تر شود. پژو در کل راحتی کمتری نسبت به تویوتا داشته اما هیجان‌انگیزتر است زیرا ۳۰۰۸ در خط مستقیم پرفورمنس خوبی دارد.

متأسفانه اگرچه پیشرانه پیورتک پژو نسبتاً آرام است اما ما دیگر پیشرانه‌های این خودرو را ترجیح می‌دهیم. در حالت اسپورت که از طریق یک دکمه در کنسول مرکزی قابل انتخاب است خودرو صدای غیرواقعی ناخوشایندی را از طریق بلندگوها پخش می‌کند اما سواری خودرو تغییر چندانی نمی‌کند. پیشرانه هیجان چندانی نداشته و بنابراین مزیتی نسبت به قوای محرکه هیبریدی ندارد.

گیربکس ۸ سرعته پژو اگرچه کمی کند عمل می‌کند اما نرم بوده و در کل باعث ریلکس شدن سواری خودرو می‌شود. این گیربکس باعث شده صدای پیشرانه بیشتر از تویوتا باشد و ما در کل قوای محرکه C-HR را بیشتر از پژو می‌پسندیم زیرا آرام تر و نرم‌تر است.

نقطه قوت واقعی ۳۰۰۸ کابین آن است. برخی پلاستیک‌های ارزان‌قیمت به چشم می‌خورند اما در اکثر بخش‌ها حس روبرو شدن با یک خودروی لوکس تداعی می‌شود مخصوصاً بافتی که روی درب‌ها و داشبورد بکار رفته فوق‌العاده است.

در کابین پژو صفحه دیجیتال ۱۲.۳ اینچی پیش چشم راننده قرار داشته و صفحه لمسی ۸ اینچی نیز در داشبورد جای گرفته است. این خودرو به ناوبری، اپل کارپلی، اندروید اتو، سیستم تهویه مطبوع و کروز کنترل و دوربین دنده‌عقب استاندارد مجهز بوده و بنابراین تنها نقطه منفی کابین این خودرو فرمان کوچکش است.

نظرات آزمایش‌کنندگان

سیستم اطلاعات سرگرمی: سیستم پژو از نظر طراحی منو بهتر از تویوتاست اما خود صفحه‌نمایش پاسخ سریعی به لمس انگشتان نمی‌دهد.

کنسول مرکزی: پلاستیک مشکی گردوغبار را به شدت نشان می‌دهد اما متریال بکار رفته بسیار خوب بوده و پژو ۳۰۰۸ خودرویی لوکس حس می‌شود.

داشبورد: طراحی غیرمعمول داشبورد که در آن پشت آمپرها بالاتر از فرمان کوچک قرار گرفته‌اند شاید باب میل برخی افراد نباشد.

• قضاوت نهایی

رتبه اول: تویوتا C-HR

تویوتا C-HR در بسیاری از بخش‌ها بهتر از ۳۰۰۸ است. اگرچه فضای کابین و بار این خودرو کمتر از رقیب است اما به‌روزرسانی‌های C-HR باعث شده‌اند این خودرو بالاتر از رقیب قرار گیرد. تویوتا سواری بهتری داشته، آرام و ساکت‌تر است و مصرفش نیز کمتر از پژو می‌باشد.

رتبه دوم: پژو ۳۰۰۸

مصرف سوخت بالا، سواری نه چندان خوب و قوای محرکه ناامیدکننده باعث شده‌اند پژو در رتبه دوم قرار گیرد. دیگر نسخه‌ها همچون مدل دیزلی یا بنزینی ۱.۲ لیتری بهتر هستند. اگر یکی از این مدل‌ها را انتخاب کنید پژو را جزو یکی از برترین های کلاس خواهید دانست که بخش اعظم آن به خاطر کابین برجسته‌اش است.