مقایسه جامع نسل جدید کیا اسپورتیج و هیوندای توسان، برادران ناتنی

نکته جالب این است که هر دو خودرو کیا اسپورتیج و هیوندای توسان با ظاهر کاملا متفاوت و زیبایشان (حداقل از نگاه بعضی‌ها زیبا هستند)، از پلتفرم یکسانی استفاده می‌کنند. موتور یکسانی دارند و درون کابین هم از امکانات یکسانی بهره می‌برند. انگار که دو برادر بر سر رسیدن به یک هدف با هم می‌جنگند.

قیمت و ویژگی‌ها

خودروهای مورد بررسی ما، بهترین و گران‌ترین نسخه هر دو خودرو هستند. کیا برای اسپورتیج تنها دو نسخه پایه و بالارده عرضه کرده است؛ از آنجا نسخه‌های پایه چنین خودرویی معمولا پرفروش‌ترین نیستند، ما نیز برای بررسی و مقایسه به سراغ نسخه بهتر رفتیم. اسپورتیج GT-Line از نرخ ۴۹,۳۷۰ دلار استرالیا شروع می‌شود. برای مدل بالارده این خودرو هم باید مبلغی برابر ۵۱,۹۰۰ دلار استرالیا بپردازید. گفتنی است که این ارقام نسبت به نسل گذشته بیشتر شده‌اند. در آن سو، قیمت هیوندای توسان N-Line از ۵۱ هزار دلار استرالیا شروع می‌شود که فاصله قیمت‌گذاری میان این دو خودرو را مشخص می‌کند.

کیا برای اینکه اسپورتیج در میدان مبارزه حرفی برای گفتن داشته باشد، امکانات زیر را به این خودرو افزوده است: رینگ‌های ۱۹ اینچی آلیاژی، ۸ بلندگوی استریو، کنترل تهویه دوگانه، دوربین عقب، دوربین محیط، ورود و خروج بدون کلید، کروزکنترل تطبیقی، چراغ‌های LED (به همراه نور روز و مه‌شکن)، داشبورد دیجیتال، گرم‌کن برقی صندلی‌های جلو، سانروف پانوراما، برف‌پاکن‌های خودکار، شارژ بی‌سیم تلفن همراه و یک تایر زاپاس با رینگ آلیاژی.

امکانات هیوندای توسان هم تقریبا یکسان هستند و تنها در جزئیات تفاوت دارند؛ برای نمونه روکش صندلی‌های توسان کمی کیفیت پایین‌تری دارند. داشبورد دیجیتال این خودرو هم با اندازه ۱۰.۲ اینچ، کوچک‌تر از نمایشگر ۱۲.۳ اینچی کیا اسپورتیج است اما در استفاده تفاوت چندانی وجود ندارد. سیستم اطلاعات سرگرمی این دو خودرو عملا تفاوت خاصی ندارد. این سیستم به ویژگی‌های متنوع و خوبی نظیر حالت آرام، صدای پویا و تنظیمات پیشرفته تهویه هوا مجهز است. خبر خوش برای برخی کاربران این است که کلیدهای کاربری تنظیم هوا دیجیتالی نیستند. اپل کار پلی، اندروید اتو و DAB+ هم در این خودروها حضور دارند.

سیستم امنیتی این دو خودرو هم یکسان است. ABS، کنترل کشش و پایداری، هشدار نگهداری خودرو بین خطوط، کمک‌راننده ابتدایی، تشخیص محدودیت سرعت، بررسی وضعیت فشار باد تایر، بررسی وضعیت نقاط کور، هشدار عبور ترافیک، هشدار محدودیت سرعت، ترمز اورژانسی خودکار در حرکت (به جلو و عقب) و هشدار برخورد (از جلو و عقب) از ویژگی‌های امنیتی این خودروها هستند.

در آخر اما کیا اسپورتیج برنده این بخش می‌شود؛ چراکه در کنار امکانات یکسان با هیوندای توسان، قیمتی به‌مراتب پایین‌تر از آن دارد.

راحتی و فضا داخلی

با وجود امکانات یکسان، طراحی ظاهری داخلی توسان و اسپورتیج متفاوت از یکدیگر است. اسپورتیج حال و هوایی لوکس و توسان حس و حالی آینده‌نگرانه و ماجراجویانه دارد. صندلی‌های جلوی اسپورتیج از جنس چرم مصنوعی و بسیار راحت است. طراحی بخش‌های داخلی هم چشم‌نواز هستند؛ برای نمونه شکل کانال هوای کناری سرنشینان عقب، چراغ‌های بوم‌رنگ‌مانند جلوی خودرو را یادآوری می‌کنند. کنسول مرکزی به رنگ «سیاه درخشان پیانو» است که نگرانی‌هایی بابت ماندگاری لکه روی خود ایجاد می‌کند. جا لیوانی‌ها هم به یک دکمه مجهز شده‌اند تا در صورت لزوم، لیوان یا بطری کاربر را محکم‌تر در بر بگیرند.

متاسفانه کیا در جای‌جای کابین اسپورتیج از پلاستیک بی‌کیفیت استفاده کرده است. در نگهدارنده دستگیره در، بخش پایینی داشبورد و بخش‌هایی از کنسول میانی از این جنس نه‌چندان دلچسب استفاده شده است. خوشبختانه برای جبران نقیصه یادشده، خطی تزیینی و زیبا از جنس چوب مصنوعی از درها شروع شده و در طول داشبورد امتداد یافته است.

در سوی دیگر، هیوندای در کنار استفاده گسترده از رنگ سیاه درخشان پیانو در کنسول میانی خود، نگاه متفاوتی به طراحی داخلی داشته است. متاسفانه برای هیوندای، این بخش از کابین در کیا بهتر طراحی شده است. کنسول میانی توسان میزبان دو جا لیوانی هم هست، اما نسبت به جا لیوانی‌های اسپورتیج کمی درهم‌ریخته‌تر هستند. زیر قسمت استراحت دست در کنسول میانی هم یک فضای خالی برای وسایل متعدد تعبیه شده است که ویژگی کاربردی محسوب می‌شود. خوشبختانه هیوندای برخلاف کیا، از پلاستیک بی‌کیفیت زیادی در کابین توسان استفاده نکرده است و به‌جای آن، در جای‌جای کابین شاهد دوخت‌های قرمزرنگ هستیم.

هر دو خودرو به درگاه USB مجهز هستند اما تفاوت‌هایی میان آن‌ها وجود دارد؛ کیا به یک درگاه USB-A، یک درگاه USB-C به همراه ورودی ۱۲ ولتی در جلو و درگاه‌های USB-C عقب (که در بخش پشتی صندلی جلو تعبیه شده‌اند) مجهز شده است. متاسفانه کیسه پشت صندلی جلو که معمولا محل خوبی برای نگهداری وسایل به شمار می‌رود، کاربرد فوق‌العاده‌ای ندارد. در آن‌سوی میدان، هیوندای از دو درگاه USB-A در بخش پشتی کنسول میانی بهره می‌برد. هر دو خودرو از سانروف‌های تیره‌شده هم بهره می‌برند که باعث ایجاد فضایی دلنشین برای سرنشینان می‌شود.

در کل، طراحی بخش‌های داخلی توسان نسبت به اسپورتیج کمی ناپخته‌تر هستند اما در نهایت، استفاده از امکانات آن آسان بوده و به‌خوبی پاسخگوی نیاز کاربرانش است. کیا به لطف کابین مناسب‌تر اسپورتیج، کاربری بهتر امکانات داخلی و طراحی مناسب‌تر، با اختلاف کمی برنده این بخش می‌شود. حس داشتن یک نمایشگر یکپارچه بزرگ همانند بنز کلاس S روبه‌روی راننده، واقعا جذاب و مشتری‌پسند است.

عملکرد جاده‌ای

اگر گمان می‌کردید که شباهت‌های این دو برادر ناتنی به کابین داخلی ختم می‌شود، سخت در اشتباه هستید؛ چون موتور زیر کاپوت، وجه اشتراک اصلی میان توسان و اسپورتیج است. هر دو خودرو به یک موتور ۱.۶ لیتری توربوشارژ بنزینی ۴ سیلندر مجهز شده‌اند که در کلاس‌های مختلف به مشتریان فروخته می‌شود. ازآنجایی‌که برای هر کدام از این خودروها، سه مدل قابل انتخاب وجود دارد، بهتر است پیش از خرید نگاهی به همه آن‌ها بیاندازید.

هر دو برادر قدرتی برابر ۱۷۲ اسب بخار دارند که آن را در دور موتور ۵۵۰۰rpm به راننده تحویل می‌دهند. چنین عملکردی برای یک موتور امروزی کمی کهنه به نظر می‌رسد اما ظاهرا تصمیم کیا و هیوندای همین بوده است! هر دو خودرو می‌توانند در دورهای بین ۱۵۰۰rpm تا ۴۵۰۰rpm مقدار ۲۵۶ نیوتن متر گشتاور را ازطریق یک جعبه‌دنده ۷ سرعتی دوکلاچه خودکار به هر چهارچرخ منتقل کنند. عملکرد این جعبه‌دنده به‌خوبی نمونه موجود در خودروهای فولکس‌واگن نیست اما قابل‌قبول است.

متاسفانه بسته و پکیج N-Line که برای توسان ارائه شده برخلاف مدل‌هایی چون i30 N-Line، دگرگونی یا تغییری در عملکرد این خودرو ایجاد نمی‌کند و تنها برای بهتر کردن ظاهر توسان عرضه شده است. توجه داشته باشید که بسته N-Line هیچ ارتباطی به ریزبرند N هیوندای که به تقویت خودروهایش می‌پردازد ندارد. یک آپشن ۱۰۰۰ دلاری هم برای نسخه‌های مختلف توسان وجود دارد که رینگ‌های ویژه و جزئیات ریزودرشتی را به خودرو اضافه می‌کند.

همان‌طور که می‌توان انتظار داشت، موتور یکسان این دو خودرو عملکرد یکسانی را هم ارائه می‌دهد. از آنجایی که گزینه‌ای برای انتخاب جعبه‌دنده ۸ سرعتی موجود در i30N وجود ندارد، ای‌کاش این خودروسازان از جعبه‌دنده بهتری استفاده می‌کردند یا حداقل همین قطعه را بهتر توسعه می‌دادند. احتمالا دلیل استفاده از چنین جعبه‌دنده‌ای، سازگاری بهتر موتور با آن است.

در استفاده روزمره، هر دو خودرو به‌خوبی پاسخگوی دستورات شما هستند اما کیا با قرارگرفتن روی حالت نرمال، کمی احساس کند بودن را به راننده القا می‌کند و هرچه بیشتر از آن بخواهید، کمتر ارائه می‌کند. احتمالا خریداران این خودرو با این ویژگی اسپورتیج سازش کنند؛ اما اگر پس از راندن آن به سراغ توسان بروید، تفاوت را به‌خوبی احساس خواهید کرد. هیوندای از تنظیمات به‌مراتب بهتری استفاده کرده است. توسان بهتر پاسخگوی دستورات راننده بوده و بیشتر احساس سرزندگی می‌کند؛ بنابراین احتمالا برنده این بخش هیوندای است.

بگذارید نگاهی به شاسی این دو خودرو بیاندازیم، این بار اسپورتیج برگ برنده را می‌رباید. شاسی هیوندای باعث ایجاد رانندگی دقیق‌تر و حساس‌تر شده است اما برای رسیدن به چنین چیزی، باید کمی قید کیفیت بالای رانندگی را بزنید. درحقیقت هر دو به‌اندازه کافی خوب و راحت هستند، اما کیا کمی پخته‌تر و عقلانی‌تر رفتار می‌کند. اسپورتیج در رانندگی شهری راحت‌تر است و پیچ‌ها را به‌خوبی مدیریت می‌کند. توسان هم تقریبا رفتار مشابهی دارد اما اسپورتیج بهتر این حس را منتقل می‌کند. در کنار شاسی و فنربندی مناسب، فرمان‌پذیری کیا اسپورتیج هم کمی قابل‌تامل‌تر از هیوندای توسان است.

هر دو برادر از وجود سیستم بیش از اندازه حساس نگهداری خودرو بین خطوط رنج می‌برند؛ عملکرد این سیستم در جاده‌های طولانی و در سرعت‌های بالا مناسب است اما در جاده‌های کوچک‌تر آزاردهنده می‌شود. پس از مدتی به‌خوبی می‌دانید که چه زمانی باید آن را خاموش کنید.

با وجود شباهت رفتار این دو خودرو در جاده، کیا برنده این بخش می‌شود؛ چون نسل گذشته اسپورتیج اصلا به‌خوبی نسل گذشته توسان نبود. حال این اختلاف نه‌تنها کاهش‌یافته است بلکه اسپورتیج کمی بهتر از همزاد خود عمل می‌کند.

مالکیت

خدمات‌پس‌ازفروش جایی است که هیوندای و کیا سر آن با یکدیگر اتفاق‌نظر ندارد. خریداران توسان از گارانتی ۵ ساله به همراه کارکرد نامحدود خودرو بهره‌مند می‌شوند، درحالی‌که گارانتی کیا ۷ ساله است. هر دو خودرو باید هر ۱۲ ماه یا ۱۰ هزار کیلومتر تحت سرویس قرار گیرند. هزینه پنج سرویس نخست توسان برابر ۳۱۹ دلار استرالیا است. برای بار ششم و هفتم اما مالک مجبور به پرداخت هزینه ۳۸۵ و ۶۴۰ دلاری است. پس از آن گستره هزینه سرویس بین ۳۰۰ تا ۴۵۰ دلار استرالیا تغییر می‌کند. همه این‌ها به آن معناست که هزینه هفت سرویس توسان برابر ۲۶۲۰ دلار استرالیا است؛ یعنی متوسط ۳۷۴ دلار برای هر سرویس. اگر به‌جای هفت بار، پنج بار خودروی خود را به نمایندگی ببرید، این هزینه به ۳۱۹ دلار کاهش می‌یابد. هنوز هم خودروهایی چون «راو ۴» هزینه نگهداری کمتری دارند، چون تویوتا بابت سرویس خودرو از مالک پولی دریافت نمی‌کند!

کیا اسپورتیج برای طی‌کردن همین روند در هفت سال، ۳۹۸۸ دلار استرالیا دارنده خود را به خرج می‌اندازد، یعنی ۵۷۰ دلار در سال؛ بنابراین گارانتی طولانی‌تر کیا به قیمت هزینه بیشتر نگهداری تمام خواهد شد.

نتیجه‌گیری

هیوندای توسان و کیا اسپورتیج بسیار به یکدیگر شبیه هستند، تا جایی که به آن دو، لقب برادران ناتنی دادیم. شباهت‌های میان این دو خودرو آن‌قدر زیاد بود که برای نشان‌دادن تفاوت‌ها مجبور شدیم به تنظیمات جعبه‌دنده (که توسان برنده آن بود) و حس و حال کابین (که اسپورتیج برنده آن بود) اشاره کنیم. هر دو خودروسازی هیوندای و کیا در تلاش‌اند تا در بازار متلاطم SUVها به فروش خوب برسند و درعین‌حال، با یکدیگر هم رقابت می‌کنند.

نقطه‌ضعف اصلی هر دو خودرو موردبررسی، جعبه‌دنده دوکلاچی بدشان بود که شما را از موتور هم ناامید می‌کند. ما ترجیح می‌دهیم نسخه دیزل این دو خودرو را خریداری کنیم یا به سراغ نسخه آرام‌تر و کندتر ۲ لیتری دیفرانسیل جلو برویم.

درکل این رقابت آن‌قدر نزدیک بود که به‌سختی کیا برنده آن شد. اگر هم بخواهیم منصف باشیم، باید نتیجه را مساوی اعلام کنیم. همان‌طور که گفته شد، تفاوت این دو خودرو در طراحی، حس و حال و دینامیک راندمان بود. در نهایت همه چیز به نظر شخصی شما بستگی دارد. هر دو لایق توجه خریداران هستند. شما کدام یک را ترجیح می‌دهید؟! اسپورتیج یا توسان؟!

نقاط قوت: طراحی چشم‌نواز، خدمات پس‌ازفروش کیا، کابین به‌روز

نقاط ضعف: سیستم بیش‌ازحد حساس نگهداری خودرو بین خطوط، جعبه‌دنده دوکلاچی کند

امتیاز نهایی:

مقایسه مشخصات فنی: