رنو را به خاطر ساخت برخی از بهترین هاچبک های اسپورت دنیا می‌شناسیم و اگرچه نسل فعلی کلیو RS با انتقاداتی مخصوصاً در گیربکس دوکلاچه اش روبرو بوده اما هنوز هم جزو سرشناس‌ترین محصولات این خودروساز فرانسوی است.
نسل‌های پیشین کلیو با استقبال بهتری روبرو شده‌اند و این امر رنو را تشویق به ساخت خودرویی متفاوت کرده است.
اما کدام شرکت مسئول ساخت چنین هاچبک اسپورتی بوده است؟ رنو اسپورت که تمامی نسخه‌های اسپورت محصولات رنو را دست‌کاری می‌کند نسل دوم کلیو را انتخاب کرده و یک پیشرانه ۶ سیلندر را پشت صندلی‌های جلو نصب و آن را به خودرویی دیفرانسیل عقب تبدیل کرده است.
کلیو ۶ سیلندر بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ تولید شده و با توجه به استانداردهای آن زمان خودروی کاملاً سریعی بوده به گونه‌ای که در ۶.۲ ثانیه از سکون به سرعت ۹۶ کیلومتر در ساعت رسیده و حداکثر سرعت آن ۲۳۵ کیلومتر در ساعت بوده است.
این کلیو ویژه از پیشرانه ۶ سیلندر ۳ لیتری مدل رده‌بالای لاگونا سود برده است. قدرت آن به ۲۳۰ اسب بخار می‌رسد که ۱۰ واحد بیشتر از قدرت جدیدترین نسل کلیو RS 18 می‌باشد. البته شتاب دو خودرو چند دهم ثانیه‌ای تفاوت داشته ولی حداکثر سرعت آن‌ها مشابه یکدیگر است.
به لطف قرارگیری پیشرانه در وسط خودرو، کلیو ۶ سیلندر را می‌توان یک جانشین غیرمستقیم برای رنو ۵ توربو و همگام با پژو ۲۰۵ T16 خاطره‌انگیز دانست. محصول رنو سومین هاچبک تاریخ با طراحی پیشرانه وسط و تنها هاچبک پیشرانه وسط دنیا با قلب آهنین ۶ سیلندر است.
این نمونه‌ای که مشاهده می‌کنید روزهای دهم و یازدهم نوامبر حراج خواهد شد. خودروی مورد بحث مدل ۲۰۰۲ بوده و کارکرد ۸۰۷۴۴ کیلومتری داشته و دارای تمامی تاریخچه‌های سرویس و دفترچه راهنمای اصلی می‌باشد.
