چیزی که WorldBox - Sandbox God Simulator را به اثری اعتیادآور تبدیل کرده، تماشایِ نتایجِ کارهایی است که بازیکن در آن‌ها نقشی تقریبا مستقیم داشته است.
در بازی‌های استراتژی معمولا کنترل یک گروه انسان به بازیکن داده می‌شود و او با اختیاراتی که دارد، باید سرنوشت «همین گروه» را رقم بزند. البته ممکن است بعضی وقت‌ها نتیجه تصمیماتی که می‌گیرید روی بقیه گروه‌ها هم تاثیر بگذارد.
مثل اتفاقاتی که در مجموعه بازی‌های استراتژی «تمدن» (Civilization) دیده‌ایم اما در نهایت چیزی بیشتر از یک رهبر نیستید. WorldBox با دست گذاشتن روی یک سبک قدیمی، این نقش را بزرگ‌تر کرده است.
در اینجا جای اینکه یک رهبر باشید، حالا نقش خالق جهانی را به‌عهده دارید و با یک مدیریت گسترده‌تر و غیر مستقیم‌تر نسبت به بازی‌های استراتژی می‌توانید آن دنیایی که همیشه می‌خواسته‌اید را بسازید. حالا منظور از «گسترده‌تر» و «غیر مستقیم‌تر» چیست؟
WorldBox عنوانی در سبک God Gameها به حساب می‌آید و در این بازی‌ها بازیکن با قدرت‌های محدودی که دارد می‌تواند دنیایش را پر از موجودات مختلف کند، اتفاقات طبیعی مختلف را در آن رقم بزند و جهان هم بسته به همین کنش‌ها، واکنش نشان دهد.
واژه گسترده‌تر به همین مدیریت در ابعاد بزرگ‌تر اشاره دارد. اگر در بازی‌های استراتژی گروهی از انسان‌ها را کنترل می‌کردید حالا مدیریت یک دنیا با قدرت‌های یک خالق به شما سپرده شده است.
در WorldBox می‌شود انسان را به زمین فرستاد، حیوانات گوناگون را آورد، آن‌ها را به جان هم انداخت، کاری کرد که طبیعت یک منطقه خشک شود، باران اسیدی ببارد، هوا گرم و سرد بشود و بقیه کارهایی که هر کدام روی زندگی آن نقطه از زمین می‌توانند تاثیرگذار باشند.
در این قسمت ویژگی که WorldBox را نسبت به هم سبک‌هایش جدا کرده، حضور موجودات افسانه‌ای است که به واسطه آن بازیکن حتی می‌تواند اژدها، الف‌ها یا شیاطین را به زمین بفرست. البته برای استفاده از این موجودات بازیکن باید هزینه‌ای بپردازد.
این از گسترده‌تر، در رابطه با کلمه غیر مستقیم‌تر در واقع منظور نقش کلی‌تر بازیکن در همان واکنش‌هایی است که دنیا به اتفاقات نشان می‌دهد. در بازی‌های استراتژی این شمایید که تصمیم می‌گیرید چه ساختمانی پیشرفت کند یا چه نیرویی کجا به کار گرفته شود.
در WorldBox خبری از این مدیریت‌های جزیی نیست. انسان‌های یک منطقه را خلق می‌کنید، برای آن‌ها باران می‌فرستید و حیوانات اهلی را در اختیارشان قرار می‌دهید.
حالا اینکه آن‌ها از این نعمت‌ها چگونه استفاده کنند به خودشان بستگی دارد. یعنی نمی‌توانید به سبک بازی‌های استراتژی دستور بدهید که یک دسته این کار را انجام دهند و در این بین یک دسته هم به سراغ کار دیگری بروند.
موجودات یک منطقه در قالب تصمیماتی که گرفته‌اید و در نتیجه اختیاراتی که دارند، یک سری وظایف مشغول می‌شوند. این قالب را بازیکن مشخص می‌کند اما تصمیمات را نه.
هرچند می‌شود با دادن اختیاراتی این قالب را محدود‌تر کرد تا آن نتیجه‌ای که انتظار دارید به ثمر برسد اما همچنان آن مدیریت جزیی‌تری که در بازی‌های استراتژی دیدیم، اینجا جایی ندارد.
WorldBox به سبکی پرداخته که خیلی کمتر روی گوشی دیده‌ایم و با باز گذاشتن دست مخاطب توانسته یک تجربه جذاب از آن ارائه بدهد. اگر دوست دارید ببینید نقش خالق بودن چگونه است، این بازی آفلاین را از دست ندهید.
