استودیوی Second Maze به ساخت یک سری از بازی‌های فرار از اتاق به نام Cube Escape معروف است که در عین داشتن ساده‌ترین گرافیک، جذاب و سرگرم کننده‌اند.
حالا در بازی The White Door محصول دیگر این توسعه‌دهنده هم طراحی ساده‌ای را می‌بینیم که خیلی بی‌منظور نیست. سادگی در طراحی بازی و گیم‌پلی باعث شده که سیر داستانی نقش مهم‌تری پیدا کرده و ما را در روایت جالب خود غرق کند.
شما در بازی The White Door نقش مردی را به عهده دارید که در یک بیمارستان روانی چشم باز می‌کند اما هر چقدر فکر می‌کند چیزی از گذشته را به یاد نمی‌آورد. برای این که فراموشی او درمان شود باید در یکی از اتاق‌های بیمارستان زندگی کند و هر روز لیست مشخصی از کارها به او داده می‌شود که باید تا انتها انجام بشوند.
وظایف این لیست گاهی تکراری هستند اما دو چیز همواره در لیست ثابت است: اول، صحبت کردن با پرستار و دوم، انجام یک مینی‌گیم که کاملا بر پایه‌ی حافظه طراحی شده و هر روز هم سخت‌تر می‌شود. گفت و گو با پرستار هم گستره‌ی متنوعی از موضوعات را در بر می‌گیرد که از احوال پرسی روزانه تا حل پازل را شامل می شود.
به غیر از پازل‌هایی که پرستار مطرح می‌کند، تعدادی پازل هم در لیست کارهای روزانه وجود دارد که اغلب حل کردن آن‌ها سخت نیست. به گفته‌ی سازندگان بازی عمدا پازل‌ها ساده طرح شده‌اند تا از تاثیر داستان بازی کم نشود. بنابراین اگر طرفدار پازل‌های سخت و چالشی هستید ممکن است از این نظر کمی توی ذوقتان بخورد.
صفحه‌ی بازی به دو بخش تقسیم شده که در سمت چپ از زاویه‌ی سوم شخص اتاق بیمارستان روانی را می‌بینید که کاراکتر در آن زندگی می‌کند و بخش سمت راست صفحه به تبع فعالیت‌های کاراکتر تغییر می‌کند. مثلا اگر کامپیوتری در اتاق باشد و کاراکتر این کامپیوتر را روشن کند صفحه‌ی نمایش کامپیوتر را در نیمه‌ی سمت راست صفحه نمایش می‌بینید که در نوع خودش جالب است.
طراحی بصری بازی در عین سادگی بسیار جالب و هوشمندانه انجام گرفته. البته با اینکه فضای سنگین و گرفته‌ای مثل بازی‌های دیگر Second Maze در این بازی مشهود نیست اما با همین طراحی ساده به خوبی فضای افسرده و کمی دلهره‌آور داستان را منتقل می‌کند. صدای راوی بازی هم بسیار گیرا است و برای همراه کردنتان با داستان بسیار موفق ظاهر می‌شود.
این بازی هم مثل سایر بازی‌های سازنده بسیار کوتاه است که بستگی به سلیقه‌ی بازیکن می‌تواند یک نقطه‌ی قوت یا ضعف باشد. اما به نظر می‌رسد The White Door پتانسیل لازم برای یک گیم‌پلی طولانی‌تر را می‌توانست داشته باشد.
اما در هر صورت اگر تمام نقاط قوت و ضعف بازی The White Door را در نظر بگیریم، باز هم این بازی ارزش امتحان کردن را دارد و می‌تواند به اندازه‌ی کافی سرگرم‌کننده باشد، خصوصا اگر به بازی‌های روایت محور علاقه داشته باشید.
