معرفی بازی Hellrider 3؛ بازگشت سوارکار جهنمی

Hellrider 3 از چندین حالت گیم پلی مختلف تشکیل شده که در راس آن‌ها همان حالت الهام گرفته از ترافیک ریسر دیده می‌شود. به این شکل که در بازی و تا جایی که نبازید، در مسیری بی پایان موتور سواری می‌کنید و یکی یکی منطقه‌ها را پشت سر می‌گذارید.

در این میان هم بازی کارهای دیگری مثل مسابقه با بقیه تعریف می‌کند تا از یکنواختی خودش را نجات دهد که البته با وجود این مودها همچنان بهترین بخشِ این موتور سواری همان حالت بی پایان است.

به دو دلیل: یکی تلفیق اکشن و گیم پلی ترافیک ریسر و دیگری تنوع گرافیکی بازی. ترافیک ریسر و خیلی از بازی‌های شبیهش اگرچه در زیرمجموعه بازی‌های آرکید قرار می‌گیرند اما باز رانندگی را در فضایی نسبتا شبیه سازی شده‌تر نشان می‌دهند.

در بازی رانندگی Hellrider 3 سازنده از این فضای واقعی فاصله گرفته و سعی کرده آن را با دنیای دو قسمت اول Hellrider ترکیب کند. به همین خاطر در اینجا صرفا نباید مراقب این باشید که به بقیه ماشین‌ها برخورد کنید.

در واقع دنیای Hellrider 3 از تهدیدهای بیشتری تشکیل شده است؛ موتور سوارهایی که سعی دارند شما را از بین ببرند و باید با اسلحه‌هایی که از دارید آن‌ها را از سر راه بردارید، صخره‌هایی که از زیر زمین ظاهر می‌شوند یا حتی موشک‌هایی که از آسمان فرود می‌آیند.

اگرچه گستردگی این اتفاقات می‌توانست بیشتر باشد اما بازی تا همینجا با همین ویژگی و البته قدرت‌هایی که در طول مسیر می‌توانید به دست بیاورید، هیجان را به موتور سواری تزریق کرده و حداقل در میان بازی‌های الهام گرفته از ترافیک ریسر حرف جدیدتری برای گفتن دارد.

اما دومین ویژگی که به تنوع گرافیک بازی مربوط می‌شود، Hellrider 3 کلا به‌خاطر استفاده از سبک Low Poly طراحی متفاوت‌تری نسبت به بقیه ریسینگ‌های آرکید دارد اما مسئله مهم‌تر تعددِ مناسب محیط‌های بازی است.

ویژگی که باعث شده بازی دیرتر رنگ و بوی تکرار به خودش بگیرد و جذابیتش را برای مدت طولانی‌تر حفظ کند. در نهایت اگر به دنبال یک تجربه آرکید از ریسینگ هستید، بازی رانندگی و آفلاین Hellrider 3 گزینه خوبی به شمار می‌رود.