اگرچه از آن هیاهویی که با انتشار آمیرزا به راه افتاد دیگر خبری نیست و حالا کمتر بازیهای جدید سبک کلمات با اسم خوراکیها میبینیم ولی دستهبندی «کلمات و داستنیها» همچنان محبوبیت زیادی بین کاربران ایرانی دارد و عناوین این سبک هنوز هم دانلودهای زیادی را تجربه میکنند. انگار کم کم باید پازلهای کلمات را به عنوان پرطرفداران سبک مخاطبین اپلیکیشنهای داخلی نامگذاری کنیم.
پازل کلمات در ایران، وضعیتی شبیه به سبک «جورکردنی» (Match 3) در بازارهای خارجی پیدا کرده است؛ همان قدر که عناوین جورکردنی در مارکتهای جهانی میفروشند، بازیکنهای ایرانی نیز نشان دادهاند که حالا حالاها از بازیهای کلمات سیر نمیشوند و تقریبا هر عنوانی که به دستشان برسد را نصب میکنند.
«کلمچین» به عنوان یکی از بازیهای محبوب پازلهای کلمات، میتواند این عطش پایانناپذیری که مخاطبین این سبک را دارند تا حدی بخواباند. بازی توانایی رقابت با بهترین نمونههای مشابه داخلی را ندارد اما با این حال بهواسطه ترکیب دو ویژگی آشنا چیزی را میدهد که حداقل بین کلونهای بیشمار پازلهای کلمات، سرگرمکنندهتر است.
بازی تلفیقی از کیبورد آمیرزا و محیط باقلوا است. همانند پازلهای کلمات امروزی، در اینجا نیز هر مرحله حرفهایی درون یک ظرف قرار گرفتهاند و بازیکن باید با انتخاب آنها کلمات منطقی بسازد؛ انگشت خود را به ترتیب بین حروف کشیده و اسمهایی به وجود می آورید. در این بین کلمههای دیگری حضور دارند که به عنوان «کلمات اضافی» شناخته میشوند.
بعد از یافتن تعداد معینی از آنها سکه میگیرید. اگر خواستید از راهنما کمک بگیرید، باید همین سکهها را خرج کنید. اما بزرگترین وجه تمایز کلمچین نسبت به بقیه پازلهای کلمات، نمایش جوابها است. مشابه باقلوا در اینجا نیز حروف جوابها بدون ترتیب خاصی نشان داده میشوند و هر وقت که کلمهای را پیدا کنید، این حروف نیز محو میشوند.
طبیعتا نمایش حروف به خودی خود کار را نسبت به آثار مشابه سادهتر کرده و در اینجا اگر نتوانستید کلمهای را حدس بزنید، جدا از اینکه میتوانید حروف را جابهجا کنید یک برگ برنده دیگر هم دارید؛ حروف بههم ریخته جوابها ببینید تا شاید با این روش بتوانید به کلمههایی که میخواهید برسید.
سازنده به خوبی از این ایده استفاده کرده و بازی اگر دو مشکل بزرگش را نداشت، مطمئنا بیشتر از اینها میتوانست خودش را نشان دهد. رابط کاربری کلمچین، آن هم در مقایسه با آثار مشابه که رابط کاربریشان جزو نقاط قوتشان بهحساب میآید، هنوز جای کار دارد و زیبا نیست. از طرفی کلمات انتخاب شده برای مراحل، میتوانستند بهتر و منطقیتر باشند.
کلمچین مشکلات خودش را دارد و همین مشکلات هم باعث شدهاند تا بازی نتواند از لحاظ کیفی خودش را به بهترینهای پازلهای کلمات برساند. با این حال ترکیب دو سبک آشنا که نتیجهاش تجربهای نسبتا جدیدتر شده، به تنهایی کافیست تا طرفداران کلمات و دانستنیها از این عنوان لذت ببرند.