بعضی وقت‌ها کارنامه سازندگان موبایل آن‌قدر از آثار خوب پر می‌شود که برای بازی‌های بعدی‌شان تنها نام استودیو کافیست تا نسبت به دانلود آن‌ها ترغیب بشویم، حتی بدون اینکه اطلاعاتی از بازی داشته باشیم. «پارسیس گیمز» که عناوین شناخته شده تیزبال، پلیس جوان، یگان ویژه و خط آتش را در کارنامه دارد توانسته به این نقطه برسد.
پارسیس گیمز با هر ساخته‌اش استانداردهای جدیدی را در بازار بازی‌های گوشی ایرانی به وجود آورده و در حالی که انتظار داشتم «اسکادران آتش» هم چنین دستاوری داشته باشد اما بازی غافل‌گیرم کرد. اسکادران آتش بیشتر از اینکه یک اثر جدید به‌حساب بیاید، تیزبال ۱.۵ است.
سازنده تغییرات کوچکی روی بازی داده که اگرچه همگی در بهبود تیزبال بوده‌اند ولی باعث نمی‌شوند اسکادران آتش را عنوانی مستقل بنامیم. در واقع اسکادران آتش بیشتر حکم بازیابی یک برند را دارد. تیزبال هنگام انتشارش با وجود جذابیت‌هایی که داشت اما به‌خاطر حجم بالاتر نسبت به عناوین ایرانی و گرافیک سنگینش، شاید آنگونه که باید با استقبال مواجه نشد.
حالا اسکادران آتش با رفع بعضی مشکلات سعی کرده مخاطبین بیشتری را به سمت جنگ‌هایش بکشاند. بازی روی نبردهای هوایی تمرکز دارد و در ابتدا باید هواپیما و تجهیزات مورد نیاز خود را انتخاب کنید. بازی در نسخه کنونی ۱۰ هواپیما و سه گروه مهمات مختلف دارد که برای دسترسی به آن‌ها باید به درجات بالاتر برسید.
بعد از این کار نوبت به جنگ‌ها می‌رسد. اسکادران آتش چهار حالت گیم‌پلی دارد که یکی از آن‌ها آفلاین بوده و بقیه آنلاین هستند. در بخش آفلاین هر مرحله با هواپیماهای دشمن مبارزه کرده و گروه‌هایشان را نابود می‌کنید. مشابه تیزبال در اینجا نیز روند طولانی مرحله‌ها و تکرار ماموریت‌ها باعث شده تا زودتر چیزی که انتظار می‌رود این بخش جذابیتش را از دست بدهد.
اما حالت‌های آنلاین به لطف تنوعی که بین آن‌ها است، برگ برنده بازی به‌شمار می‌روند و زمان بیشتری می‌توانند مخاطب را مشغول خود نگه دارند. مهمترین تغییری که بازی نسبت به تیزبال داشته، تغییر دوره زمانی بازی به جنگ جهانی دوم است. از آن جنگنده‌های تا دندان مجهز تیزبال دیگر خبری نبوده و حالا با هواپیماهای قدیمی‌تر می‌جنگید.
این مسئله باعث شده تا بازی سخت‌تر از تیزبال هم بشود. برخلاف گذشته که خیلی راحت می‌توانستید دشمن را نشانه گرفته و یک موشک به سمتش بفرستید، در اسکادران آتش کنترل بازی دشوارتر از قبل شده که در نتیجه برای پیروزی نیازمند مهارت و استراتژی‌های بیشتری هستید. به‌خصوص در نبردهای آنلاین که تعداد هواپیماها افزایش پیدا می‌کند.
در کنار کنترل، رابط کاربری بازی نیز تغییرات مثبتی را به خود دیده است. رابط کاربری دیگر به اندازه گذشته شلوغ نیست و مخاطب دید بهتری در محیط دارد. نکته اینجاست این تغییر رابط کاربری گیم‌پلی تاثیر منفی روی دسترسی به دکمه‌ها نگذاشته و همچنان خیلی راحت می‌توانید هواپیما را کنترل کرده، از اسلحه‌های مختلف استفاده کنید یا حتی نیروهای کمکی را فرا بخوانید.
از دیدگاه گرافیک آثار پارسیس گیمز همیشه جزو عناوین شاخص داخلی بوده و اگرچه اسکادران آتش دیگر به اندازه دو سال پیش که برای اولین‌بار تیزبال را دیدیم تاثیرگذار نیست ولی همچنان تجربه دیداری خوبی را ارائه بدهد. به‌لطف حضور تنظیمات گرافیکی مختلف نیز گوشی‌های مختلفی می‌توانند بازی را اجرا کنند.
اسکادران آتش آن اثری نبود که بعد از اولین برخورد با بازی، انتظار داشتم. بازی خیلی زیاد به تیزبال وابسته است و شاید این مسئله برای کسانی که قبلا تیزبال را تجربه کرده‌اند، اتفاق خوشایندی نباشد. اما برای بازیکن‌هایی که تاکنون به سراغ تیزبال نرفته‌اند، اسکادران آتش فرصت دوباره‌ای است که نباید از دست داد.
