امروزه پیشرفت‌های تکنولوژیکی به خودروسازان کمک کرده است تا پیش از عرضه خودروهایشان به بازار، آن‌ها را مورد بررسی قرار دهند. در دوران پیش از عصر کامپیوتر هم راه‌هایی برای جمع‌آوری داده و بررسی خودروهای جدید وجود داشته است. شرکت مرسدس بنز با ساخت یک مدل از بهترین محصول خود در آن زمان، «ادنار» (Adenaur)، به انجام این کار پرداخته بوده است.
مِسواگِن
این خودروی تست‌کننده به نام «مسواگن» (Messwagen به معنی خودروی اندازه‌گیری در آلمانی) درحقیقت یک اتاق W189 تقویت‌شده بود که به یک واگن دو در تبدیل گشته بود. اما چرا باید مرسدس از خودروی پرچمدار خود به‌عنوان خودروی جمع‌آوری داده محصولات پایین‌رده خود استفاده می‌کرد؟! این خودروساز آلمانی می‌گوید که برای تعقیب خودروی موردبررسی به خودرویی سریع و بزرگ نیاز داشته است تا بتواند دستگاه‌های اندازه‌گیری بزرگ را در آن جا کند.
مسواگن در سال ۱۹۶۰ ماموریت خود را آغاز کرد. این خودرو به لطف طراحی دراز بخش انتهایی و شیشه‌های پانورامیک درعین کاربردی بودن، نسبتا جذاب به‌نظر می‌رسید. وسایل اندازه‌گیری و ژنراتور سیار در بخش عقب این خودرو قرار می‌گرفتند. مسواگن نیرویش را از یک موتور ۳ لیتری ۶ سیلندر خطی دریافت می‌کرد که قدرتی برابر ۱۶۰ اسب بخار داشت. شاید این مقدار قدرت امروزه زیاد به‌نظر نرسد اما در آن روزگار، قوی‌ترین موتور مرسدس بنز به‌شمار می‌رفت. حداکثر سرعت این خودرو با حضور وزن تمام تجهیزات اندازه‌گیری حدودا ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت بود.
این خودرو چگونه به مهندسان کمک می‌کرد؟!
شاید بپرسید که این آزمایشگاه سیار چگونه به مهندسان بنز کمک می‌کرده است؟! مسواگن با یک کابل ۳۰ متری به یک وسیله دیگر متصل شده بود. این کابل داده‌ها را به دستگاه اندازه‌گیری درون مسواگن منتقل می‌کرد. داده‌های سنسور روی یک نوار مغناطیسی ضبط می‌شدند و پس از بررسی جاده‌ای، مورد وارسی قرار می‌گرفتند.
مسواگن تا دهه ۷۰ میلادی در خدمت گروه مهندسی مرسدس بنز بود. پیشرفت فناوری باعث شد تا دیگر نیازی به این تجهیزات بزرگ اندازه‌گیری نباشد. درنتیجه مسواگن بازنشسته شد. خوشبختانه امروزه این خودرو به‌جای نابودی تمام و کمال در موزه نگه‌داری می‌شود. به لطف شبیه‌سازی‌های کامپیوتری و تجهیزات بی‌سیم، اخیرا عملیات جمع‌آوری داده بسیار بهتر و پربازده‌تر از قبل شده است.
