مزدا MX5 در برابر تویوتا GT86، نبرد هندلینگ سلاطین دیفرانسیل عقب

مزدا MX5 جدید چهارمین نسل از موفق‌ترین ماشین‌های اسپرت جهان است. چیزی که ۲۵ سال پیش برای ادای احترام به کانورتیبل های بریتانیایی مانند لوتوس ELAN، که با فروشی به‌مراتب بیشتر از مدل MBG، تلفیقی از مدل‌های اِلان و اسپریت بود، شروع شد.

مهم‌ترین ویژگی نسخه جدید مزدا چیست؟ مهم‌ترین ویژگی این ماشین این است که خیلی بزرگ نیست. این ماشین ۱۰۰ کیلوگرم سبک‌تر و ۱۰۰ میلی‌متر کوتاه‌تر از آخرین نسل می‌باشد. در حقیقت علیرغم اینکه تمامی تکنولوژی‌های مدرن ایمنی در زیر پوسته آن قرار گرفته، در مقایسه با نمونه اولیه MX5 که در سال ۱۹۸۹ تولید شد، ۳۰ میلی‌متر کوتاه‌تر بوده و سنگین‌تر نمی‌باشد. مزدا مدعی است که وزن این ماشین تنها ۱۰۰۰ کیلوگرم است.

توربو یا دکمه اسپرتی در کار نیست. این ماشین با دو نوع موتور عرضه می‌شود. موتور ۲ لیتری چهار زمانه با تنفس طبیعی و حداکثر قدرت ۱۵۵ اسب بخار که اندکی ضعیف‌تر از نمونه قدیمی، اما به لطف وزن کمتر سریع‌تر از آن است. اما ماشینی که ما تجربه رانندگی با آن را داشتیم نمونه‌ای بود که مهندسان مزدا ادعا داشتند که اصیل‌ترین مدل MX5 با موتور ۱.۵ لیتری بر اساس موتور آخرین مزدا ۳ می‌باشد که دستخوش تغییراتی در سرسیلندر، میل‌لنگ و سیستم اگزوز گشته است. خروجی این موتور ۱۲۹ اسب بخار در دور موتور ۷۰۰۰ می‌باشد. با فشردن میدونی گاز و افزودن ۵۰۰ دور دیگر، این موتور ۱۳۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند.

احساس رانندگی با مزدا MX5 سبک، محکم، چالاک و کابینی بسیار باکیفیت. موقعیت قرارگیری راننده به‌طور خوشایندی پایین بوده و موتور کوچک ۱.۵ لیتری آن، صدای خشن دل‌نشینی دارد. با حدس من که در ۸.۷ ثانیه به ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسد، هرگز به صورت مدرن سریع نیست، اما برای اینکه شما را هیجان‌زده نگه دارد کارایی کافی را دارد. با مصرفی در حدود ۴.۷ لیتر هم اقتصادی و به‌صرفه است. همانند قبل فرمان‌پذیری نرمی دارد اما این بار دقیق‌تر عکس‌العمل نشان می‌دهد. کوچک‌ترین فشار به فرمان، ماشین را به گوشه‌ای می‌فرستد. مزدا می‌گوید تقسیم وزن در این ماشین به صورت ۵۰:۵۰ است، اما باور خواهید کرد که اگر بگویند بیشتر وزن در قسمت عقب خودرو است. شما دقیقاً آگاه به کنترل این ابعاد کوچک هستید.

با وارد کردن فشار زیاد، چرخش بیشتر و چسبندگی کمتر نمایان می‌شود. این تنها نگرانی در روز مسابقه بود و خدمات پس از فروش با امکانات خود به ما یاری رساند. هر کس دیگری این سواری نرم را با تعادلی بیش از اندازه انجام خواهد داد. واقعاً هیچ لغزشی برای انتهای ماشین (ماشین مورد آزمایش مجهز به سیستم محدودکننده لغزش بود، اما این سیستم در اتومبیل‌های پایه تولید شده وجود ندارد) در مسیرهای خشک وجود ندارد. اما با رفتن در یک جاده لغزنده زمستانی شما ماشینی با سیستم کامپیوتری در اختیار دارید که سرعت پایینی را در اختیار شما می‌گذارد که هیجانی ۱۰۰ برابر بیشتر از این دارد که همان مسیر را با یک اتومبیل ذاتاً کند چهار چرخ متحرک با سرعت دو برابر بروید.

مزدا سخت تلاش کرده تا پایین آوردن سقف را برای شما راحت کند. صندلی‌ها طوری طراحی شده‌اند که به‌راحتی چرخیده و لبه بالایی آن را که تا بالای سر شما می‌آید، بگیرید. مکانیزم ساده‌ای دارد و تنها یک ضامن در وسط ریل آن قرار گرفته که با آن سروکار دارید.

مزدا MX5 بهای حیرت‌انگیزی دارد. با ظاهری که بیان‌کننده شوق هواداران آن است. مهندسان مزدا کار فوق‌العاده‌ای انجام داده‌اند و قیمت تخمین‌زده شده برای این ماشین ۱۹ هزار یورو و فقط ۵ هزار یورو بیشتر از MX5، مدل ۱۹۹۰ می‌باشد و به طور باورنکردنی‌ای در دسترس است.

مشخصات مزدا MX5

موتور: ۴ سیلندر ۱۵۰۰cc قدرت: ۱۲۹ اسب بخار در دور موتور ۷۰۰۰rpm گشتاور: ۱۵۰ نیوتن متر در دور موتور ۴۸۰۰rpm انتقال قدرت: ۶ سرعته دستی با انتقال به چرخ‌های عقب عملکرد: ۰ تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت در ۸.۸ ثانیه، حداکثر سرعت ۲۰۱ کیلومتر بر ساعت. وزن/جنس بدنه:۱۰۰۰ کیلوگرم/فولاد، آلومینیوم ابعاد ماشین: ۳۹۱۵/۱۷۳۰/۱۲۳۵

آزمایش ۶۰ ثانیه‌ای در جاده مزدا MX5 پرفروش‌ترین ماشین اسپرت اصولی جهان است. الهام گرفته از نسخه اصلی لوتوس ELAN، هیچ ماشین اسپرت بی‌حاشیه‌ای نمی‌تواند این‌همه سحر و جادو را حتی در قالب یک مدل MK3 در یک جا جمع کند.

الآن در چهارمین نسل از آن، MX5 هنوز محبوب ما می‌باشد. هیچ خودرو اسپرت دیگری به آن نزدیک نشده و اکثر رقبای آن کناره‌گیری کرده‌اند مثلاً MG TF را به خاطر دارید؟ یک رودستر ژاپنی بسیار خوب، با قیمت مناسب و ظاهری آراسته که بسیاری از رقبا تلاش کردن که ظاهر و کیفیت آن را به کار گیرند. آخرین ماشین قرار بود که تجدید یافته اصولی نمونه اولیه،کوچک‌تر و سبکتر از MK3 می‌باشد. این دایره محسنات به معنای آن است که می‌تواند با موتور ۱.۵ لیتری پا به فرار بگذارد.

چیزهای زیادی برای دوست‌داشتن هست. همه MX5ها لذت‌هایی به بلندای آسمان، دیفرانسیل عقب و فرمانی تند و تیز دارند. شما به به‌زودی قادر خواهید بود یک رودستر کوپه با سقف تاشو همان‌گونه که یک کانورتیبل با سقف نرم را انتخاب کردید، برگزینید.

مدلی که باید انتخاب شود: TBC رقبای این ماشین: BMW Z4، مرسدس SLK، پورشه باکستر دست‌دوم یا مستعمل هدف از طراحی این ماشین: سادگی، لذت رانندگی، قیمت مناسب و کیفیت فنی عالی. ایراد: به‌اندازه کافی سریع نیست.

تویوتا GT86 Aero

اگر شما در یک نظرسنجی در مورد GT86 شرکت می‌کردید و اینکه این ماشین چه چیزهایی اضافه‌ای باید داشته باشد، قطعاً کمی گشتاور بیشتر و اندکی اتاق بهتر در ابتدای لیست قرار می‌گرفت. حتی جزء این موارد می‌تواند یک سوپرشارژر و یک اسپویلر بزرگ باشد.

تویوتا به طرز محرمانه‌ای سؤالی را که هیچ‌کس نپرسیده با مدل GT86 Aero پاسخ داده است. این ماشین با جهشی به حوزه اخیر انگلستان رسیده با مدل پایه Primo در قسمت تحتانی و در قسمت میانه مدل GT86 که با آن آشنا هستیم.

آیا این انتظار بلند مدت برای افزایش قدرت GT86 بود؟ به نظر می‌رسد با توجه به سایز بال عقب آن قدرتی معادل با ۶۰۰ اسب بخار داشته باشد… متاسفانه نه… در زیر پوسته، هیچ تفاوت مکانیکی با GT86 عادی ندارد. سیستم‌های انتقال قدرت، تعلیق، ترمزها همه استاندارد هستند. لاستیک‌ها تغییر کرده‌اند. مسلماً مهم‌ترین نکته در ظاهر GT86 Aero رینگ‌های آلیاژ مرکب ۱۸ اینچی OZ با رنگ خاکستری تیره می‌باشد (با رینگ‌های ۱۷ اینچی عادی عوض شده‌اند)، و با لاستیک‌های یوکوهاما با اندازه ۴۰/۲۲۵ که جای لاستیک‌های باریک ۲۱۵ میشلن را که از تویوتا پریوس به عاریه گرفته بود، احاطه شده‌اند.

آیا تایرهای پهن به معنای چسبندگی بیشتر و یک GT86 چسبیده به زمین است؟ نه واقعاً… قسمت انتهای آن هنوز خیلی سرخوش است. همکارانی که با مدل Aero و مدل معمولی GT86 رانندگی کرده‌اند اشاره کردند که لاستیک‌های پهن کمی بیشتر از لاستیک‌های عادی تمایل به حرکت و مانور دارند، اما مدل Aero به اندازه‌ای سریع است که هلال پهن‌تری با چرخ‌های عقب خود نسبت به چرخ‌های جلو حتی در سرعت‌های کم ایجاد کند. که این بخش بزرگی از جذابیت های یک ماشین است.

مراقب جاده‌های لغزنده باشید. سیستم کنترل پایداری بعضی مواقع ضروری است. شرم‌آور است که هنگامی‌که وارد مدار می‌شود، به صورتی تند ترمز کرده و با تکانی ماشین را در مسیر مستقیم نگه می‌دارد. حتی بدون بال عقب، GT86 اندیشه‌ها را متضاد می‌کند. عده‌ای خروجی موتور را بسیار پهن می‌دانند و مسلماً با خروجی‌های اگزوز بزرگ‌تر صدایی شبیه مخلوط‌کن دارد). داخل آن بسیار محقر است (یکی از نقطه ضعف‌های اصلی تویوتا است-آنها چگونه یک حجم کنترل را که به صورت فیزیکی ناخوشایند است اداره می‌کنند؟) و هندلینگی ضعیف در کنار سایر ابهامات… من به‌عنوان هواداری که اهل عذرخواهی نیست می‌خواهم چیزی را درباره GT86 اثبات کنم. موقعیت رانندگی، سیستم تعلیق که برای جاده‌های بریتانیا فراهم شده است. فرمانی که شما را به اشتباه می‌اندازد که هیدرولیکی است تا برقی. صندلی‌های عقب که قابل استفاده در ماشین‌های اسپرتی است که خیلی سرکش نیستند (که از صندلی‌های آئودی TT خیلی بهترند). کیت بدنه Aero چیزی فراتر از آنچه که هست نشان می‌دهد.

آیا کیت بدنه از لحاظ آئرودینامیکی سودی برای Aero دارد؟ تویوتا می‌گوید بیشتر برای شکل ظاهری می‌باشد تا نقش آن در تونل باد. هیچ اطلاعاتی از آئرودینامیک ماشین انتشار نیافته است و یحتمل حداکثر سرعت آن همان ۲۲۵ کیلومتر بر ساعت همانند GT86 معمولی می‌باشد. طراحی چیزی ذهنی و درونی است، اما اگر برون‌گرایانه باشد به نظر می‌رسد که شانس‌هایی را از دست داده است. جایی که یک ماشین تند و تیز زیرک در خیابان‌های توکیو مانند نیسان z370 که می‌تواند شخصیت واقعی را به GT86 القا کند. بقیه تست‌های Aero انجام نشد و مردم اندکی راغب بودند که من با Aero از تقاطع گذشته و وارد جاده‌ای دو طرفه شوم. در دید از جلو، این کیت امکان استفاده روزانه از GT86 را ندارد. از نمای عقب اسپویلر به قدری بالا است که می‌توانید به راحتی زیر آن را ببینید (اگرچه تغییر مکان چراغ ترمز حتی اندکی نمای دید از عقب را پایین‌تر به نظر نمی‌رساند).

نظر آخر تویوتا GT86 بدون در نظر گرفتن معایب آن، اساساً یک ماشین خوب است. شما برای مدل آئرو، ۲۵۰۰ یورو بیشتر از GT86 معمولی و ۴۰۰۰ یورو بیشتر از مدل Primo پرداخت خواهید کرد. پول خیلی زیادی برای یک کیت بدنه نه چندان خوب است. مگر اینکه شما ظاهر Aero را دوست داشته باشید، دنبال مدل معمولی رفته و چرخ‌ها و لاستیک‌های آن را با مدل Aero تعویض کنید.

مشخصات تویوتا GT86 Aero

موتور: چهار سیلندر ۱۹۹۸cc قدرت: ۱۹۷ اسب بخار در دور ۷۰۰۰ گشتاور: ۲۰۵ نیوتن متر در دور موتور ۶۴۰۰-۶۶۰۰ انتقال قدرت: ۶ سرعته دستی با انتقال به چرخ‌های عقب عملکرد: ۰ تا ۶۲ مایل بر ساعت در ۷.۷ ثانیه، حداکثر سرعت ۲۲۵ کیلومتر بر ساعت وزن/جنس بدنه: ۱۲۷۵ کیلوگرم/فولاد ابعاد ماشین: ۴۲۴۰/۱۷۷۵/۱۲۸۵mm

آزمایش ۶۰ ثانیه‌ای در جاده چقدر با طراوت؛ بازگشتی پایه‌ای به ماشین‌های اسپرت که بیشتر دخالت راننده را در تقابل با سرعت به نمایش می‌گذارد. تولید شده با همکاری سوبارو، GT86 و همزاد آن سوبارو BRZ، هردو از موتور ۲ لیتری بوکسوری، دیفرانسیل عقب و مرکز ثقلی بسیار پایین بهره می‌برند.

لاستیک‌های باریک پریوس و شاسی حساس به گردش تند و خشن، آن را تبدیل به یک لذت برای راننده می‌کند. کمبود گشتاور درواقع به این معنی است که این ماشین طالب دریفت و بلند کردن دود از لاستیک‌ها بوده و حسی مقامت ناپذیر داشته که همیشه به پا خواسته و آماده بازی است. فرمان و نحوه قرارگیری راننده به شکلی عالی تعیین شده است. چگونه این ماشین از همان کمپانی که آریوس را ساخته بیرون آمده است؟

نقاط ضعف: موتور بوکسوری آن صنعتی به نظر می‌آید و منحنی سرعت آن به این معنی است که شما برای ادامه کار سیستم‌های الکترونیکی را خاموش کنید. در بزرگراه کمی سروصدا دارد (یک ماشین اسپرت است) و کابین آن کمی رنگ و رو رفته و ارزان است (یک تویوتا است). وجود داشتن نسخه اتوماتیک ماشینی که همه چیز آن درگیر دخالت راننده می‌باشد، گیج‌کننده است.

مدلی که بهتر است بخریم: برای خرید، مدلی مقرون‌به‌صرفه است که مجهز به چرخ‌های فولادی و ضربه‌گیرهای پلاستیکی سیاه باشد که این مدل متأسفانه تنها در بازار ژاپن موجود می‌باشد مدلی که از آزار آن در امان باشید: مدل اتوماتیک که بر خلاف آنچه که این ماشین باید باشد، هست. رقبای این ماشین: مزدا MX5، نیسان ۳۷۰Z، پژو RCZ-R و سوبارو BRZ هدف از طراحی این ماشین: هر چیزی که برای آن موضع گرفته است. ایراد: صدای موتور در دورهای بالا خسته‌کننده می‌باشد.