چیزی که امروزه در اطراف ما در حال رخ دادن است، تغییر نگاه مصرف‌کننده و به نوعی رفتن به سمت ذائقه‌های جدیدتر است؛ ذائقه‌ای که با زندگی‌های جمع‌وجور ۲ و ۳ نفره در سوییت‌های کوچک با فضای پارکینگ محدود و به قولی مختصر اما مدرن خلاصه می شود.
مطمئنا یکی از دلایل حرکت سریع خودروسازان به سمت تولید خودروهای کوچک و هاچ‌بک شهری توجه به این رونسانس و قرار گرفتن در این چرخه زندگی است. مزدا۲ نیز که چند ماهی است مهمان جاده‌های کشور شده، می‌تواند کامل‌کننده بخشی از این سبک زندگی برای خانواده‌های ایرانی باشد.
مزدا ۲ در کلاس خودروهایSubcompact و یا هاچ بک کوچک شهری قرار دارد که در سال ۱۹۹۶ معرفی گردید و در سال ۲۰۰۸ نیز نسل سوم آن بر روی پلت فرم DE فورد مجددا طراحی شد.
مزدا ۲ در دو تیپ به بازار عرضه می‌شود. یک تیپ ساده با قیمت تقریبی ۲۸ تا ۳۰ میلیون تومان و تیپ فول آن نیز با قیمت تقریبی ۳۱ تا ۳۳ میلیون تومان . (قیمت‌ها غیر رسمی است)
در بازار رقابتی نیز قیمت آن بسیار بالاتر از آن چیزی است که قول آن‌را داده بودند. اما با این حال بازهم اندکی از رقیب کره‌ایی خود « هیوندایi20 » ارزان‌تر شده و تقریبا در رده رقیب ژاپنی « تویوتا یاریس هاچ‌بک» قرار گرفته است.
اما مزدا ۲ از رقیب فرانسوی / وطنی خود یعنی « ۲۰۷i » تقریبا ۵ تا ۱۰ میلیون تومان گران‌تر است که مطمئنا کیفیت بالای ساخت، مونتاژ و همچنین سواری و راحتی و ایمنی بهتر آن، می‌تواند این اختلاف بهای زیاد را اندکی تحت پوشش قرار دهد.
این مزدای کوچک دارای ابعاد ۱۴۷۵x1695x3885 میلی‌متر است (۱۰ سانتی‌متر بلندتر از یاریس ). پس با توجه به اعداد و ارقام باید خودروی جادارتری باشد ولی برخلاف رقیب هم وطنش، فضای داخلی آن جمع وجورتر به نظر می‌رسد و انگار این اضافه طول، به فضای موتور و بار اختصاص یافته است .
در تویوتا یاریس بیشتر فضا به داخل اختصاص داده شده به طوریکه با ریلی درنظر گرفتن صندلی‌های ردیف عقب، حتی می‌توانستید در حدود ۲۰ سانتی‌متر به فضای بار آن اضافه کنید.
اما در مزدا ۲ صندلی‌های عقب ثابت بوده و با وجود کافی بودن فضای بار، فقط قابلیت خواباندن را دارد که در این صورت فضای بار تا پشت سرنشینان جلو گسترش می‌یابد ولی متاسفانه پس از خواباندن صندلی‌ها (همانطور که در عکس مشخص است) خواهید دید که فضای بار صاف و مسطح نیست.
۱۰۵اسب بخار قدرت در ۶۰۰۰ دور به همراه ۱۳۵ نیوتن‌متر گشتاور در ۴۰۰۰ دور، برای خودرویی ۱۰۵۵ کیلوگرمی (که نسبت به یاریس ۱۰ کیلوگرم سنگین‌تر و ۱۸ اسب قوی‌تر است) تنها توسط موتوری با حجم ۱۴۹۸cc تامین می‌شود.
این توان و گشتاور توسط جعبه دنده ۴ سرعته اتومات به چرخ‌های جلو انتقال می‌یابد. این اعداد اگرچه هیجان‌انگیز به نظر نمی‌رسند ولی به طرز عجیبی مزدا ۲ را نسبت به هم وطنش چابک‌تر نشان داده که شاید بتوان این چلاکی را مدیون گیربکس فرز آن دانست که در ۰.۵ ثانیه عمل تعوض دنده‌ها را انجام می‌دهد.
این گیربکس معکوس‌گیری‌ها را نیز بسیار سریع و به موقع انجام می‌دهد و در پیچیدن‌ها، با فشار جزئی به میدونی، دنده بلافاصله سنگین شده و به چسپندگی خودرو می‌افزاید.
سیستم ترمز مزدا ۲ را نیز می‌بایست پرقدرت ارزیابی نمود چرا که هنگام ترمزگیری بدون هیچ درنگی وارد عمل شده و شما را به طور حتم از خطر دور خواهد کرد.
فرمان پذیری مزدا ۲ در حد بسیار خوبی است و عکس العمل فرمان نیز سریع و رضایت‌بخش است و شاید یاریس، فقط در این بخش چیزی از آن کم نیاورد. اگر بخواهیم مقایسه‌ایی ساده میان توان فنی مزدا۲ و یاریس داشته باشیم، احتمالا باید گفت یاریس در برابر مزدا ۲ اصلا موتوری ندارد!
پس از این‌رو مزدا ۲ ، خودرویی چالاک است و به آن ایرادی وارد نیست و در این بخش شاید تنها ضعف آن را بتوان در عدم وجود دنده تیپ‌ترونیک دانست که در مزدا ۲ به دو گزینه « S » به معنی اسپرت که دنده‌ها را دورهای بالاتری تعویض می‌کند و « L » به معنی دنده‌سنگین، خلاصه شده است.
مزدا ۲ با صندلی‌های راحت که کاملا با فیزیک بدنی هم‌خوانی دارد، چه در جلو و چه در عقب برای جثه‌ایی تا قامت ۱۷۰ سانتی‌متر کاملا مناسب است ولی برای جثه‌های درشت مجبور هستید عین ماهی در کنسرو فشرده شوید!
در جلو نیز فضای پا اگرچه زیاد نیست ولی کافی است اما به هیچ‌وجه نمی‌توان از احساس کمبود فضای پایِ سرنشینانِ عقب به همین راحتی گذشت. از این حیث مزدا۲ کاملا نسبت به یاریس ضعیف‌تر است چون یاریس واقعا جادار بوده اما راحت نیست و سر و صدای اطاق آن نیز زیاد است. در صورتی که مزدا ۲ به خوبی نسبت به محیط اطراف ایزوله بوده ولی با این حال صدای دلنشین موتور را خواهند شنید. در حرکت نیز چرخ‌ها و بدنه به خوبی عایق شده که امید است در نمونه های مونتاژ داخل نیز همین کیفیت حفظ گردد.
نسل جدید مزدا۲ نسبت به گذشته، ۱۰۰ کیلوگرم سبک‌تر گردیده ولی مقاومت آن نسبت به نسل قبل، بسیار بیشتر شده است. همین امر سبب شده تا در تست ایمنی EuroNcap ، در تست تصادف ۵ ستاره را با ۳۴ امتیاز و در تست ایمنی کودک ۴ ستاره را با ۳۷ امتیاز کسب نماید ولی در تست برخورد با عابر از ۴ ستاره تنها ۲ ستاره را کسب کرده است و طبیعتا می‌بایست بیشتر مراقب عابرین باشید.
در مقایسه با هموطنش، مزدا ۲ در برخوردِ مقابل قوی‌تر و در برخورد از بغل ضعیف‌تر و در بقیه موارد گوی سبقت را از یاریس ربوده است.
اصولا این کلاس خودروها در کشورهای اروپایی جزء ماشین‌های اقتصادی و یا به گفته خودشان « دانشجویی » هستند، چرا که با وجود ابعاد کوچک و جمع‌وجورشان همه‌جا می‌توانند پارک شوند، ۴نفر سرنشین را در خود جای دهند، ضمن چابکی از مصرف کمی نیز برخوردارند و در کل با بهای ۱۶ هزار دلاری و هزینه‌های پایین خدمات، خرید و نگه‌داری آن‌ها از عهده قشر وسیعی از اجتماع برمی‌آید.
ولی در بازار ایران، نه به خاطر خواست گروه بهمن، بلکه به دلیل سیاست‌های قیمت گذاری کلی با بهایی « قید شده » وارد بازار می‌شود ولی با این حال نیز می‌توان آن را ارزان‌ترین خودروی وارداتی غیرچینی نامید که اگر واقعاً قطعات و خدمات آن برخلاف سایر مزداها، ارزان تمام شود می‌تواند جایگاه خود را به عنوان یک خودروی اقتصادی حفظ نماید.
در واقع مزدا ۲ از همه رقبای خود کوچک‌تر بوده و از وزن کمتری نیز سود می‌برد؛ این یعنی صرفه‌جویی در مصرف سوخت که دریک سیکل ۱۰۰ کیلومتری، در داخل شهر حدود ۸.۳ لیتر، در جاده‌ها حدودا ۶.۷ لیتر و نهایتا مصرف ترکیبی آن نیز ۷.۵ لیتر خواهد بود.
حجم مخزن سوخت مزدا۲ نیز ۴۳ لیتر است؛ یعنی یک لیتر بیشتر از یاریس، دو لیتر کمتر از i20 و هفت لیتر نیز کمتر از ۲۰۷i .
هرچند که سرعت و چابکی مزدا۲ ، نباید ریسکِ سبقت گرفتن در جاده‌های غیر تخت را در ذهن شما تقویت کند، ولی با این حال حتی رانندگانی که خیلی خونسرد می‌رانند هم، وقتی پشت چنین هاچ‌بکی می‌نشینند دوست دارند کمی میدونی گاز را فشار دهند.
در واقع مزدا ۲ به اندازه همان پولی که پرداخت می‌کنید به شما سواری و امکانات می‌دهد، نه یک کلام بیشتر و نه کمتر. شاید نوع ترمز و یا عکس‌العمل فرمان و سیستم تعلیق آن که سریع و تیز و کمی خشک بوده مورد پسند نباشد اما همین موارد برای گروهی دیگر که علاقه به رانندگی تر و فرز دارند جزو محاسن یک اتومبیل محسوب می‌شود.
کیفیت داخل اطاق و ادوات آن نه خیلی عالی است و نه خیلی ضعیف. اگر از ۱۰۰ ، قصد نمره دادن داشته باشیم می‌توانیم به ۵۰اکتفا کنیم، چون هیچوقت نباید توقع داشت بیش از پول پرداختی امکانات گرفت.
در کل مزدا ۲برای کسانی که دنبال گشتاور بالای۲۰۰ نیوتن‌متر و توان بیش از ۱۵۰ اسب هستند و البته جثه درشتی هم دارند، انتخاب خوبی نیست اما می‌تواند برای قشر جوان که همه چیز را امروزه سریع و کوچک و پک‌شده و جمع‌وجور می‌خواهد، یکی از بهترین انتخاب‌ها باشد که حتی با پول تو جیبی داشنجویی هم می‌توان تا حدودی از پس بنزین لیتر ۷۰۰ تومانش برآمد چون به نوعی درکلاس خودش با قطره چکان بنزین می‌خورد و ضرب‌المثل « فلفل نبین چه ریزه » بهترین مصداق برای آن خواهد بود!
شاید اگر تنها مزدا ۲ را ارزیابی کنید نقیصه‌ایی دیده نشود ولی در مقایسه با رقیب کره‌ایی آن، کمبودهایی نیز دارد از جمله:
# وجود ۲ ایربگ برای راننده و سرنشین جلو (درحالیکه رقیب از ایربگ‌های جانبی و پرده‌ای هم بهره می‌برد) ،
# نبود سانروف در هر دو تیپ (اما قابلیت سفارشی را دارد) ،
# نبود ESP در تیپ ساده و همچنین وجود رینگ‌های فولادی با قالپاق در آن ،
# کاسه‌ای بودن ترمزهای عقب (درحالیکه رقیب علاوه بر دیسکی بودن جلو و عقب، خنک‌کننده جلو نیز دارد) ،
# عدم تعبیه دستگیره سقفی برای سرنشینان ردیف عقب ،
# گارانتی ۳۶ ماهه یا ۶۰ هزار کیلومتری (درحالیکه رقیب از گارانتی ۶۰ ماهه یا ۱۵۰ هزار کیلومتری برخوردار است) ،
# عدم وجود پشت‌سری‌های فعال هنگام تصادف ،
# و نهایتا عدم وجود پورت USB برای سیستم صوتی.
توجه: این نقیصه‌ها تا زمان به تحریر درآمدن این متن در مردادماه ۹۰ بوده و از آنجایی که تمامی دستگاه‌های تحویلی به مشتریان از نمونه‌های مونتاژ داخل خواهد بود، ممکن است گروه بهمن این نقیصه‌ها (و یا بخشی از آن‌ها) را تاکنون برطرف کرده باشد.
از طرف دیگر تجهیزاتی نظیر شیشه‌های برقی، آینه برقی، تنظیم نور چراغ‌های صفحه کیلومتر شمار، سیستم ضد سرقت، فرمان الکتریکی، سیستم صوتی MP3 با ورودی AUX ، فرمان مولتی مدیا، سیستم تهویه مطبوع اتومات، مه شکن جلو، ABS و EBD ، تنظیم زاویه چراغ‌های جلو، فرمان چرمی، کامپیوتر سفری، نشانگر دمای خارج خودرو و… به صورت استانداردبرای مزدا۲ درنظر گرفته شده که برای خودرویی در این کلاس حتی زیادی هم هست!
