کشت جلبک‌های دریایی در مزارع زمینی می‌تواند نیازهای تغذیه‌ای آینده جهان را تامین کرده و به پایداری محیط زیست نیز کمک کند.
براساس نتایج مطالعه جدیدی، چنین روش‌هایی می‌تواند تا سال 2050، نیاز تغذیه بیش از 10 میلیارد نفر را در جهان برآورده سازد.
نتایج اولیه این مطالعه در نشریه Oceanography منتشر شده است و نشان می‌دهد میکروارگانیسم‌های طبیعی کربن‌خوار می‌توانند در آینده نقش مهمی را در تولید غذا و بهبود وضعیت زیست محیطی برعهده داشته باشند. کشت جلبک‌های دریایی در مزرعه‌های زمینی در واقع می‌تواند به افزایش 56 درصدی تولید غذا تا 30 سال آینده کمک کند و این ریزجلبک‌های غنی از پروتئین راهکار مناسبی برای ناامنی‌های مربوط به تامین غذا در دهه‌های آینده خواهند بود.
تامین غذای 10 میلیارد نفر در جهان تا سال 2050 با جلبک دریایی
محققان دانشگاه کرنل ایالات متحده می‌گویند ریزجلبک‌های غنی از مواد مغذی و غنی از پروتئین که تک سلولی هم هستند، می‌توانند نیازهای پروتئینی نسل‌های بعدی را برآورده سازند. این جلبک‌ها در سیستم‌های آبزی پروری و از آب دریا تغذیه می‌کنند و وقتی در خشکی قرار می‌گیرند، می‌توانند به رشد خود ادامه دهند.
«چارلز گرین» استاد بازنشسته علوم زمین و جو و از محققان اصلی این تحقیق می‌گوید:
«ما فرصتی برای رشد مواد غذایی بسیار مغذی و سریع داریم و می‌توانیم در محیط‌هایی مطلوب، آنها را رشد دهیم.»
وی اضافه می‌کند:
«از آنجایی که ما چنین جلبک‌هایی را در تاسیسات نسبتا محصور و کنترل شده پرورش می‌دهیم، تاثیرات زیست محیطی بدی را ایجاد نمی‌کنند.»
محققان این مطالعه ادعا می‌کنند تغییرات آب و هوایی، کمبود زمین‌های قابل کشت، کمبود آب شیرین و تخریب محیط زیست، از جمله عواملی هستند که باعث می‌شوند طی سال‌های آینده، میزان مواد غذایی قابل کشت محدود شوند.
گرین می‌گوید:
«ما نمی‌توانیم با روشی که در حال حاضر غذا تولید می‌کنیم و وابستگی به کشاورزی زمینی داریم، به اهداف خود برسیم. »
لذا رویکردهای جدید و متفاوت در این بین می‌تواند بسیار مفید باشد.
